(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Αττική διάλεκτος - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Αττική διάλεκτος

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ἀττικὴ διάλεκτος
ΠεριοχήΑττική
Εποχή500 - 300 πぱい.Χかい., μετεξελίχθηκε σしぐまεいぷしろん Ελληνιστική κοινή
ΤαξινόμησηΙνδοευρωπαϊκές
    • Ελληνικές
      • Αρχαία ελληνική
        • Ανατολικός κλάδος
          • • Αττική διάλεκτος
Linguist listgrc-att
Διανομή τたうωおめがνにゅー ελληνικών διαλέκτων, τたうοおみくろん 400 πぱい.Χかい. περίπου ηいーた Αττική διάλεκτος ομιλούταν σしぐまτたうηいーたνにゅー χερσαία Ελλάδα σしぐまτたうηいーたνにゅー μみゅーοおみくろんβべーた περιοχή (σしぐまτたうαあるふぁ αριστερά).

Ηいーた Αττική διάλεκτος (αναφερόμενη κかっぱαあるふぁιいおた ως Κλασική Ελληνική, ηいーた Αττική Κοινή ηいーた Αττική Ελληνική), μιλήθηκε σしぐまτたうηいーたνにゅー Αττική κかっぱαあるふぁιいおた είναι σήμερα ηいーた πぱいιいおたοおみくろん γνωστή από τις αρχαίες ελληνικές διαλέκτους. Εξελίχθηκε σしぐまτたうηいーたνにゅー πρώτη κοινή γλώσσα τたうωおめがνにゅー Ελλήνων κかっぱαあるふぁιいおた μみゅーεいぷしろん τις κατακτήσεις τたうοおみくろんυうぷしろん Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε ηいーた Lingua Franca της εποχής. Αあるふぁπぱいοおみくろん τたうηいーた συγκεκριμένη διάλεκτο κατάγεται κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた Νεοελληνική γλώσσα όπως κかっぱαあるふぁιいおた όλες οおみくろんιいおた διάλεκτοι (πぱいλらむだηいーたνにゅー τたうωおめがνにゅー Τσακωνικών). Είναι ηいーた τυποποιημένη μορφή της γλώσσας πぱいοおみくろんυうぷしろん μελετάται σしぐまτたうοおみくろん μάθημα τたうωおめがνにゅー αρχαίων ελληνικών. Ηいーた Αττική κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた Ιωνική διάλεκτος εμφανίζουν μεγάλη μορφολογική συγγένεια, κかっぱαあるふぁιいおた ως εいぷしろんκかっぱ τούτου, συχνά, θεωρούνται μία ενιαία διάλεκτος κかっぱαあるふぁιいおた κατατάσσονται μαζί.[1][2]

Λογοτεχνία σしぐまτたうηいーたνにゅー Αττική Διάλεκτο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηいーた πぱいιいおたοおみくろん πρόωρη καταγραμμένη ελληνική λογοτεχνία, πぱいοおみくろんυうぷしろん αποδόθηκε σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Όμηρο κかっぱαあるふぁιいおた χρονολογείται σしぐまτたうοおみくろんνにゅー 7οおみくろん ή 8οおみくろん αιώνα πぱい.Χかい., δでるたεいぷしろんνにゅー γράφτηκε σしぐまτたうηいーたνにゅー αττική διάλεκτο, αλλά σしぐまεいぷしろん "παλαιά ιωνική". Ηいーた Αθήνα κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた διάλεκτός της παρέμειναν σχετικά σκοτεινές έως ότου οδήγησαν οおみくろんιいおた αλλαγές τたうοおみくろんυうぷしろん πολιτεύματός της σしぐまτたうηいーた δημοκρατία τたうοおみくろん 594 πぱい.Χかい., τたうηいーたνにゅー έναρξη της κλασσικής περιόδου κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー άνοδο της αθηναϊκής επιρροής.

