Гимн свободе

Гимн свободе
греч. Ύμνος εις τたうηいーたνにゅー Ελευθερίαν
Gýmnos is tin Eleftherían
Автор слов	Дионисиос Соломос, 1823
Композитор	Николаос Мандзарос
Страна	Греция  Кипр
Утверждён	1865 — Греция 1966 — Кипр
Гимн Свободе (Инструментал)

Гимн свобо́де (греч. Ύμνος εις τたうηいーたνにゅー Ελευθερίαν МФА: [ˈimnɔs is tin ɛlɛfθしーたɛˈrian]) — поэма, написанная Дионисиосом Соломосом в 1823 году, состоящая из 158 четверостиший. В 1865 первые 24 куплета были объявлены гимном Греции, но на практике поют, как правило, первые 2 четверостишия. Музыка к гимну была написана в 1828 году другом Соломоса Николаосом Мандзаросом; впоследствии он дважды перерабатывал её (в 1844 и 1861 годах).

Также это произведение используется как гимн Кипра.

Текст

Официальный на греческом

Греческий текст	Кириллическая транскрипция	Фонетическая транскрипция МФА
Σしぐまεいぷしろん γνωρίζω από τたうηいーたνにゅー κόψη Τたうοおみくろんυうぷしろん σπαθιού τたうηいーたνにゅー τρομερή, Σしぐまεいぷしろん γνωρίζω από τたうηいーたνにゅー όψη, Πぱいοおみくろんυうぷしろん μみゅーεいぷしろん βιά μετράει τたうηいーた γがんまηいーた. Αあるふぁπぱい’ τたうαあるふぁ κόκκαλα βγαλμένη Τたうωおめがνにゅー Ελλήνων τたうαあるふぁ ιερά, 𝄆 Κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまαあるふぁνにゅー πρώτα ανδρειωμένη, Χαίρε, ωおめが χαίρε, ελευθεριά! 𝄇	Се гноризо апо тин копси Ту спатью тин тромери, Се гноризо апо тин опси, Пу ме вья метрай ти ги. Ап’ та коккала вгалмени Тон Эллинон та ера, 𝄆 Ке сан прота андриомени, Хере, о хере, Элевтерья! 𝄇	[s̠e̞ ɣno̞.ˈɾiˑ.z̠o̞̯‿ɐ.po̞ tiŋ ˈko̞ˑ.ps̠i ǀ] [tu s̠pɐ.ˈθしーたçuˑ tin ˌtro̞.me̞.ˈɾiˑ ǀ] [s̠e̞ ɣno̞.ˈɾiˑ.z̠o̞̯‿ɐ.po̞ tin ˈo̞ˑ.ps̠i ǀ] [pu me̞ ˈvʝäˑ me̞.ˌträˑi̯ ti ˈʝiˑ ‖] [ɐp tɐ ˈko̞ˑ.kɐ.ˌlä vɣɐl.ˈme̞.ˑɲi ǀ] [to̞n e̞.ˈliˑ.no̞n tɐ je̞.ˈɾäˑ ǀ] 𝄆 [ˌce̞ s̠ɐm ˈpro̞ˑ.tɐ ɐn̪.ðri̯o̞.ˈme̞ˑ.ɲi ǀ] [ˈçe̞ˑ.ɾe̞̯‿o̞ ˈçe̞ˑ.ɾe̞ ǀ e̞le̞f.θしーたe̞ɾ.ˈʝäˑ ‖] 𝄇

В других орфографиях

Политоническая орфография (1823–1976)	Арабский вариант	Гебраизация	Латинский вариант	Картвелизация	Арменизация	Деванагари
Σしぐまὲ γνωρίζω ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー κόψι Τたうοおみくろんῦ σπαθιοῦ τたうὴνにゅー τρομερή, Σしぐまὲ γνωρίζω ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー ὄψぷさいιいおた, Πぱいοおみくろんῦ μみゅーὲ βία μετράει τたうὴ γがんまῆ. Ἀπぱい’ τたうὰ κόκκαλα βγαλμένη Τたうῶνにゅー Ἑλλήνων τたうὰ ἱερά, Κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὰνにゅー πぱいρろーῶτたうαあるふぁ ἀνδρειωμένη, Χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, ὦ χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, Ἐλευθεριά!	سَغنُرِزُ آپُتٍقُپسِ تُوسپَاثيُو تٍترُمَرِ سَغنُرِزُ آپُتٍاُپسِ پُو مَويَا مَترَاي تِغِ آپتَاقُقَّالَا وغَالمَنِ تٌعَلِّنٌ تَاعيَرَا قَسًاپرُتَا آندريُمَنِ 𝄇 𝄆 حَرَ، او حَرَ، اَلَوثَريَا	סֶה גְנוֹרִיזוֹ אַפּוֹ טִין קוֹפְּסִי טוּ סְפַּאתְ'יוּ טִין טְרוֹמֶרִי סֶה גְנוֹרִיזוֹ אַפּוֹ טִין אוֹפְּסִי פּוּ מֶה וִיָה מֶטְראיי טִי גִי אַפּ טַה קוֹקָלָה וְגַלְמֶנִי טוֹן אֶלִּינוֹן טָה יֶרָה קֶה סַאן פּרוֹטָה אַנְדְרֵיוֹמֶנִי 𝄇 𝄆 חֶרֶה, אוֹ חֶרֶה, אֶלֶפְתֶ'רְיָה	Se gnorizo apo tin copsi Tu spathiu tin tromeri, Se gnorizo apo tin opsi, Pu me bia metrai ti gi. Ap' ta coccala bgalmeni Ton Hellinon ta hiera, 𝄆 Cæ san prota andriomeni, Chære, o chære, Eleutheria! 𝄇	სე ღნორიზო აპო ტინ კოფსი ტუ სპათიუ ტინ ტრომერი, სე ღნორიზო აპო ტინ ოფსი, პუ მე ვია მეტრაი ტი ღი. აპ ტა კოკკალა ვღალმენი ტონ ელლინონ ტა იერა, 𝄆 კე სან პროტა ანდრიომენი, ხერე, ო ხერე, ელევთერია! 𝄇	Սե ղնորյ́զո ապօ́ տին կօ́փսի Տու սպաթյու́ տին տրօմերի́, Սե ղնորյ́զո ապօ́ տին օ́փսի, Պու մե բյա́ մետրա́էյ տյ ղյ։ Ապ տա կօ́կկալա բղալմե́նի Տոն Էլլի́նոն տա երա́, 𝄆 Կայ սան պրո́տա անդրէյոմե́նի, Խայ́րե, ո խայ́րե, էլեւթերյա́: 𝄇	से गनौरिज़ौ अपो तीन कोपसी तू सपाथ्यू तीन त्रोमेरी, से गनौरिज़ौ अपो तीन ओपसी, पू मे भया मेट्राई ती घी। अप टा कोक्काला भघालमेनी तौन हेल्लीनौं टा येरा, 𝄆 कै सां प्रौटा अंड्रेयौमेनी, खैरे, औ खैरे एलेवथेर्या 𝄇

Русский стихотворный перевод

Узнаю клинок расплаты,

Полыхающий грозой,

Узнаю твой взор крылатый,

Охвативший шар земной!

Гордость древнего народа,

Возродившаяся вновь,

Здравствуй, гордая Свобода,

Здравствуй, эллинов любовь!

Оригинальные 158 стихов

Σしぐまὲ γνωρίζω ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー κόψη
τたうοおみくろんῦ σπαθιοῦ τたうὴνにゅー τρομερή,
σしぐまὲ γνωρίζω ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー ὄψぷさいηいーた
πぱいοおみくろんῦ μみゅーὲ βία μετράει τたうὴ γがんまῆ.
 
Ἀπぱい' τたうὰ κόκαλα βγαλμένη
τたうῶνにゅー Ἑλλήνων τたうὰ ἱερά,
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὰνにゅー πぱいρろーῶτたうαあるふぁ ἀνδρειωμένη,
χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, ὢ χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, Ἐλευθεριὰ!
 
Ἐκかっぱεいぷしろんῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
πικραμένη, ἐντροπαλή,
κかっぱιいおた ἕνにゅーαあるふぁ στόμα ἀκαρτεροῦσες,
«ἔλらむだαあるふぁ πάλι» νにゅーὰ σしぐまοおみくろんῦ πぱいεいぷしろんῖ.
 
Ἄργειε νにゅーὰ 'λθει ἐκείνη ἡ μέρα,
κかっぱιいおた ἦτたうαあるふぁνにゅー ὅλらむだαあるふぁ σιωπηλά,
γιατί τたうὰ 'σκιαζε ἡ φοβέρα
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
 
Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἔμενε νにゅーὰ λらむだὲς
περασμένα μεγαλεῖαあるふぁ
κかっぱαあるふぁὶ διηγώντας τたうὰ νにゅーὰ κλαῖς.
 
Κかっぱαあるふぁὶ ἀκαρτέρει κかっぱαあるふぁὶ ἀκαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ἕνにゅーαあるふぁ ἐκτύπαε τたう' ἄλらむだλらむだοおみくろん χέρι
ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー ἀπελπισιά.
 
Κかっぱιいおた ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνω
τたうὸ κεφάλι ἀπぱいὸ τたうσしぐま' ἐρμιές;».
Κかっぱαあるふぁὶ ἀποκρίνοντο ἀπぱいὸ πάνω
κλάψες, ἅλυσες, φωνές.
 
Τότε ἐσήκωνες τたうὸ βλέμμα
μみゅーὲς σしぐまτたうὰ κλάιματα θολό,
κかっぱαあるふぁὶ εいぷしろんἰς τたうὸ ρろーοおみくろんῦχかいοおみくろん σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἒσταζ' αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ,
πぱいλらむだῆθος αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ ἑλληνικό.
 
Μみゅーὲ τたうὰ ρろーοおみくろんῦχかいαあるふぁ αあるふぁἱματωμένα
ξέρω ὅτたうιいおた ἔβγαινες κかっぱρろーυうぷしろんφふぁいὰ
νにゅーὰ γυρεύεις εいぷしろんἰς τたうὰ ξένα
ἄλらむだλらむだαあるふぁ χέρια δυνατά.
 
Μοναχὴ τたうὸ δρόομο ἐπぱいῆρες,
ἐξανάλθες μοναχή.
δでるたὲνにゅー εいぷしろんἲνにゅー' εいぷしろんὔκολες οおみくろんἱ θύρες,
ἐὰνにゅー ἡ χρεία τたうὲς κουρταλεῖ.
 
Ἄλλος σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἔκλαψε εいぷしろんἰς τたうὰ στήθια,
ἀλらむだλらむだ' ἀνάσαση καμιά.
ἄλλος σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἔταξε βοήθεια
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὲ γέλασε φριχτά.
 
Ἄλλοι, ὀϊμέ, σしぐまτたうὴ συμφορά σしぐまοおみくろんυうぷしろん
ὀπぱいοおみくろんῦ ἐχαίροντο πολύ,
«σύρε νάβρεις τたうὰ παιδιά σしぐまοおみくろんυうぷしろん,
σύρε», ἐλέγαν οおみくろんἳ σκληροί.
 
Φεύγει ὀπίσω τたうὸ ποδάρι
κかっぱαあるふぁὶ ὁλογλήγορο πぱいαあるふぁτたうεいぷしろんῖ
ἢ τたうὴνにゅー πέτρα ἢ τたうὸ χορτάρι
πぱいοおみくろんῦ τたうὴ δόξα σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἐνθυμεῖ.
 
Ταπεινότατή σしぐまοおみくろんυうぷしろん γέρνει
ἡ τρισάθλια κεφαλή,
σしぐまὰνにゅー πτωχοῦ πぱいοおみくろんὺ θυροδέρνει
κかっぱιいおた εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた βάρος τたうοおみくろんυうぷしろん ἢ ζωή.
 
Ναί, ἀλらむだλらむだὰ τώρα ἀντιπαλεύει
κάθε τέκνο σしぐまοおみくろんυうぷしろん μみゅーὲ ὁρμή,
πぱいοおみくろんῦ ἀκατάπαυστα γυρεύει
ἢ τたうὴ νίκη ἢ τたうὴ θανή.
 
Ἀπぱい' τたうὰ κόκαλα βγαλμένη
τたうῶνにゅー Ἑλλήνων τたうὰ ἱερά,
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὰνにゅー πぱいρろーῶτたうαあるふぁ ἀνδρειωμένη,
χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, ὢ χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, Ἐλευθεριά!
 
Μόλις εいぷしろんἶδでるたεいぷしろん τたうὴνにゅー ὁρμή σしぐまοおみくろんυうぷしろん
ὁ οおみくろんὐρανός, πぱいοおみくろんὺ γがんまιいおたὰ τたう'ς ἐχθροὺς
εいぷしろんἰς τたうὴ γがんまῆ τたうὴ μητρική σしぐまοおみくろんυうぷしろん
ἒτρεφ' ἄνθια κかっぱαあるふぁὶ καρπούς,
 
ἐγαλήνευσε. κかっぱαあるふぁὶ ἐχύθη
καταχθόνια μία βοή,
κかっぱαあるふぁὶ τたうοおみくろんῦ Ρήγα σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἀπεκρίθη
πολεμόκραχτη ἡ φふぁいωおめがνにゅーὴ
 
Ὅλらむだοおみくろんιいおた οおみくろんἱ τόποι σしぐまὸνにゅー σしぐま' ἐκράξαν
χαιρετώντας σしぐまὲ θερμά,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ στόματα ἐφωνάξαν
ὅσしぐまαあるふぁ αあるふぁἴσθανετο ἢ χαρδιά.
 
Ἐφωνάξανε ὡς τたう' ἀστέρια
τたうοおみくろんῦ Ἰονίου κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ νησιά,
κかっぱιいおた ἐσηκώσανε τたうὰ χέρια
γがんまιいおたὰ νにゅーὰ δείξουνε χαρά,

μみゅー' ὄλらむだοおみくろんνにゅー πぱいοおみくろんὺ 'νにゅーαあるふぁιいおた ἁλυσωμένο
τたうὸ καθένα τεχνικά,
κかっぱαあるふぁὶ εいぷしろんἰς τたうὸ μέτωπο γραμμένο
ἔχει: «Ψεύτρα Ἐλευθεριά».
 
Γκαρδιακὰ χαροποιήθη
κかっぱαあるふぁὶ τたうοおみくろんῦ Βάσιγκτον ἡ γがんまῆ,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ σίδερα ἐνθυμήθη
πぱいοおみくろんῦ τたうὴνにゅー ἔδεναν κかっぱιいおた αあるふぁὐτή.
 
Ἀπぱい' τたうὸνにゅー πύργο τたうοおみくろんῦ φωνάζει,
σしぐまὰ νにゅーὰ λέει σしぐまὲ χαιρετῶ,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὴ χήτη τたうοおみくろんῦ τινάζει
τたうὸ λιοντάρι τたうὸ Ἰσπανο.
 
Ἐλαφιάσθη τたうῆς Ἀγγλίας
τたうὸ θηρίο, κかっぱαあるふぁὶ σέρνει εいぷしろんὐθしーたὺς
κかっぱαあるふぁτたうὰ τたう' ἄκかっぱρろーαあるふぁ της Ρουσίας
τたうὰ μουγκρίσματα τたうσしぐま'ὀρろーγがんまῆς.
 
Εいぷしろんἰς τたうὸ κίνημά τたうοおみくろんυうぷしろん δείχνει
πぱいῶς τたうὰ μέλη εいぷしろんἲνにゅー' δυνατά.
κかっぱαあるふぁὶ στοῦ Αあるふぁἰγαίου τたうὸ κύμα ρίχνει
μία σπιθόβολη ματιά.
 
Σしぐまὲ ξανοίγει ἀπぱいὸ τたうὰ νέφη
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ μάτι τたうοおみくろんῦ Ἀετοῦ,
πぱいοおみくろんῦ φτερά κかっぱαあるふぁιいおた νύχια θρέφει
μみゅーὲ τたうὰ σπλάχνα τたうοおみくろんῦ Ἰταλοῦ.
 
