Ιουστίνος (ιστορικός)
| Ιουστίνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα μητρική γλώσσα | Marcus Iunianus Iustinus Frontinus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 2ος αιώνας (περίπου) |
| Θάνατος | 2ος αιώνας (περίπου) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός |
| Αξιοσημείωτο έργο | Epitome of the Philippic History of Pompeius Trogus |
| Περίοδος ακμής | 3ος αιώνας[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η ταυτότητα τ ο υ συγγραφέα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από πολύ νωρίς
Ο ι ελληνικές εκδόσεις της Επιτομής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1686: Βιβλίον Ἱστορικὸ
ν καλούμενον Ἰουστῖνος,, μεταφρασθὲν ἐκ τ ῆς Λατινίδοςφ ω ν ῆςε ἰς ἁπ λ ῆν φράσινπ α ρ ὰ Ἰωάννου Μάκολατ ο ῦ Ἀθηναίου, πρόσετιδ ὲ καί τινεςμ ῦθ ο ι [4] μεταφρασθέντεςκ α ὶα ὐτ ο ὶ ἐκ τ ῆς Λατινίδοςφ ω ν ῆςε ἰςτ ὴν κ ο ι ν ὴν γ λ ῶσσανπ α ρ ’α ὐτ ο ῦδ ι ὰδ ὲ δαπάνηςκ α ὶ συνδρομῆςτ ο ῦ πανευγενεστάτου κυρίουΜ η χ α ὴλ τ ο ῦ Περούλητ ο ῦ ἐξ Ἀθ η ν ῶν ἐτυπώθηε ἰςκ ο ι ν ὴν ὠφέλειαντ ῶν φιλομαθῶν , διορθωθὲν μ ε τ ὰ πλείστης ἐπιμελείας. Ἐν δ ὲτ ῷ τέλειτ ῆςα ὐτ ῆς βίβλου τυγχάνει καί τις διδασκαλία χριστιανική,[5] ἀναγκαιοτάτηε ἰςκ α θ ’ ἕν α . Con licenza de’ superiori, e privilegio. Ἑνετίησιν, ᾳχπς’. Ἀπ ὸ Θεογονίας,Μ η ν ὶ Φευρουαρίῳ.Π α ρ ὰ Μιχαὴλ Ἀγγέλῳτ ῷ Βαρβωνίῳ.
22
- 1817: Ἐπιτομὴ
τ ῶν Φιλιππικῶν τ ο ῦ Πομπηίου Τρόγου,ν ῦν π ρ ῶτ ο ν ἐκ τ ο ῦ λατινικοῦε ἰςτ ὴν α ἰολοδωρικὴν ἑλληνικὴ διάλεκτον μεταγλωττισθεῖσ α ,κ α ὶ ἐκδοθεῖσ α π α ρ ὰτ ο ῦ ἀποπειρογράφουτ ῆς Ρουμουνίας,[6]κ α ὶ προσφωνηθεῖσ α . Ἐν Λειψίᾳ παρὰτ ῶ Τάουχνιτζ. 1817.
21
Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ CONOR.SI. 139546467.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002158752. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑
Ο Ιουστίνος πουθενάδ ε ν κατονομάζειτ η ν εργασίατ ο υ ως επιτομή ή σύντμηση, αλλά ούτεκ α ι ο ι μετέπειτα συγγραφείςπ ο υ παραπέμπουνσ ' αυτόν.Ο Αυγουστίνος μόνο δηλώνει ότιο Ιουστίνος έγραψεμ ι α ιστορία ακολουθώνταςτ ο ν Τρόγοκ α ι ο Ορόσιοςτ ο ν χαρακτηρίζει ως breviator. - ↑ Πρόκειται
γ ι α τις Μεταμορφώσειςτ ο υ Οβιδίου (σ ε λ . 308-364). - ↑
Η Χριστιανική Διδασκαλίαπ ο υ προστέθηκεσ τ ο έντυπο (σ σ . 365-382) οφείλεταισ ε πρωτοβουλίατ ο υ ιερέα τότε Μιχαήλ Μήτρου απότ α Γιάννενα, φίλοτ ο υ Ιωάννη Μάκολα . - ↑
Ο απειρογράφος της Ρουμουνίας είναιο Δημήτριος-Δανιήλ Φιλιππίδης.Ο Φιλιππίδης έχει προσθέσεισ τ η μετάφρασήτ ο υ μακρές σημειώσεις, όπουκ α ι κρίσειςγ ι α τ η ν κατάσταση της ελληνικής παιδείας. Στις σελίδες 321-323π .χ . επιτίθεται εναντίοντ ο υ Ιγνατίου Σκαλιώρα. Εκτός απότ η ν Επιτομήτ ο υ Ιουστίνου έχει μεταφράσεικ α ι τ η ν Επιτομήτ ω ν Ρωμαϊκών Αρχειοθετήθηκε 2017-05-27σ τ ο Wayback Machine.τ ο υ Φλόρου (1818).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γαρίτσης Κωνσταντίνος, Βιβλίον ιστορικόν καλούμενον Ιουστίνος.
Η Επιτομήτ ω ν Φιλιππικών Ιστοριώντ ο υ Πομπηίου Τρόγου. Γραμματεία της τουρκοκρατίας (15ος-18οςα ι .) - Κείμενακ α ι μελέτες,τ . 5. Θεσβίτης:Θήρα, 2009. ISBN 978-960-89148-5-8
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά
μ ε τ ο θέμα Marcus Junianus Justinusσ τ ο Wikimedia Commons