Τたうαあるふぁ πρώτα εκτενή έργα της λογοτεχνίας σしぐまεいぷしろん αττικό επίπεδο είναι τたうαあるふぁ έργα τたうωおめがνにゅー δραματουργών Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη κかっぱαあるふぁιいおた Μενάνδρου τたうοおみくろんνにゅー 5οおみくろん αιώνα πぱい.Χかい. Τたうαあるふぁ κείμενα τたうοおみくろんυうぷしろん Αθηναίου φιλοσόφου Πλάτωνα χρονολογούνται επίσης από εκείνον τたうοおみくろんνにゅー αξιοπρόσεκτο αιώνα της λογοτεχνίας. Οおみくろんιいおた στρατιωτικοί άθλοι τたうωおめがνにゅー Αθηναίων οδήγησαν μερικούς πぱいοおみくろんυうぷしろん τους μελέτησαν παγκοσμίως νにゅーαあるふぁ θαυμάσουν τたうηいーたνにゅー ιστορία της γλώσσας αυτής, σしぐまτたうηいーたνにゅー οποία είναι γραμμένα τたうαあるふぁ έργα τたうοおみくろんυうぷしろん Θουκυδίδη κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん Ξενοφώντα. Ελαφρώς λιγότερο γνωστοί επειδή είναι πぱいιいおたοおみくろん τεχνικοί κかっぱαあるふぁιいおた νομικοί είναι οおみくろんιいおた λόγοι τたうωおめがνにゅー ρητόρων όπως τたうοおみくろんυうぷしろん Αντιφώντα, τたうοおみくろんυうぷしろん Δημοσθένους, τたうοおみくろんυうぷしろん Λυσία, τたうοおみくろんυうぷしろん Ισοκράτη κかっぱαあるふぁιいおた πολλών άλλων.

Οおみくろん αττικιστής Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης (384-322 πぱい.χかい.), οおみくろん οποίος ήταν μαθητής τたうοおみくろんυうぷしろん Πλάτωνα, χρονολογείται από τたうηいーたνにゅー περίοδο σしぐまτたうηいーたνにゅー οποία ηいーた κλασσική αττική εξελίσσεται σしぐまτたうηいーたνにゅー κοινή Ελληνιστική.

Εξάπλωση τής αττικής διαλέκτου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω τού γοήτρου πぱいοおみくろんυうぷしろん είχε αποκτήσει ηいーた Αθήνα χάρη σしぐまτたうηいーたνにゅー απόκρουση τών Περσών κかっぱαあるふぁιいおた τής απαράμιλλης ανάπτυξής της σしぐまτたうαあるふぁ γράμματα κかっぱαあるふぁιいおた στις τέχνες, ηいーた Αθήνα ήλθε σしぐまτたうοおみくろん πολιτικό κかっぱαあるふぁιいおた πολιτιστικό προσκήνιο τών πόλεων τής Ελλάδος τού 5οおみくろんυうぷしろん πぱい.Χかい. αιώνα. Έτσι ηいーた αττική διάλεκτος ήδη από τたうοおみくろんνにゅー 5οおみくろん πぱい.Χかい. αιώνα αρχίζει νにゅーαあるふぁ επιβάλλεται σしぐまτたうηいーたνにゅー συνείδηση τών Ελλήνων ως ηいーた διάλεκτος πぱいοおみくろんυうぷしろん προσφέρεται νにゅーαあるふぁ παίξει τたうοおみくろんνにゅー ρόλο ενός πανελληνίου γλωσσικού οργάνου. Εいぷしろんξくしー αιτίας μάλιστα τής έλλειψης σοβαρών αντιπάλων πλέον, ηいーた αττική γίνεται βαθμιαία αποδεκτή ως ηいーた μόνη κοινή γλώσσα[3]. Οおみくろんιいおた επιχώριες διάλεκτοι, δηλαδή οおみくろんιいおた επίσημες γλώσσες τών διαφόρων πόλεων-κρατών αρχίζουν από τたうαあるふぁ μέσα τού 4οおみくろんυうぷしろん πぱい.Χかい. αιώνα νにゅーαあるふぁ δέχονται τたうηいーたνにゅー επίδραση τής Αττικής κοινής: οおみくろんιいおた επιγραφές τών χρόνων αυτών δείχνουν φανερά τたうηいーたνにゅー πορεία αυτής τής επιδράσεως: σκόρπια στοιχεία τής Αττικής κοινής, πぱいοおみくろんυうぷしろん πυκνώνουν μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー πάροδο τού χρόνου όλο κかっぱαあるふぁιいおた περισσότερο, σしぐまεいぷしろん σημείο νにゅーαあるふぁ εμφανίζεται στις επιγραφές μみゅーιいおたαあるふぁ μορφή μεικτής γλώσσας από στοιχεία τής επιχώριας κかっぱαあるふぁιいおた τής αττικής διαλέκτου, γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ φθάσει μετέπειτα σしぐまτたうηいーたνにゅー πλήρη επικράτηση τής Αττικής κοινής -διαφορετικά κατά περιοχή κかっぱαあるふぁιいおた διάλεκτο- μεταξύ 2οおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた 1οおみくろんυうぷしろん πぱい.Χかい. αιώνα ώς τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.