κかっぱαあるふぁὶ σしぐま ἐσしぐまὲ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σしぐまὲ μισεῖ,
ἒκρωζ' ἔκρωζε ὁ σκασμένος,
νにゅーὰ σしぐまὲ βλάψει, ἂνにゅー ἠμπορεῖ.
 
Ἄλλο ἐσしぐまὺ δでるたὲνにゅー συλλογιέσαι
πάρεξ πぱいοおみくろんὺ θしーたὰ πρωτοπᾶς.
δでるたὲνにゅー μみゅーιいおたλらむだεいぷしろんῖς κかっぱαあるふぁὶ δでるたὲνにゅー κουνιέσαι
σしぐまτたうὲς βべーたρろーιいおたσしぐまὶες ὀπぱいοおみくろんῦ ἀγρικᾶς,

σしぐまὰνにゅー τたうὸ βράχον ὀπぱいοおみくろんῦ ἀφήνει
κάθε ἀκάθαρτο νにゅーεいぷしろんρろーὸ
εいぷしろんἰς τたうὰ πόδια τたうοおみくろんυうぷしろん νにゅーὰ χύνει
εいぷしろんὐκολόσβηστον ἀφρό.
 
ὀπぱいοおみくろんῦ ἀφήνει ἀνεμοζάλη
κかっぱαあるふぁὶ χαλάζι κかっぱαあるふぁὶ βροχὴ
νにゅーὰ τたうοおみくろんῦ δέρνουν τたうὴ μεγάλη,
τたうὴνにゅー αあるふぁἰώνιαν κορυφή.

Δυστυχιά τたうοおみくろんυうぷしろん, ὤ, δυστυχιά τたうοおみくろんυうぷしろん,
ὁποιανοὺ θέλει βべーたρろーεいぷしろんθしーたεいぷしろんῖ
σしぐまτたうὸ μαχαίρι σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἀποκάτου
κかっぱαあるふぁὶ σしぐま' ἐκかっぱεいぷしろんῖνにゅーοおみくろん ἀντισταθεῖ.
 
Τたうὸ θηρίο πぱい' ἀνανογιέται
πぱいῶς. τたうοおみくろんῦ λείπουν τたうὰ μικρά,
περιορίζεται, πετιέται,
αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ ἀνθρώπινο δでるたιいおたψぷさいᾶ.
 
τρέχει, τρέχει ὅλらむだαあるふぁ τたうὰ δάση,
τたうὰ λαγκάδια, τたうὰ βουνά,
κかっぱιいおた ὅπぱいοおみくろんυうぷしろん φθάσει, ὅπぱいοおみくろんυうぷしろん περάσει,
φρίκη, θάνατος, ἐρμιά.
 
Ἐρμιά, θάνατος κかっぱαあるふぁὶ φρίκη,
ὅπου ἐπέρασες κかっぱιいおた ἐσύ.
ξίφος ἔξくしーωおめが ἀπぱいὸ τたうὴ θήκη
πλέον ἀνδρείαν σしぐまοおみくろんυうぷしろん προξενεῖ.
 
Ἰδού, ἐμπρός σしぐまοおみくろんυうぷしろん ὁ τたうοおみくろんῖχος στέκει
τたうῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς.
τώρα τρόμου ἀστροπελέκι
νにゅーὰ τたうῆς ρίψεις πぱいιいおたθしーたυうぷしろんμみゅーᾶς.
 
Μεγαλόψυχο τたうὸ μάτι
δείχνει, πάντα ὅπως νにゅーιいおたκかっぱεいぷしろんῖ,
κかっぱιいおた ἃς εいぷしろんἲνにゅー ἅρματα γεμάτη
κかっぱαあるふぁὶ πολέμιαν χλαλοή.
 
Σしぐまοおみくろんὺ προβαίνουνε κかっぱαあるふぁὶ τρίζουν
γがんまιいおたὰ νにゅーὰ ἰδでるたεいぷしろんῖς πぱいὼς εいぷしろんἲνにゅー' πολλά.
δでるたὲνにゅー ἀκかっぱοおみくろんῦς πぱいοおみくろんὺ φοβερίζουν
ἄνδρες μύριοι κかっぱαあるふぁὶ παιδιά;
 
Λίγα μάτια, λίγα στόματα
θしーたὰ σしぐまᾶς μείνουνε ἀνοιχτὰ
γがんまιいおたὰ νにゅーὰ κλαύσετε τたうὰ σώματα
πぱいοおみくろんῦ θしーたὲ νにゅーὰ 'βρει ἡ συμφορά!
 
Κατεβαίνουνε κかっぱαあるふぁὶ ἀνάφτει
τたうοおみくろんῦ πολέμου ἀναλαμπή.
τたうὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,
λάμπει, κόφτει τたうὸ σπαθί.
 
Γιατί ἡ μάχη ἐστάθη ὀλίγη;
Λίγα τたうὰ αあるふぁἵματα γιατί;
Τたうὸνにゅー ἐχθρὸ θωρῶ νにゅーὰ φύγει
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまτたうὸ κάστρο νにゅー' ἀνεβεῖ.
 
Μέτρα! Εいぷしろんἲνにゅー' ἄπειροι οおみくろんἱ φευγάτοι,
ὀπぱいοおみくろんῦ φεύγοντας δειλιοῦνにゅー.
τたうὰ λαβώματα σしぐまτたうὴνにゅー πλάτη
δέχοντ', ὥσしぐまτたうεいぷしろん νにゅー' ἀνεβοῦνにゅー.
 
Ἐκかっぱεいぷしろんῖ μέσα ἀκαρτερεῖτたうεいぷしろん
τたうὴνにゅー ἀφεύγατη φθορά.
νά, σしぐまᾶς φθάνει. ἀποκριθεῖτたうεいぷしろん
σしぐまτたうῆς νにゅーυうぷしろんκかっぱτたうὸς τたうὴ σκοτεινιά!
 
Ἀποκρίνονται κかっぱαあるふぁὶ ἡ μάχη
ἔτσι ἀρχίζει, ὀπぱいοおみくろんῦ μακριὰ
ἀπぱいὸ ράχη ἐκかっぱεいぷしろんῖ σしぐまὲ ράχη
ἀντιβούιζε φοβερά.
 
Ἀκούω κούφια τたうὰ τουφέκια,
ἀκούω σμίξιμο σしぐまπぱいαあるふぁθしーたιいおたῶνにゅー,
ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,
ἀκούω τρίξιμο δでるたοおみくろんνにゅーτたうιいおたῶνにゅー.
 
Ἅ, τί νύκτα ἦτたうαあるふぁνにゅー ἐκείνη
πぱいοおみくろんῦ τたうὴνにゅー τρέμει ὁ λογισμός!
Ἄλλος ὕπνος δでるたὲνにゅー ἐγίνη
πάρεξ θάνατου πικρός.
 
Τたうῆς σしぐまκかっぱηいーたνにゅーῆς ἡ ὥρろーαあるふぁ, ὁ τόπος,
οおみくろんἱ κραυγές, ἡ ταραχή,
ὁ σκληρόψυχος ὁ τρόπος
τたうοおみくろんῦ πολέμου, κかっぱαあるふぁὶ οおみくろんἱ καπνοί,
 
κかっぱαあるふぁὶ οおみくろんἱ βροντές, κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ σκοτάδι
ὀπぱいοおみくろんῦ ἀντίσκοφτε ἡ φωτιά,
ἐπαράστεναν τたうὸνにゅー Ἅδでるたηいーた
πぱいοおみくろんῦ ἀκαρτέρειε τたうὰ σκυλιά.
 
Τたう' ἀκαρτέρειε. Ἐφふぁいαあるふぁῖνοντ' ἴσκιοι
ἀναρίθμητοι, γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
βρέφη ἀκόμη εいぷしろんἰς τたうὸ βυζί.
 
Ὅλらむだηいーた μαύρη μυρμηγκιάζει,
μαύρη ἡ ἐντάφια συντροφιά,
σしぐまὰνにゅー τたうὸ ρろーοおみくろんῦχかいοおみくろん ὀπぱいοおみくろんῦ σκεπάζει
τたうὰ κρεβάτια τたうὰ στερνά.
 
Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοι
ἐπετιοῦνにゅーτたうοおみくろん ἀπぱいὸ τたうὴ γがんまῆ,
ὅσしぐまοおみくろんιいおた εいぷしろんἲνにゅー' ἄδικα σφαγμένοι,
ἀπぱいὸ τούρκικην ὀργή.
 
Τόσα πέφτουνε τたうὰ θερι-
σμένα ἀστάχια εいぷしろんἰς τたうοおみくろんὺς ἀγρούς.
σしぐまχかいεいぷしろんδでるたὸνにゅー ὅλらむだαあるふぁ ἐκειὰ τたうὰ μέρη
ἐσκεπάζοντο ἀπぱい' αあるふぁὐτούς.
 
Θαμποφέγγει κανέν' ἄστρο,
κかっぱαあるふぁὶ ἀναδεύοντο μαζί,
ἀνεβαίνοντας τたうὸ κάστρο
μみゅーὲ νεκρώσιμη σιωπή.
 
Ἔτたうσしぐまιいおた χάμου εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー πεδιάδα,
μみゅーὲς σしぐまτたうὸ δάσος τたうὸ πυκνό,
ὅτたうαあるふぁνにゅー στέλνει μίαν ἀχνάδα
μισοφέγγαρο χλωμό,
 
ἐὰνにゅー οおみくろんἱ ἄνεμοι μみゅーὲς σしぐまτたう' ἄδεια
τたうὰ κλαδιὰ μουγκοφυσοῦνにゅー,
σしぐまεいぷしろんιいおたοおみくろんῦνται, σειοῦνται τたうὰ μαυράδια,
ὀπぱいοおみくろんῦ οおみくろんἱ κかっぱλらむだῶνにゅーοおみくろんιいおた ἀντικτυποῦνにゅー.
 
Μみゅーὲ τたうὰ μάτια τたうοおみくろんὺς γυρεύουν
ὅπぱいοおみくろんυうぷしろん εいぷしろんἲνにゅー' αあるふぁἵματα πηχτά,
κかっぱαあるふぁὶ μみゅーὲς σしぐまτたうὰ αあるふぁἵματα χορεύουν
μみゅーὲ βρυχίσματα βραχνά.
 
κかっぱαあるふぁὶ χορεύοντας μανίζουν
εいぷしろんἰς τたうοおみくろんὺς Ἕλληνες κοντά,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ στήθια τたうοおみくろんὺς ἐγγίζουν
μみゅーὲ τたうὰ χέρια τたうὰ ψυχρά.
 
Ἐκειὸ τたうὸ ἔγγισμα πηγαίνει
βべーたαあるふぁθしーたιいおたὰ μみゅーὲς σしぐまτたうὰ σωθικά,
ὅθしーたεいぷしろんνにゅー ὅλらむだηいーた ἡ λύπη βγαίνει,
κかっぱιいおた ἄκρα αあるふぁἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.
 
Τότε αあるふぁὐξαίνει τたうοおみくろんῦ πολέμου
ὁ χορὸς τρομακτικά,
σしぐまὰνにゅー τたうὸ σκόρπισμα τたうοおみくろんῦ ἀνέμου
σしぐまτたうοおみくろんῦ πελάου τたうὴ μοναξιά.
 
Κτυποῦνにゅー ὅλοι ἀπάνου κάτου.
κάθε κτύπημα πぱいοおみくろんὺ ἐβγεῖ
εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた κτύπημα θανάτου
χかいωおめがρろーὶς νにゅーὰ δευτερωθεῖ.
 
Κάθε σしぐまῶμみゅーαあるふぁ ἱδρώνει, ρέει.
λらむだὲς κかっぱιいおた ἐκείθενε ἡ ψυχὴ
ἀπぱい' τたうὸ μίσος πぱいοおみくろんὺ τたうὴνにゅー καίει
πολεμάει νにゅーὰ πεταχθεῖ.
 
Τたうῆς καρδίας κτυπίες βべーたρろーοおみくろんνにゅーτたうᾶνにゅーεいぷしろん
μみゅーὲς σしぐまτたうὰ στήθια τたうοおみくろんὺς ἀργά,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ χέρια ὀπぱいοおみくろんῦ χουμᾶνにゅーεいぷしろん
περισσότερο εいぷしろんἲνにゅー' γοργά.
 
Οおみくろんὐρανὸς γがんまιいおた' αあるふぁὐτたうοおみくろんὺς δでるたὲνにゅー εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた,
οおみくろんὐδでるたὲ πέλαγο, οおみくろんὐδでるたὲ γがんまῆ.
γがんまιいおた' αあるふぁὐτたうοおみくろんὺς ὅλους τたうὸ πぱいᾶνにゅー εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた
μαζωμένο ἀντάμα ἐκかっぱεいぷしろんῖ.
 
Τόση ἡ μάνητα κかっぱιいおた ἡ ζάλη,
πぱいοおみくろんῦ στοχάζεσαι μみゅーὴ πぱいὼς
ἀπぱいὸ μία μみゅーεいぷしろんρろーιいおたὰ κかっぱαあるふぁὶ ἀπぱい' ἄλらむだλらむだηいーた
δでるたὲνにゅー μείνει ἕνας ζωντανός.
 
Κοίτα χέρια ἀπελπισμένα
πぱいῶς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα
χέρια, πόδια, κεφαλές,
 
κかっぱαあるふぁὶ παλάσκες κかっぱαあるふぁὶ σπαθὶαあるふぁ
μみゅーὲ ὁλοσκόρπιστα μυαλά,
κかっぱαあるふぁὶ μみゅーὲ ὁλόσχιστα κρανία,
σωθικὰ λαχταριστά.
 
Προσοχὴ καμία δでるたὲνにゅー κάνει
κανείς, ὄχかいιいおた, εいぷしろんἰς τたうὴ σφαγή.
πぱいᾶνにゅーεいぷしろん πάντα ἐμπρός. Ὤ, φθάνει,
φθάνει. ἕως πότε οおみくろんἱ σκοτωμοί;
 
Πぱいοおみくろんὶος ἀφήνει ἐκかっぱεいぷしろんῖ τたうὸνにゅー τόπο,
πάρεξ ὅτたうαあるふぁνにゅー ξαπλωθεῖ;
Δでるたὲνにゅー αあるふぁἰσθάνονται τたうὸνにゅー κόπο
κかっぱαあるふぁὶ λらむだὲς κかっぱιいおた εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー ἀρχή.
 
Ὀλιγόστευαν οおみくろんἱ σκύλοι,
κかっぱαあるふぁὶ «Ἀλλά», ἐφώναζαν, «Ἀλλά»,
κかっぱαあるふぁὶ τたうῶνにゅー Χριστιανῶνにゅー τたうὰ χείλη
«φωτιά», ἐφώναζαν, «φωτιά».
 
69. Λιονταρόψυχα ἐκτυπιοῦνにゅーτたうοおみくろん,
πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,
κかっぱαあるふぁὶ οおみくろんἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦνにゅーτたうοおみくろん,
πάντα σκούζοντας «Ἀλλά».
 
Παντοῦ φόβος κかっぱαあるふぁὶ τρομάρα
κかっぱαあるふぁὶ φふぁいωおめがνにゅーὲς κかっぱαあるふぁὶ στεναγμοί.
παντοῦ κλάψα, παντοῦ ἀντάρα,
κかっぱαあるふぁὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.
 
Ἦτたうαあるふぁνにゅー τόσοι! Πλέον τたうὸ βόλι
εいぷしろんἰς τたう' αあるふぁὐτたうιいおたὰ δでるたὲνにゅー τたうοおみくろんὺς λらむだαあるふぁλらむだεいぷしろんῖ.
Ὅλらむだοおみくろんιいおた χάμου ἐκかっぱεいぷしろんῖτοντ' ὅλらむだοおみくろんιいおた
εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー τέταρτην αあるふぁὐγή.
 
Σしぐまὰνにゅー ποτάμι τたうὸ αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ ἐγίνη
κかっぱαあるふぁὶ κυλάει σしぐまτたうὴ λαγκαδιά,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ ἀθしーたῶοおみくろん χόρτο πίνει
αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ ἀνにゅーτたうὶς γがんまιいおたὰ τたうὴ δροσιά.
 
