Η εκτυπώσιμη έκδοση δεν υποστηρίζεται πλέον και μπορεί να έχει σφάλματα μορφοποίησης. Παρακαλούμε ενημερώστε τους σελιδοδείκτες του περιηγητή σας και παρακαλούμε χρησιμοποιήστε εναλλακτικά την προεπιλεγμένη λειτουργία εκτύπωσης του περιηγητή σας.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|05|2024}}
ΟΟρφισμός αποτελεί καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στοΠαρίσιτην σύντομη περίοδο 1912-1914 στηζωγραφική.
Ο όρος επινοήθηκε από τονΓάλλο ποιητή Γκυγιώμ Απολλιναίρ προκειμένου να περιγράψει το λυρισμό των έργων του ζωγράφου Ρομπέρ Ντελονέ (Robert Delaunay) και αποτελεί αναφορά στονΟρφέα της ελληνικής μυθολογίας. Ο Delaunay θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του ορφισμού μαζί με τους Frank Kupka, αδέλφια Ντυσάν (βλ. Μαρσέλ Ντυσάν) και Roger de la Fresnaye.
Το ρεύμα του Ορφισμού συνδέθηκε μετο κίνημα τουΚυβισμούκαι μάλιστα συχνά χρησιμοποιείται καιο όρος Ορφικός κυβισμός. Το στοιχείο που διαφοροποιεί τα έργα της σχολής του ορφισμού από τα αντίστοιχα κυβιστικά, είναι η χρήση έντονων χρωμάτων και χρωματικών αντιθέσεων. Επιπλέον ο ορφισμός δεν χαρακτηρίζεται από την αυστηρότητα της κυβιστικής φόρμας. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η αφαιρετική προσέγγιση των θεμάτων. Το ρεύμα του Ορφισμού διακόπηκε περίπου την περίοδο τουΑ' Παγκοσμίου πολέμου αλλά θεωρείται πως παρά την πολύ μικρή διάρκεια του, πρόλαβε να επηρεάσει αρκετούς καλλιτέχνες. Αρκετοί από τους Γερμανούςεξπρεσιονιστές ήρθαν σε επαφή μετα έργα των ορφιστών και υιοθέτησαν στοιχεία του ύφους τους. Ο ίδιος οΠάουλ Κλέε συνάντησε τον Ντελονέ στο Παρίσι το 1912.