Μερικά παραδείγματα από τたうηいーたνにゅー διαλεκτική διείσδυση τής αττικής κοινής στις άλλες διαλέκτους:

  • Ήδη τたうοおみくろんνにゅー 5οおみくろん πぱい.Χかい. αιώνα παρατηρείται συχνά ηいーた χρήση τού αττικού αあるふぁ αντί τού ιωνικού ηいーた : οおみくろんἰκίαν (αντί οおみくろんἰκίην), Κέως (τέλη 5οおみくろんυうぷしろん πぱい.Χかい. αιώνα).
  • Χρήση τής αττικής δοτικής σしぐまεいぷしろん -οις αντί τής ιωνικής σしぐまεいぷしろん -οισι : ἐκγόνοις (αντί ἐκγόνοισι), Ερυθραί Μみゅー. Ασίας (αρχές 4οおみくろんυうぷしろん αιώνα πぱい.Χかい.)
  • Τύπος μみゅーεいぷしろん -ρろーαあるふぁ αντί τού Αιολικού -ρろーοおみくろん : στραταγίοντος (ὁ στραταγίων = οおみくろん Μέγας Αλέξανδρος), αντί στροταγίοντος ,Ορχομενός (329 πぱい.Χかい.).

Τύποι τής αττικής διαλέκτου εντοπίζονται κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまτたうηいーたνにゅー Δωρική διάλεκτο:

  • Χρήση τού αριθμιτικού εいぷしろんἴκοσι (αντί τού Fίκατι), Δελφοί (343 πぱい.Χかい.)
  • Χρήση τού ἱεいぷしろんρろーὸς αντί τού ἱαあるふぁρろーὸς, Δελφοί (380 πぱい.Χかい.)

Ηいーた επίσημη όμως κかっぱαあるふぁιいおた πραγματικά αποφασιστική αναγνώριση τού γοήτρου τής Αττικής κοινής υπήρξε ηいーた αναγνώρισή της από τたうοおみくろんνにゅー Φίλιππο Βべーた' κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた καθιέρωσή της σしぐまεいぷしろん επίσημη γλώσσα τού κράτους τής Μακεδονίας[4][5][6]. Εφεξής ηいーた αττική κοινή ακολούθησε τたうηいーたνにゅー τύχη τού μεγάλου αυτού ελληνικού κράτους. Εξαπλώθηκε μみゅーεいぷしろん τις κατακτήσεις τού Μみゅー. Αλεξάνδρου σしぐまεいぷしろん μεγάλες εκτάσεις τού ασιατικού χώρου, έγινε κύρια γλώσσα τών εμπορικών συναλλαγών (lingua franca), ηいーた επίσημη γλώσσα τής αυτοκρατορίας[7], αλλά κかっぱαあるふぁιいおた κύρια γλώσσα τών πολιτιστικών κかっぱαあるふぁιいおた πνευματικών εκδηλώσεων (Kultursprache) πολλών ανατολικών λαών κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた γλώσσα τής νέας θρησκείας, τής Χριστιανικής[8], γεγονός πぱいοおみくろんυうぷしろん είχε ευρύτερη σημασία γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー περαιτέρω εξέλιξή της σしぐまτたうοおみくろんνにゅー ελληνικό κかっぱαあるふぁιいおた διεθνή χώρο[9].

Ηいーた αττική κοινή, καθώς έγινε ηいーた κοινή γλώσσα όλων τών Ελλήνων, απορρόφησε κかっぱαあるふぁιいおた στοιχεία από άλλες διαλέκτους, κυρίως Ιωνικά[10] κかっぱαあるふぁιいおた απέβαλε κかっぱαあるふぁιいおた κάποια δικά της όπως:

  • Χρήση τού -σしぐまσしぐま αντί τたうοおみくろんυうぷしろん -τたうτたう: γがんまλらむだσしぐまσしぐまαあるふぁ, θάλασσα αντί γがんまλらむだτたうτたうαあるふぁ, θάλαττα.
  • Χρήση τού -ρろーσしぐま αντί τたうοおみくろんυうぷしろん -ρろーρろー: χερσόνησος, ἄρσεν αντί χερρόνησος, ἄρρεν. [11]

Γενικότερα χαρακτηριστικά πού διακρίνουν τたうηいーたνにゅー αττική διάλεκτο από τις λοιπές διαλέκτους είναι:

  • Ηいーた τροπή τού κληρονομηθέντος *ᾱ σしぐまεいぷしろん ηいーた : δでるたᾶμος < δでるたῆμος, τιμά < τιμή, νίκᾱ < νίκη, ωστόσο μετά τたうαあるふぁ ρろー,ιいおた,εいぷしろん επανεμφανίζεται τたうοおみくろん μακρό ᾱ, πぱい.χかい. χώρᾱ, οおみくろんἰκίᾱ, χαρά, ἀνίᾱ.
  • Ηいーた τροπή τής προφοράς τού Υうぷしろん (=u) σしぐまεいぷしろん ü.
  • Ηいーた πρώιμη σίγηση τού δίγαμμα (F). Τたうοおみくろん F σしぐまτたうηいーたνにゅー Ιωνική Αττική σιγήθηκε αρκετά νωρίς (περί τたうοおみくろん 800 πぱい.Χかい.) όπως μαρτυρούν τύποι πού υφίστανται έκθλιψη: κかっぱλらむだθしーた' ἄνにゅーαあるふぁξくしー (αντί "κかっぱλらむだθしーたιいおた Fάναξ", Αρχίλοχος), δでるたοおみくろんλらむだιいおた' ἔργα (αντί δούλια Fέργα, Σημωνίδης). Στις άλλες διαλέκτους τたうοおみくろん F διετηρήθη -κかっぱαあるふぁιいおた μαρτυρείται επιγραφικώς- ώς τたうοおみくろんνにゅー 4οおみくろん πぱい.Χかい. αιώνα. Τたうοおみくろん F (=/w/) αποτελούσε ιδιαίτερο φώνημα τού συστήματος τής ελληνικής, δηλούμενο κανονικά σしぐまτたうηいーたνにゅー Μυκηναϊκή ελληνική (wa-na-ka = Fάναξ) κかっぱαあるふぁιいおた χρησιμοποιούμενο κατά τους χρόνους συνθέσεως τών επών -τουλάχιστον τών αρχαιοτέρων επών. Πλήθος χωρίων (περί τたうαあるふぁ 3.350!) τών ομηρικών επών αποκαθίστανται μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー παρουσία τού F : ἐσθλὸνにゅー δでるた' | οおみくろんτたうεいぷしろん τたうιいおた | πぱいωおめが (F)εいぷしろんἶ|πες (F)ἔπος | οおみくろんτたう' ἐτέ | λεσσας (Αあるふぁ 108). .
  • Ηいーた μετάθεση τής ποσότητας (αντιμεταχώρηση) τών φωνηεντικών συμπλεγμάτων: λらむだᾱFός > λらむだᾱός > ληός > λεώς, βασιλῆαあるふぁ > βασιλέα.
  • Ηいーた χρήση ιδιαιτέρων μορφολογικών τύπων, όπως οおみくろんιいおた τύποι τού πληθυντικού τών προσωπικών αντωνυμιών: ἡμみゅーεいぷしろんῖς, ἡμみゅーνにゅー, ἡμみゅーᾶς αντί τών δωρικών ἁμές, ἁμέων, ἁμέ κかっぱαあるふぁιいおた αιολικών ἄμμες, ἀμμέων, ἄμみゅーμみゅーεいぷしろん.
  • Απαρέμφατα σしぐまεいぷしろん -νにゅーαあるふぁιいおた. Τたうοおみくろん ληκτικό μόρφημα -νにゅーαあるふぁιいおた τού απαρεμφάτου τών αθεμάτων (-μみゅーιいおた) τής Ιωνικής-Αττικής (ἱ-στά-νにゅーαあるふぁιいおた, τιθέ-νにゅーαあるふぁιいおた, διδό-νにゅーαあるふぁιいおた) προήλθε από αρχική κατάληξη απαρεμφάτου -εναι (ἰ-έναι), πぱいοおみくろんυうぷしろん εξελίχθηκε φωνητικώς (συναίρεση) σしぐまεいぷしろん -νにゅーαあるふぁιいおた : *εいぷしろんσしぐま-εναι > *εいぷしろん-εναι> εいぷしろんνにゅーαあるふぁιいおた, *βべーたηいーた-εναι > βべーたνにゅーαあるふぁιいおた.
  • Χρησιμοποίηση τού τύπου νにゅー ως γがんま' εいぷしろんνにゅー. παρατατικού, αντί τού δωρικού κかっぱαあるふぁιいおた αρκαδοκυπριακού ἦς.
  • Ηいーた απλοποίηση τού σしぐまσしぐま, όταν αυτό προήλθε από αρχαίο σしぐま + σしぐま (ἔπεσσι > ἔπεσι , ἐτέλεσσα > έτέλεσα) ή οδοντικού συμφώνου + σしぐま (ποδσι > ποσσί > ποσί), ή οδοντικού συμφώνου + j (ὁποτ - jος > ὁπόσσος > ὁπόσος, μみゅーεいぷしろんθしーたjος > μέσσος > μέσος), ωστόσο ηいーた απλοποίηση δでるたεいぷしろんνにゅー επιτελείται όταν τたうοおみくろん διπλό σしぐまσしぐま προήλθε από κかっぱ,χかい + j: φυλάκjωおめが > φυλάσσω (κかっぱαあるふぁιいおた όχι φυλάσω) , πぱいιいおたκかっぱ- jαあるふぁ > πίσσα.
  • Τたうοおみくろん διπλό ρろーρろー αντί ρろーσしぐま : χερρόνησος, θάρρος, ἄρρεν αντί τών χερσόνησος, θάρσος, ἄρσεν.
  • Τたうοおみくろん διπλό τたうτたう αντί σしぐまσしぐま : θάλαττα, φυλάττω αντί θάλασσα, φυλάσσω.
  • Κρείττων κかっぱαあるふぁιいおた μείζων (προσθήκη τού ιいおた σしぐまτたうηいーたνにゅー παραλήγουσα) αντί τών κρέσσων, μέζων.
  • Ηいーた απώλεια τού F μετά τたうοおみくろん ρろー, νにゅー, λらむだ , σしぐま άνευ αντεκτάσεως: ξένFος > ξένος, κόρFηいーた > κόρη αντί τών ξくしーεいぷしろんῖνος, κούρη.[12]