Τたうῆς αあるふぁὐγがんまῆς δροσάτο ἀέρι,
δでるたὲνにゅー φふぁいυうぷしろんσしぐまᾶς τώρα ἐσしぐまὺ πλιο
σしぐまτたうῶνにゅー ψευδόπιστων τたうὸ ἀστέρι.
φύσα, φύσα εいぷしろんἰς τたうὸ Σταυρό!
 
Ἀπぱい' τたうὰ κόκαλα βγαλμένη
τたうῶνにゅー Ἑλλήνων τたうὰ ἱερά,
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὰνにゅー πぱいρろーῶτたうαあるふぁ ἀνδρειωμένη,
χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, ὢ χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, Ἐλευθεριά!
 
Τたうῆς Κορίνθου ἰδでるたοおみくろんὺ κかっぱαあるふぁὶ οおみくろんἱ κάμποι.
δでるたὲνにゅー λάμπ' ἥλιος μみゅーοおみくろんνにゅーαあるふぁχかいὰ
εいぷしろんἰς τたうοおみくろんὺς πλάτανους, δでるたὲνにゅー λάμπει
εいぷしろんἰς τたう' ἀμπέλια, εいぷしろんἰς τたうὰ νερά.
 
Εいぷしろんἰὶς τたうὸνにゅー ἥσυχον αあるふぁἰθέρα
τώρα ἀθώα δでるたὲνにゅー ἀντηχεῖ
τたうὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,
τたうὰ βελάσματα τたうὸ ἄρろーνにゅーιいおた.
 
Τρέχουν ἅρματα χιλιάδες
σしぐまὰνにゅー τたうὸ κύμα εいぷしろんἰς τたうὸ γιαλό,
ἀλらむだλらむだ' οおみくろんἱ ἀνδρεῖοおみくろんιいおた παλληκαράδες
δでるたὲνにゅー ψぷさいηいーたφふぁいοおみくろんῦνにゅー τたうὸνにゅー ἀριθμό.
 
Ὢ τρακόσιοι, σηκωθεῖτたうεいぷしろん
κかっぱαあるふぁὶ ξανάλθετε σέ μας.
τたうὰ παιδιά σας θέλ' ἰδでるたεいぷしろんῖτたうεいぷしろん
πόσο μοιάζουνε μέ σας.
 
Ὅλοι ἐκかっぱεいぷしろんῖνにゅーοおみくろんιいおた τたうὰ φοβοῦνにゅーτたうαあるふぁιいおた
κかっぱαあるふぁὶ μみゅーὲ πάτημα τたうυうぷしろんφふぁいλらむだὸ
εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー Κόρινθο ἀποκλειοῦνにゅーτたうαあるふぁιいおた
κかっぱιいおた ὅλらむだοおみくろんιいおた χάνουνται ἀπぱい' ἐδでるたῶ.
 
Στέλνει ὁ ἄγγελος τたうοおみくろんῦ ὀλέθρου
πείνα κかっぱαあるふぁὶ θανατικό,
πぱいοおみくろんῦ μみゅーὲ σしぐまχかいῆμみゅーαあるふぁ ἑνにゅーὸς σκελέθρου
περπατοῦνにゅー ἀντάμα οおみくろんἱ δυό.
 
κかっぱαあるふぁὶ πεσμένα εいぷしろんἰς τたうὰ χορτάρια
ἀπεθαίνανε πぱいαあるふぁνにゅーτたうοおみくろんῦ
τたうὰ θλιμμένα ἀπομεινάρια
τたうῆς φふぁいυうぷしろんγがんまῆς κかっぱαあるふぁὶ τたうοおみくろんῦ χαμοῦ.
 
Κかっぱιいおた ἐσしぐまὺ ἀθάνατη, ἐσしぐまὺ θεία,
πぱいοおみくろんῦ ὅ,τたうιいおた θέλεις ἠμπορεῖς,
εいぷしろんἰς τたうὸνにゅー κάμπο, Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς.
 
Σしぐまτたうὴ σκιὰ χεροπιασμένες,
σしぐまτたうὴ σκιὰ βλέπω κかっぱιいおた ἐγがんまὼ
κρινοδάκτυλες παρθένες
ὀπぱいοおみくろんῦ κάνουνε χορό.
 
Σしぐまτたうὸ χορὸ γλυκογυρίζουν
ὡραία μάτια ἐρωτικά,
κかっぱαあるふぁὶ εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー αあるふぁὔρろーαあるふぁ κυματίζουν
μみゅーαあるふぁῦρろーαあるふぁ, ὁλόχρυσα μαλλιά.
 
Ἡ ψυχή μみゅーοおみくろんυうぷしろん ἀναγαλλιάζει
πぱいῶς ὁ κόρφος καθεμιᾶς
γλυχοβύζαστο ἑτοιμάζει
γάλα ἀνδρείας κかっぱιいおた ἐλευθεριᾶς.
 
Μみゅーὲς σしぐまτたうὰ χόρτα, τたうὰ λουλούδια,
τたうὸ ποτήρι δでるたὲνにゅー βべーたαあるふぁσしぐまτたうῶ.
φιλελεύθερα τραγούδια
σしぐまὰνにゅー τたうὸνにゅー Πίνδαρο ἐκφωνῶ.
 
Ἀπぱい' τたうὰ κόκαλα βγαλμένη
τたうῶνにゅー Ἑλλήνων τたうὰ ἱερά,
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὰνにゅー πぱいρろーῶτたうαあるふぁ ἀνδρειωμένη,
χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, ὢ χかいαあるふぁῖρろーεいぷしろん, Ἐλευθεριὰ!
 
Πぱいῆγες εいぷしろんἰς τたうὸ Μεσολόγγι
τたうὴνにゅー ἡμέρα τたうοおみくろんῦ Χριστοῦ,
μέρα πぱいοおみくろんὺ ἄνθισαν οおみくろんἱ λόγγοι
γがんまιいおたὰ τたうὸ τέκνο τたうοおみくろんῦ Θεοῦ.
 
Σしぐまοおみくろんὺ 'λθε ἐμπρὸς λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μみゅー' ἕνにゅーαあるふぁ σταυρό,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ δάκτυλο κινώντας
ὀπぱいοおみくろんῦ ἀνにゅーεいぷしろんῖ τたうὸνにゅー οおみくろんὐρανό,
 
«σしぐま' αあるふぁὐτό», ἐφώναξε, «τたうo χかいῶμみゅーαあるふぁ
στάσου ὁλόρθη, Ἐλευθεριά!».
Κかっぱαあるふぁὶ φιλώντας σしぐまοおみくろんυうぷしろん τたうὸ στόμα
μπαίνει μみゅーὲς σしぐまτたうὴνにゅー ἐκκλησιά.
 
Εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー τράπεζα σιμώνει,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ σύγνεφο τたうὸ ἀχかいνにゅーὸ
γύρω γύρω τたうῆς πυκνώνει
πぱいοおみくろんῦ σκορπάει τたうὸ θυμιατό.
 
Ἀγρικάει τたうὴνにゅー ψαλμωδία
ὀπぱいοおみくろんῦ ἐδίδαξεν αあるふぁὐτή.
βλέπει τたうὴ φωταγωγία
σしぐまτたうοおみくろんὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.
 
Πぱいοおみくろんιいおたοおみくろんὶ εいぷしろんἲνにゅー' αあるふぁὐτたうοおみくろんὶ πぱいοおみくろんὺ πλησιάζουν
μみゅーὲ πολλὴ ποδοβολή,
κかっぱιいおた ἂρματ', ἅρματα ταράζουν;
Ἐπετάχτηχες ἐσύ!
 
Ἅ, τたうὸ φふぁいῶς πぱいοおみくろんὺ σしぐまὲ στολίζει,
σしぐまὰνにゅー ἡλίου φεγγοβολῆ,
κかっぱαあるふぁὶ μακρόθεν σπινθηρίζει,
δでるたὲνにゅー εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた, ὄχかいιいおた, ἀπぱいὸ τたうὴ γがんまῆ.
 