Δείγματα αττικής διαλέκτου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ξενοφώντος ελληνικά, Βιβλίο 2, Κかっぱεいぷしろんφふぁい. 1, παράγραφοι 1-7.

Οおみくろんδでるた' ἐνにゅー τたうῇ Χίῳ μετὰ τたうοおみくろんῦ Ἐτεονίκου στρατιῶται ὄντες, ἕως μみゅーνにゅー θέρος ἦνにゅー, ἀπό τたうεいぷしろん τたうῆς ὥρας ἐτρέφοντο κかっぱαあるふぁὶ ἐργαζόμενοι μみゅーιいおたσしぐまθしーたοおみくろんῦ κατὰ τたうνにゅー χώραν: ἐπぱいεいぷしろんδでるたὲ χειμὼνにゅー ἐγένετο κかっぱαあるふぁὶ τροφὴνにゅー οおみくろんκかっぱ εいぷしろんχかいοおみくろんνにゅー γυμνοί τたうεいぷしろんσしぐまαあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁὶ ἀνυπόδητοι, συνίσταντο ἀλλήλοις κかっぱαあるふぁὶ συνετίθεντο ὡς τたうῇ Χίῳ ἐπιθησόμενοι: οおみくろんἷς δでるたτたうαあるふぁτたうαあるふぁ ἀρέσκοι κάλαμον φέρειν ἐδόκει, ἵνにゅーαあるふぁ ἀλλήλους μάθοιεν ὁπόσοι εいぷしろんἴησαν. 2 πυθόμενος δでるたτたうὸ σύνθημα ὁ Ἐτεόνικος, ἀπόρως μみゅーνにゅー εいぷしろんχかいεいぷしろん τί χかいρろーτたうοおみくろん τたうῷ πράγματι δでるたιいおたτたうπぱいλらむだῆθος τたうνにゅー καλαμηφόρων: τό τたうεいぷしろん γがんまρろーκかっぱ τたうοおみくろんῦ ἐμφανοῦς ἐπιχειρῆσしぐまαあるふぁιいおた σφαλερὸνにゅー ἐδόκει εいぷしろんνにゅーαあるふぁιいおた, μみゅーεいぷしろんἰς τたうὰ ὅπλα ὁρμήσωσι κかっぱαあるふぁτたうνにゅー πόλιν κατασχόντες κかっぱαあるふぁὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τたうὰ πράγματα, ἂνにゅー κρατήσωσι, τό τたう' αあるふぁὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπους συμμάχους πぱいοおみくろんλらむだλらむだοおみくろんὺς δでるたεいぷしろんιいおたνにゅーνにゅー ἐφαίνετο εいぷしろんνにゅーαあるふぁιいおた, μή τたうιいおたνにゅーαあるふぁ κかっぱαあるふぁεいぷしろんἰς τたうοおみくろんὺς ἄλλους Ἕλληνας διαβολὴνにゅー σしぐまχかいοおみくろんεいぷしろんνにゅー κかっぱαあるふぁοおみくろんἱ στρατιῶτたうαあるふぁιいおた δύσνοι πぱいρろーὸς τたうὰ πράγματα ὦσしぐまιいおたνにゅー: 3 ἀναλαβὼνにゅー δでるたὲ μεθ' ἑαυτοῦ ἄνδρας πεντεκαίδεκα ἐγχειρίδια ἔχοντας ἐπορεύετο κかっぱαあるふぁτたうτたうνにゅー πόλιν, κかっぱαあるふぁὶ ἐντυχών τたうιいおたνにゅーιいおた ὀφθαλμιῶνにゅーτたうιいおた ἀνθρώπῳ ἀπιόντι ἐξくしー ἰατρείου, κάλαμον ἔχοντι, ἀπέκτεινε. 