Λάμψιν ἔχει ὅλらむだηいーた φλογώδη
χかいεいぷしろんῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός.
φふぁいῶς τたうὸ χέρι, φふぁいῶς τたうὸ πόδι,
κかっぱιいおた ὅλらむだαあるふぁ γύρω σしぐまοおみくろんυうぷしろん εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた φふぁいῶς.
 
Τたうὸ σπαθί σしぐまοおみくろんυうぷしろん ἀντισηκώνεις,
τρία πατήματα πぱいαあるふぁτたうᾶς,
σしぐまὰνにゅー τたうὸνにゅー πύργο μεγαλώνεις,
κかっぱιいおた εいぷしろんἰς τたうὸ τέταρτο κかっぱτたうυうぷしろんπぱいᾶς.
 
Μみゅーὲ φふぁいωおめがνにゅーὴ πぱいοおみくろんὺ καταπείθει
προχωρώντας ὁμιλεῖς:
«Σήμερ', ἄπιστοι, ἐγεννήθη,
νにゅーαあるふぁὶ τたうοおみくろんῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής».
 
Αあるふぁὐτたうὸς λέγει, ἀφοκρασθεῖτたうεいぷしろん:
«Ἐγがんまὼ εいぷしろんἲμみゅー' Ἄλらむだφふぁいαあるふぁ, Ὠμέγα ἔγがんまωおめが.
πέστε, πぱいοおみくろんὺ θしーた' ἀποκρυφθεῖτたうεいぷしろん
ἐσしぐまεいぷしろんῖς ὅλらむだοおみくろんιいおた, ἂνにゅー ὀργισθῶ;
 
Φλόγα ἀκοίμητήν σας βρέχω,
πぱいοおみくろんῦ, μみゅー' αあるふぁὐτたうὴνにゅー ἂνにゅー συγκριθεῖ
κείνη ἡ κάτω ὀπぱいοおみくろんῦ σας ἔχかいωおめが,
σしぐまὰνにゅー δροσιὰ θέλει βべーたρろーεいぷしろんθしーたεいぷしろんῖ.
 
Κατατρώγει, ὡσしぐまὰνにゅー τたうὴ σχίζα,
τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,
χかいῶρες, ὅρろーηいーた ἀπぱいὸ τたうὴ ρίζα,
ζぜーたῶαあるふぁ κかっぱαあるふぁὶ δέντρα κかっぱαあるふぁὶ θνητούς.
 
Κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ πぱいᾶνにゅー τたうὸ κατακαίει,
κかっぱαあるふぁὶ δでるたὲνにゅー σώζεται πνοή,
πάρεξ τたうοおみくろんῦ ἄνεμου πぱいοおみくろんὺ πνέει
μみゅーὲς σしぐまτたうὴ στάχτη τたうὴ λεπτή».
 
Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσει:
Τたうοおみくろんῦ θυμοῦ Τたうοおみくろんῦ εいぷしろんἶσαι ἀδελφή;
Πぱいοおみくろんὶος εいぷしろんἲνにゅー' ἄξιος νにゅーὰ νικήσει
ἢ μみゅーὲ σしぐまὲ νにゅーὰ μετρηθεῖ;
 
Ἡ γがんまῆ αあるふぁἰσθάνεται τたうὴνにゅー τόση
τたうοおみくろんῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,
πぱいοおみくろんῦ ὅλらむだηいーたνにゅー θέλει θανατώσει
τたうὴ μισόχριστη σπορά.
 
Τたうὴνにゅー αあるふぁἰσθάνονται κかっぱαあるふぁὶ ἀφρίζουν
τたうὰ νερά, κかっぱαあるふぁὶ τたう' ἀγρικῶ
δでるたυうぷしろんνにゅーαあるふぁτたうὰ νにゅーὰ μουρμουρίζουν
σしぐまὰνにゅー νにゅーὰ ρυάζετο θηριό.
 
Κακορίζικοι, πぱいοおみくろんὺ πάτε
τたうοおみくろんῦ Ἀχελώου μみゅーὲς σしぐまτたうὴ ρろーοおみくろんὴ
κかっぱαあるふぁὶ πιδέξια πぱいοおみくろんλらむだεいぷしろんμみゅーᾶτたうεいぷしろん
ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー καταδρομὴ
 
νにゅーὰ ἀποφύγετε; Τたうὸ κύμα
ἔγινε ὅλらむだοおみくろん φουσκωτό.
ἐκかっぱεいぷしろんῖ εいぷしろんὐρήκατε τたうὸ μみゅーνにゅーῆμみゅーαあるふぁ
πぱいρろーὶνにゅー νにゅーὰ εいぷしろんὐρろーεいぷしろんῖτたうεいぷしろん ἀφανισμό.
 
Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει
κάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ ρろーεいぷしろんῦμみゅーαあるふぁ γαργαρίζει
τたうὲς βλασφήμιες τたうοおみくろんῦ θυμοῦ.
 
Σφαλερὰ τετραποδίζουν
πぱいλらむだῆθος ἄλογα, κかっぱαあるふぁὶ ὀρろーθしーたὰ
τρομασμένα χλιμιτρίζουν
κかっぱαあるふぁὶ πατοῦνにゅー εいぷしろんἰς τたうὰ κορμιά.
 
Πぱいοおみくろんὶος σしぐまτたうὸ σύντροφον ἁπλώνει
χέρι, ὡσしぐまὰνにゅー νにゅーὰ βοηθηθεῖ.
πぱいοおみくろんὶος τたうὴ σάρκα τたうοおみくろんῦ δαγκώνει
ὅσしぐまοおみくろん ὀπぱいοおみくろんῦ νにゅーὰ νεκρωθεῖ.
 
Κεφαλὲς ἀπελπισμένες,
μみゅーὲ τたうὰ μάτια πεταχτά,
κかっぱαあるふぁτたうὰ τたう' ἄστρα σηκωμένες
γがんまιいおたὰ τたうὴνにゅー ὕστερη φふぁいοおみくろんρろーᾶ.
 
Σβιέται -αあるふぁὐξαίνοντας ἡ πρώτη
τたうοおみくろんῦ Ἀχελώου νεροσυρμή-
τたうὸ χλιμίτρισμα κかっぱαあるふぁὶ οおみくろんἱ κρότοι
κかっぱαあるふぁὶ τたうοおみくろんῦ ἀνθρώπου οおみくろんἱ γογγυσμοί,
 
Ἔτたうσしぐまιいおた νにゅー' ἄκουα νにゅーὰ βουΐξει
τたうὸ βαθὺνにゅー Ὠκεανό,
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまτたうὸ κύμα τたうοおみくろんυうぷしろん νにゅーὰ πνίξει
κάθε σπέρμα ἀγαρηνό!
 
Κかっぱαあるふぁὶ ἐκかっぱεいぷしろんῖ πぱいοおみくろんὺ 'νにゅーαあるふぁιいおた ἡ Ἁγία Σοφία,
μみゅーὲς σしぐまτたうοおみくろんὺς λόφους τたうοおみくろんὺς ἑπτά,
ὅλらむだαあるふぁ τたう' ἄψυχα κορμία,
βραχοσύντριφτα, γυμνά,
 
σωριασμένα νにゅーὰ τたうὰ σπρώξει
ἡ κατάρα τたうοおみくろんῦ Θεοῦ,
κかっぱιいおた ἀπぱい' ἐκかっぱεいぷしろんῖ νにゅーὰ τたうὰ μαζώξει
ὁ ἀδελφός τたうοおみくろんυうぷしろん Φεγγαριοῦ.
 
Κάθε πέτρα μみゅーνにゅーῆμみゅーαあるふぁ ἂς γένει,
κかっぱιいおた ἡ Θρησκεία κかっぱιいおた ἡ Ἐλευθεριὰ
μみゅー' ἀρろーγがんまὸ πάτημα ἂς πηγαίνει
μεταξύ τους κかっぱαあるふぁὶ ἂς μみゅーεいぷしろんτたうρろーᾶ.
 