4 θορύβου δでるたὲ γενομένου κかっぱαあるふぁὶ ἐρωτώντων τたうιいおたνにゅーνにゅー δでるたιいおたὰ τί ἀπέθανεν ὁ ἄνθρωπος, παραγγέλλειν ἐκέλευεν ὁ Ἐτεόνικος, ὅτたうιいおた τたうνにゅー κάλαμον εいぷしろんχかいεいぷしろん. κかっぱαあるふぁτたうδでるたτたうνにゅー παραγγελίαν ἐρρίπτουν πάντες ὅσしぐまοおみくろんιいおた εいぷしろんχかいοおみくろんνにゅー τたうοおみくろんὺς καλάμους, ἀεいぷしろんὶ ὁ ἀκούων δでるたεいぷしろんδでるたιいおたὼς μみゅーὴ ὀφθείη ἔχかいωおめがνにゅー. 5 μετὰ δでるたτたうαあるふぁτたうαあるふぁ ὁ Ἐτεόνικος συγκαλέσας τたうοおみくろんὺς Χίους χρήματα ἐκέλευσε συνενεγκεῖνにゅー, ὅπως οおみくろんνにゅーαあるふぁτたうαあるふぁιいおた λάβωσι μみゅーιいおたσしぐまθしーたνにゅー κかっぱαあるふぁμみゅーὴ νεωτερίσωσί τたうιいおた: οおみくろんδでるたεいぷしろんἰσήνεγκαν: ἅμみゅーαあるふぁ δでるたεいぷしろんἰς τたうὰς νにゅーαあるふぁῦς ἐσήμηνεν εいぷしろんἰσβαίνειν: προσιὼνにゅー δでるたὲ ἐνにゅー μέρει πぱいαあるふぁρろー' ἑκάστην νにゅーαあるふぁνにゅー παρεθάρρυνέ τたうεいぷしろん κかっぱαあるふぁὶ παρῄνにゅーεいぷしろんιいおた πολλά, ὡς τたうοおみくろんῦ γεγενημένου οおみくろんδでるたνにゅー εいぷしろんἰδώς, κかっぱαあるふぁὶ μισθὸνにゅー ἑκάστῳ μみゅーηいーたνにゅーὸς διέδωκε. 6 μετὰ δでるたτたうαあるふぁτたうαあるふぁ οおみくろんΧかいοおみくろんιいおた κかっぱαあるふぁοおみくろんἱ ἄλλοι σύμμαχοι συλλεγέντες εいぷしろんἰς Ἔφεσον ἐβουλεύσαντο πぱいεいぷしろんρろーτたうνにゅー ἐνεστηκότων πραγμάτων πέμπειν εいぷしろんἰς Λακεδαίμονα πρέσβεις τたうαあるふぁῦτά τたうεいぷしろんρろーοおみくろんῦντας κかっぱαあるふぁὶ Λύσανδρον αあるふぁἰτήσοντας ἐπぱいτたうὰς νにゅーαあるふぁῦς, εいぷしろんὖ φερόμενον πぱいαあるふぁρろーτたうοおみくろんῖς συμμάχοις κかっぱαあるふぁτたうτたうνにゅー προτέραν ναυαρχίαν, ὅτたうεいぷしろん κかっぱαあるふぁτたうνにゅーνにゅー Νοτίῳ ἐνίκησε ναυμαχίαν. 7 κかっぱαあるふぁὶ ἀπεπέμφθησαν πρέσβεις, σしぐまνにゅー αあるふぁτたうοおみくろんῖς δでるたκかっぱαあるふぁὶ παρὰ Κύρου τたうαあるふぁτたうὰ λέγοντες ἄγγελοι. οおみくろんδでるたὲ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν τたうνにゅー Λύσανδρον ὡς ἐπιστολέα, ναύαρχον δでるたὲ Ἄρακον: οおみくろんγがんまρろー νόμος αあるふぁτたうοおみくろんῖς δでるたὶς τたうνにゅー αあるふぁτたうνにゅー ναυαρχεῖνにゅー: τたうὰς μέντοι νにゅーαあるふぁῦς παρέδοσαν Λυσάνδρῳ [ἐτたうνにゅーδでるたηいーた τたうῷ πολέμῳ πέντε κかっぱαあるふぁεいぷしろんἴκοσι παρεληλυθότων].

  • Ισοκράτους αあるふぁ' επιστολή σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Φίλιππο, παράγραφοι 1-3.

[1] Οおみくろんδでるたαあるふぁ μみゅーνにゅーτたうιいおた πάντες εいぷしろんἰώθασι πλείω χάριν ἔχειν τたうοおみくろんῖς ἐπαινοῦσしぐまιいおたνにゅーτたうοおみくろんῖς συμβουλεύουσιν, ἄλλως τたうεいぷしろん κかっぱνにゅー μみゅーὴ κελευσθεὶς ἐπιχειρῇ τις τたうοおみくろんτたうοおみくろん πぱいοおみくろんιいおたεいぷしろんνにゅー. ἐγがんまδでるたεいぷしろんμみゅーνにゅー μみゅーκかっぱαあるふぁὶ πρότερον ἐτύγχανόν σしぐまοおみくろんιいおた πぱいαあるふぁρろーνにゅーεいぷしろんκかっぱὼς μみゅーεいぷしろんτたうὰ πολλῆς εいぷしろんὐνοίας, ἐξくしーνにゅー ἐδόκεις μみゅーοおみくろんιいおた τたうὰ πρέποντα μάλιστ᾽ ἂνにゅー σしぐまαあるふぁυうぷしろんτたうῷ πράττειν, ἴσως οおみくろんδでるた᾽ ἂνにゅー νにゅーνにゅー ἐπεχείρουν ἀποφαίνεσθαι πぱいεいぷしろんρろーτたうνにゅー σしぐまοおみくろんὶ συμβεβηκότων· [2] ἐπειδὴ δでるたὲ προειλόμην φροντίζειν τたうνにゅー σしぐまνにゅー πραγμάτων κかっぱαあるふぁτたうῆς πόλεως ἕνεκα τたうῆς ἐμαυτοῦ κかっぱαあるふぁτたうνにゅー ἄλλων Ἑλλήνων, αあるふぁἰσχυνθείην ἄνにゅー, εいぷしろんἰ περὶ μみゅーνにゅー τたうνにゅー ἧττον ἀναγκαίων φαινοίμην σしぐまοおみくろんιいおた συμβεβουλευκώς, ὑπぱいρろー δでるたτたうνにゅー μみゅーᾶλλον κατεπειγόντων μηδένα λόγον ποιόμην, κかっぱαあるふぁτたうαあるふぁτたうεいぷしろんδでるたὼς ἐκかっぱεいぷしろんνにゅーαあるふぁ μみゅーνにゅーπぱいρろー δόξης ὄνにゅーτたうαあるふぁ, τたうαあるふぁτたうαあるふぁ δでるた᾽ ὑπぱいρろー τたうῆς σしぐまῆς σωτηρίας, ἧς ὀλιγωρεῖνにゅー ἅπασιν ἔδοξας τたうοおみくろんῖς ἀκούσασι τたうὰς πぱいεいぷしろんρろーσしぐまοおみくろんῦ ῥηθείσας βλασφημίας. [3] οおみくろんδでるたεいぷしろんὶς γがんまρろー ἔστιν, ὅστις οおみくろんὐ κατέγνω προπετέστερόν σしぐまεいぷしろん κινδυνεύειν ἢ βασιλικώτερον, κかっぱαあるふぁμみゅーᾶλλόν σしぐまοおみくろんιいおた μέλειν τたうνにゅー πぱいεいぷしろんρろーτたうνにゅー ἀνδρίαν ἐπαίνων ἢ τたうνにゅーλらむだωおめがνにゅー πραγμάτων. ἔσしぐまτたうιいおた δでるた᾽ ὁμοίως αあるふぁἰσχρὸνにゅー περιστάντων τたうεいぷしろん τたうνにゅー πολεμίων μみゅーὴ διαφέροντα γενέσθαι τたうνにゅー ἄλλων, μηδεμιᾶς τたうεいぷしろん συμπεσούσης ἀνάγκης αあるふぁτたうνにゅー ἐμβαλεῖνにゅー εいぷしろんἰς τοιούτους ἀγがんまῶνας, ἐνにゅー οおみくろんἷς κατορθώσας μみゅーνにゅー οおみくろんδでるたνにゅーνにゅーσしぐまθしーたαあるふぁ μέγα διαπεπραγμένος, τελευτήσας δでるたτたうνにゅー βίον ἅπασαν ἂνにゅー τたうνにゅー ὑπάρχουσαν εいぷしろんὐδαιμονίαν συνανεῖλες.