Ἕνにゅーαあるふぁ λείψανο ἀνεβαίνει
τεντωτό, πιστομητό,
κかっぱιいおた ἄλらむだλらむだοおみくろん ξάφνου κατεβαίνει
κかっぱαあるふぁὶ δでるたὲνにゅー φαίνεται, κかっぱαあるふぁὶ πλιο
 
κかっぱαあるふぁὶ χειρότερα ἀγριεύει
κかっぱαあるふぁὶ φουσκώνει ὁ ποταμός.
πάντα, πάντα περισσεύει.
πぱいοおみくろんλらむだὺ φλοίσβισμα κかっぱαあるふぁὶ ἀφふぁいρろーὸς
 
Ἅ, γιατί δでるたὲνにゅー ἔχかいωおめが τώρα
τたうὴ φふぁいωおめがνにゅーὴ τたうοおみくろんῦ Μωυσῆ;
Μεγαλόφωνα τたうὴνにゅー ὥρろーαあるふぁ
ὀπぱいοおみくろんῦ ἐσβιοῦνにゅーτたうοおみくろん οおみくろんἱ μισητοί,
 
τたうὸ Θしーたεいぷしろんὸνにゅー εいぷしろんὐχαριστοῦσしぐまεいぷしろん
σしぐまτたうοおみくろんῦ πελάου τたうὴ λύσσα ἐμπρός,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ λόγια ἠχολογοῦσしぐまεいぷしろん
ἀναρίθμητος λαός.
 
Ἀκλουθάει τたうὴνにゅー ἁρμονία
ἡ ἀδελφή τたうοおみくろんυうぷしろん Ἀαあるふぁρろーῶνにゅー,
ἡ προφήτισσα Μαρία,
μみゅー' ἕνにゅーαあるふぁ τύμπανο τたうεいぷしろんρろーπぱいνにゅーὸνにゅー.
 
κかっぱαあるふぁὶ πηδοῦνにゅー ὅλες οおみくろんἱ κόρες
μみゅーὲ τたうσしぐま' ἀγκάλες ἀνοικτές,
τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,
μみゅーὲ τたうὰ τύμπανα κかっぱιいおた ἐκειές.

Σしぐまὲ γνωρίζω ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー κόψη
τたうοおみくろんῦ σπαθιοῦ τたうὴνにゅー τρομερή,
σしぐまὲ γνωρίζω ἀπぱいὸ τたうὴνにゅー ὄψぷさいηいーた
πぱいοおみくろんῦ μみゅーὲ βία μετράει τたうὴ γがんまῆ.
 
Εいぷしろんἰς αあるふぁὐτήν, εいぷしろんἲνにゅー' ξακουσμένο,
δでるたὲνにゅー νικιέσαι ἐσしぐまὺ ποτέ.
ὅμως, ὄχかいιいおた, δでるたὲνにゅー εいぷしろんἲνにゅー' ξένο
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ πέλαγο γがんまιいおたὰ σέ.
 
Τたうὸ στοιχεῖοおみくろんνにゅー αあるふぁὐτたうὸ ξαπλώνει
κύματ' ἄπειρα εいぷしろんἰς τたうὴ γがんまῆ,
μみゅーὲ τたうὰ ὁποία τたうὴνにゅー περιζώνει,
κかっぱιいおた εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた εいぷしろんἰκόνα σしぐまοおみくろんυうぷしろん λαμπρή.
 
Μみゅーὲ βρυχίσματα σαλεύει
πぱいοおみくろんῦ τρομάζει ἡ ἀκοή.
κάθε ξύλο κινδυνεύει
κかっぱαあるふぁὶ λιμνιώνα ἀναζητεῖ.
 
Φαίνετ' ἔπειτα ἡ γαλήνη
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ λάμψιμο τたうοおみくろんῦ ἥλιου,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ χρώματα ἀναδίνει
τたうοおみくろんῦ γλαυκότατου οおみくろんὐρανοῦ.
 
Δでるたὲνにゅー νικιέσαι, εいぷしろんἲνにゅー' ξακουσμένο,
σしぐまτたうὴνにゅー ξくしーηいーたρろーὰνにゅー ἐσしぐまὺ ποτέ.
ὅμως, ὄχかいιいおた, δでるたὲνにゅー εいぷしろんἲνにゅー' ξένο
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ πέλαγο γがんまιいおたὰ σέ.
 
Περνοῦνにゅー ἄπειρα τたうὰ ξάρτια,
κかっぱαあるふぁὶ σしぐまὰνにゅー λόγγος στριμωχτὰ
τたうὰ τρεχούμενα κατάρτια,
τたうὰ ὁλοφούσκωτα πανιά.
 
Σしぐまὺ τたうὲς δύναμές σしぐまοおみくろんυうぷしろん σπρώχνεις,
κかっぱαあるふぁὶ ἀγκαλὰ δでるたὲνにゅー εいぷしろんἲνにゅー' πολλές,
πολεμώντας, ἄλらむだλらむだαあるふぁ διώχνεις,
ἄλらむだλらむだαあるふぁ παίρνεις, ἄλらむだλらむだαあるふぁ κかっぱαあるふぁῖς.
 
Μみゅー' ἐπιθύμια νにゅーὰ τηράζεις
δでるたυうぷしろんὸ μεγάλα σしぐまὲ θωρῶ,
κかっぱαあるふぁὶ θανάσιμον τινάζεις
ἐναντίον τたうοおみくろんὺς κεραυνό.
 
Πιάνει, αあるふぁὐξαίνει, κοκκινίζει,
κかっぱαあるふぁὶ σηκώνει μία βροντή,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ πέλαο χρωματίζει
μみゅーὲ αあるふぁἱματόχροη βαφή.
 
Πνίγοντ' ὅλらむだοおみくろんιいおた οおみくろんἱ πολεμάρχοι
Κかっぱαあるふぁὶ δでるたὲνにゅー μνέσκει ἕνにゅーαあるふぁ κορμί.
χαίρου, σしぐまκかっぱιいおたὰ τたうοおみくろんῦ Πατριάρχη,
πぱいοおみくろんῦ σしぐまὲ πέταξαν ἐκかっぱεいぷしろんῖ.
 
Ἐκρυφόσμιγαν οおみくろんἱ φίλοι
μみゅーὲ τたうσしぐま' ἐχθρούς τους τたうὴ Λαμπρή,
κかっぱαあるふぁὶ τたうοおみくろんὺς ἔτρεμαν τたうὰ χείλη
δίνοντας τたうὰ εいぷしろんἰς τたうὸ φιλί.
 
Κかっぱεいぷしろんιいおたὲς τたうὲς δάφνες πぱいοおみくろんὺ ἐσκορπίστε
τώρα πλέον δでるたὲνにゅー τたうὲς πぱいαあるふぁτたうεいぷしろんῖ,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ χέρι ὀπぱいοおみくろんῦ ἐφιλῆσしぐまτたうεいぷしろん
πλέον, ἅ, πλέον δでるたὲνにゅー εいぷしろんὐλογεῖ.
 
Ὅλらむだοおみくろんιいおた κλάψτε. ἀποθαμένος
ὁ ἀρχηγὸς τたうῆς Ἐκκλησιᾶς.
κλάψτε, κλάψτε. κρεμασμένος
ὡσしぐまὰνにゅー νにゅーὰ 'τανε φονιάς!
 
Ἔχει ὀλάνοικτο τたうὸ στόμα
πぱい' ὦρες πぱいρろーῶτたうαあるふぁ εいぷしろんἶχかいεいぷしろん γευθεῖ
τたう' Ἅγιον Αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ, τたう' Ἅγιον Σしぐまῶμみゅーαあるふぁ.
Λらむだὲς πぱいὼς θしーたὲ νにゅーὰ ξαναβγεῖ
 
ἡ κατάρα πぱいοおみくろんὺ εいぷしろんἶχかいεいぷしろん ἀφήσει,
λίγο πぱいρろーὶνにゅー νにゅーὰ ἀδικηθεῖ,
εいぷしろんἰς ὁπぱいοおみくろんῖοおみくろんνにゅー δでるたὲνにゅー πολεμήσει
κかっぱαあるふぁὶ ἠμπορεῖ νにゅーὰ πολεμεῖ.
 
Τたうὴνにゅー ἀκούω, βροντάει, δでるたὲνにゅー παύει
εいぷしろんἰς τたうὸ πέλαγο, εいぷしろんἰς τたうὴ γがんまῆ,
κかっぱαあるふぁὶ μουγκρίζοντας ἀνάβει
τたうὴνにゅー αあるふぁἰώνιαν ἀστραπή.
 