  • Γがんま.Μπαμπινιώτης, Συνοπτική Ιστορία τής Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα 2002.
  • Γがんま.Νにゅー. Χατζιδάκις, Σύντομος Ιστορία τής Ελληνικής Γλώσσης, Αθήνα 1915.
  1. Χατζιδάκις, Γがんま.Νにゅー (1915). Σύντομος Ιστορία τής Ελληνικής Γλώσσης. Αθήνα. σしぐまεいぷしろんλらむだ. 40. 
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Συνοπτική Ιστορία τής Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα. σしぐまεいぷしろんλらむだ. 105. 
  3. "Από τたうοおみくろんνにゅー 4οおみくろん αιώνα υπάρχει ιδίως γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー πεζό λόγο μία κかっぱαあるふぁιいおた μόνη φιλολογική γλώσσα, ηいーた Αττική" -Debrunner (1954,34)
  4. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Συνοπτική Ιστορία τής Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα. σしぐまεいぷしろんλらむだ. 117. 
  5. «Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας». 
  6. Γがんま.Νにゅー. Χατζιδάκις, Σύντομος ιστορία τたうῆς ελληνικής γλώσσης, Σしぐまεいぷしろんλらむだ.54 : "Δでるたιいおたτたうνにゅーνにゅー εいぷしろんὐρυτέροις κύκλοις γがんまνにゅーσしぐまιいおたνにゅー ταύτην τたうῆς Ἀττικῆς διαλέκτου παρέλαβον αあるふぁτたうνにゅー κかっぱαあるふぁοおみくろんἱ Μακεδόνες βασιλεῖς ὡς ἐπίσημον γがんまλらむだῶσσαν εいぷしろんἰς τたうὰς ποικίλας πぱいρろーὸς τたうὰς ἑλληνικὰς πόλεις σχέσεις αあるふぁτたうνにゅー."
  7. Γがんま.Νにゅー. Χατζιδάκις, Σύντομος ἱστορία τたうῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, Σしぐまεいぷしろんλらむだ. 54: "Ὅτたうεいぷしろん δでるたὲ βραδύτερον δでるたιいおたτたうοおみくろんΜみゅー. Ἀλεξάνδρου τたうὸ βασίλειον τたうῆς Μακεδονίας ἐπεξετάθη ἐπぱいὶ πάντα σしぐまχかいεいぷしろんδでるたνにゅー τたうνにゅー τότε γがんまνにゅーωおめがσしぐまτたうνにゅー κόσμον, αあるふぁτたうηいーた κατέστη ἐπίσημος γがんまλらむだσしぐまσしぐまαあるふぁ πぱいαあるふぁνにゅーτたうὸς τたうοおみくろんῦ κόσμου τούτου."
  8. Όχι μόνον μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー συγγραφή τών Ευαγγελίων κかっぱαあるふぁιいおた τών επιστολών τών αποστόλων, αλλά κかっぱαあるふぁιいおた λらむだχかい. μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー Μετάφραση τたうωおめがνにゅー Εβδομήκοντα.
  9. Γがんま.Μπαμπινιώτης, Συνοπτική Ιστορία τής Ελληνικής Γλώσσας, Σしぐまεいぷしろんλらむだ. 117
  10. Σしぐまτたうοおみくろんνにゅー σχηματισμό τής αττικής κοινής συμμετείχαν κかっぱαあるふぁιいおた βορειοδυτικά/δωρικά κかっぱαあるふぁιいおた αιολικά στοιχεία, κυρίως λεξιλογικά. Μάλιστα ηいーた επίδραση τών άλλων διαλέκτων (Ιωνική, Δωρική, Αιολική, κかっぱλらむだπぱい.) σしぐまτたうηいーたνにゅー αττική κοινή θεωρείτο τόσο σημαντική, πぱいοおみくろんυうぷしろん οδήγησε τたうοおみくろんνにゅー Kretschmer νにゅーαあるふぁ διατυπώσει τたうηいーたνにゅー (λανθασμένη) άποψη ότι σしぐまτたうηいーたνにゅー δημηιουργία τής Ελληνιστικής Κοινής συνέβαλαν από κοινού όλες οおみくろんιいおた ελληνικές διάλεκτοι.
  11. Επίσης, σしぐまεいぷしろん αττικές επιγραφές εντοπίζουμε ονόματα εκφρασμένα μみゅーεいぷしろん τύπο "αναττικό": Ἰῆτたうαあるふぁιいおた, Ναξιῆτたうαあるふぁιいおた, Πριηνῆς, Ἀρχέλας, Θευγείτων, κかっぱλらむだπぱい. -Χατζιδάκις, Σύντομος Ιστορία ελληνικής γλώσσης, Σしぐまεいぷしろんλらむだ. 52
  12. Δημητράκος, Δημήτριος (1970). Νέον ορθογραφικόν ερμηνευτικόν λεξικόν. Αθήνα. σしぐまεいぷしろんλらむだ. 13. 


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]