Ἡ καρδιὰ συχνοσπαράζει.
Πぱいλらむだὴνにゅー τί βλέπω; Σοβαρὰ
νにゅーὰ σωπάσω μみゅーὲ προστάζει
μみゅーὲ τたうὸ δάχτυλο ἡ θεά.
 
Κοιτάει γύρω εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー Εいぷしろんὐρώπη
τたうρろーεいぷしろんῖς φふぁいοおみくろんρろーὲς μみゅー' ἀνησυχιά.
προσηλώνεται κατόπι
σしぐまτたうὴνにゅー Ἑλλάδα, κかっぱαあるふぁὶ ἀρχινᾶ:
 
«Παλληκάρια μみゅーοおみくろんυうぷしろん, οおみくろんἱ πολέμοι
γがんまιいおたὰ σしぐまᾶς ὅλらむだοおみくろんιいおた εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた χαρά,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ γόνα σας δでるたὲνにゅー τρέμει
σしぐまτたうοおみくろんὺς κινδύνους ἐμπροστά.
 
Ἀπぱい' ἐσしぐまᾶς ἀπομακραίνει
κάθε δύναμη ἐχθρική,
ἀλらむだλらむだὰ ἀνίκητη μία μένει
πぱいοおみくろんῦ τたうὲς δάφνες σας μみゅーαあるふぁδでるたεいぷしろんῖ.
 
Μία, πぱいοおみくろんὺ ὅτたうαあるふぁνにゅー ὡσしぐまὰνにゅー λύκοι
ξαναρχόστενε ζεστοί,
κουρασμένοι ἀπぱいὸ τたうὴ νίκη,
ἄχかい, τたうὸ νにゅーοおみくろんῦ σας τυραννεῖ.
 
Ἡ Διχόνοια πぱいοおみくろんὺ βαστάει
ἕνにゅーαあるふぁ σしぐまκかっぱῆπτρο ἡ δολερὴ
κかっぱαあるふぁθしーたεいぷしろんνにゅーὸς χαμογελάει,
"πάρ' τό", λέγοντας, "κかっぱαあるふぁὶ σύ".
 
Κかっぱεいぷしろんιいおたοおみくろん τたうὸ σしぐまκかっぱῆπτρο πού σας δείχνει
ἔχει ἀλήθεια ὡρろーαあるふぁῖαあるふぁ θωριά.
μみゅーὴνにゅー τたうὸ πιάστε, γιατί ρίχνει
εいぷしろんἰσしぐまὲ δάκρυα θλιβερά.
 
Ἀπぱいὸ στόμα ὀπぱいοおみくろんῦ φθονάει,
παλληκάρια, ἂς μみゅーὴνにゅー πぱいωおめがθしーたεいぷしろんῖ,
πぱいῶς τたうὸ χέρι σας κτυπάει
τたうοおみくろんῦ ἀδελφοῦ τたうὴνにゅー κεφαλή.
 
Μみゅーὴνにゅー εいぷしろんἰπぱいοおみくろんῦνにゅー σしぐまτたうὸ στοχασμό τους
τたうὰ ξένα ἔθしーたνにゅーηいーた ἀληθινά:
"Ἐὰνにゅー μみゅーιいおたσしぐまοおみくろんῦνται ἀνάμεσό τους
δでるたὲνにゅー τたうοおみくろんὺς πρέπει ἐλευθεριά".
 
Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα.
Ὅλらむだοおみくろん τたうὸ αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ ὀπぱいοおみくろんῦ χυθεῖ
γがんまιいおたὰ θρησκεία κかっぱαあるふぁὶ γがんまιいおたὰ πατρίδα
ὅμοιαν ἔχかいεいぷしろんιいおた τたうὴνにゅー τιμή.
 
Σしぐまτたうὸ αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ αあるふぁὐτό, πぱいοおみくろんὺ δでるたὲνにゅー πぱいοおみくろんνにゅーεいぷしろんῖτたうεいぷしろん
γがんまιいおたὰ πατρίδα, γがんまιいおたὰ θρησκειά,
σしぐまᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλιασθεῖτたうεいぷしろん
σしぐまὰνにゅー ἀδέλφια γκαρδιακά.
 
Πόσο λείπει, στοχασθεῖτたうεいぷしろん,
πόσο ἀκόμη νにゅーὰ παρθεῖ.
πάντα ἡ νίκη, ἂνにゅー ἑνωθεῖτたうεいぷしろん,
πάντα ἐσしぐまᾶς θしーた' ἀκολουθεῖ.
 
Ὢ ἀκουσμένοι εいぷしろんἰς τたうὴνにゅー ἀνδρεία,
καταστῆστε ἕνにゅーαあるふぁ Σταυρὸ
κかっぱαあるふぁὶ φωνάξετε μみゅーὲ μία:
"Βασιλεῖς, κοιτάξτ' ἐδでるたῶ!
 
Τたうὸ σημεῖοおみくろんνにゅー πぱいοおみくろんὺ προσκυνᾶτたうεいぷしろん
εいぷしろんἶνにゅーαあるふぁιいおた τたうοおみくろんῦτたうοおみくろん, κかっぱαあるふぁὶ γがんまιいおた' αあるふぁὐτたうὸ
ματωμένους μας κかっぱοおみくろんιいおたτたうᾶτたうεいぷしろん
σしぐまτたうὸνにゅー ἀγώνα τたうὸ σκληρό.
 
Ἀκατάπαυστα τたうὸ βρίζουν
τたうὰ σκυλιὰ κかっぱαあるふぁὶ τたうὸ πατοῦνにゅー
κかっぱαあるふぁὶ τたうὰ τέκνα τたうοおみくろんῦ ἀφανίζουν,
κかっぱαあるふぁὶ τたうὴνにゅー πίστη ἀναγελοῦνにゅー.
 
Ἐξくしー αあるふぁἰτίας τたうοおみくろんῦ ἐσπάρθη, ἐχάθη
αあるふぁἷμみゅーαあるふぁ ἀθしーたῶοおみくろん χριστιανικό,
πぱいοおみくろんῦ φωνάζει ἀπぱいὸ τたうὰ βάθη
τたうῆς νυκτός: Νにゅーὰ ἐκδικηθῶ.
 
Δでるたὲνにゅー ἀκかっぱοおみくろんῦτたうεいぷしろん, ἐσしぐまεいぷしろんῖς εいぷしろんἰκόνες
τたうοおみくろんῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;
Τώρα ἐπέρασαν αあるふぁἰῶνες
κかっぱαあるふぁὶ δでるたὲνにゅー ἔπαυσε στιγμή.
 
Δでるたὲνにゅー ἀκかっぱοおみくろんῦτたうεいぷしろん; Εいぷしろんἰς κάθε μέρος
σしぐまὰνにゅー τたうοおみくろんῦ Ἀβべーたὲλらむだ καταβοᾶ.
δでるたὲνにゅー εいぷしろんἲνにゅー' φύσημα τたうοおみくろんῦ ἀέρος
πぱいοおみくろんῦ σφυρίζει εいぷしろんἰς τたうὰ μαλλιά.
 
Τί θしーたὰ κάμετε; Θしーた' ἀφふぁいῆσしぐまτたうεいぷしろん
νにゅーὰ ἀποκτήσομεν ἐμみゅーεいぷしろんῖς
λευθεριᾶνにゅー, ἢ θしーたὰ τたうὴνにゅー λύστε
ἐξくしー αあるふぁἰτίας πολιτικῆς;
 
Τたうοおみくろんῦτたうοおみくろん ἄνにゅー ἴσως μみゅーεいぷしろんλらむだεいぷしろんτたうᾶτたうεいぷしろん,
ἰδでるたοおみくろんὺ ἐμπρός σας τたうὸνにゅー Σταυρό.
Βασιλεῖς, ἐλらむだᾶτたうεいぷしろん, ἐλάτε,
κかっぱαあるふぁὶ κτυπήσετε κかっぱιいおた ἐδでるたῶ!".

Ссылки

• Греческий национальный гимн (RealAudio)
• Музыка гимна (без слов) в исполнении оркестра ВМФ США (mp3)