Ξεκίνησε την καριέρα τουστην ομάδα τωνΚαννών, πριν καθιερωθεί ως ένας από τους καλύτερους παίκτες της ΓαλλίαςστηΜπορντό. Το1996 μεταγράφηκε στηΓιουβέντουςκαιτο2001στηΡεάλ Μαδρίτηςμε τις οποίες κατέκτησε διεθνείς τίτλους, ενώ μετηνΕθνική Γαλλίας είχε ως κορυφαία του στιγμή στοΠαγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Είναι ένας από τους εννέα παίκτες που έχουν κερδίσει τοΠαγκόσμιο Κύπελλο, τοΤσάμπιονς ΛιγκκαιτηΧρυσή Μπάλα.[5]Το2011 ήταν ένα από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στην Αίθουσα Φήμης του Ποδοσφαίρου (Salón de la Fama del Fútbol) στην Πατσούκα, της πολιτείας Ιδάλγοτου Μεξικού.[6][7]Το 2018 η γαλλική εφημερίδα L'Équipeτον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο Γάλλο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.[8]
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο συχνά αποκαλούμενος καιμετο προσωνύμιο «Ζιζού», παρέμεινε στο άθλημα ως προπονητής.
Από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι καιτον Ιούνιο του 2018 διετέλεσε προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και κατέκτησε τρεις τίτλους τουΤσάμπιονς Λιγκ.[1] Επέστρεψε εκ νέου στο σύλλογο τον Μάρτιο του 2019 παραμένοντας για άλλα δύο χρόνια.
Ο Ζιντάν είναι βερβερικής καταγωγής και προέρχεται από οικογένεια σχετικά χαμηλού οικονομικού επιπέδου. Ο πατέρας του είχαν μεταναστεύσει από το Αγκμούν στην Καβυλία της Βόρειας Αλγερίας το1953, πριν την έναρξη του πολέμου της χώρας μετη Γαλλία. Ο πατέρας του είχε περάσει εννέα χρόνια στη Γαλλία ως εργάτης σε οικοδομή.[9][10][11] Συγκντρώνοντας χρήματα στοΠαρίσι κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες μετακόμισε στηΜασσαλίακαι εκεί γνώρισε τη σύζυγό του, από όπου προέκυψε ο Ζινεντίν, το πέμπτο και τελευταίο παιδί της οικογένειας.[12][13]Στην ηλικία των δέκα ετών, άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στην τοπική ομάδα μετην επωνυμία Σεντ-Ενρί (US Saint-Henri).[14] Μετά από ενάμισι χρόνο εντάχθηκε στηΣΟ Σεπτέμ-λε-Βαλόν (SO Septèmes-les-Vallons), όπου έμεινε μέχρι την ηλικία των 14 ετών, οπότε επιλέχθηκε να παρακολουθήσει ένα τριήμερο εκπαίδευσης στο Περιφερειακό Κέντρο Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής στοΑιξ-Αν-Προβάνς, ένα από τα πολλά ποδοσφαιρικά ιδρύματα που διαχειρίζεται ηΓαλλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. Ήταν εκεί όπου εντοπίστηκε από παλαιό παίκτη της ομάδας τωνΚαννώνκαι προωθήθηκε στο σύλλογο.[15] Εκεί διακρίθηκε ιδιαίτερα γιατο ταλέντο του αλλά αξιοσημείωτο έμεινε ότι δεν ανέχονταν προσβολές γιατην οικογένειά του, τη φυλή του ή τη γειτονιά του.[12]
Ο Ζιντάν έπαιξε για πρώτη φορά σε αγώνα της πρώτης κατηγορίας του γαλλικού πρωταθλήματος σε ηλικία 17 ετών στις 20 Μαΐου 1989 εναντίον της Ναντ.[16] Εκείνη τη χρονιά έκανε μόνο δύο εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, την επόμενη σεζόν δεν αγωνίστηκε καθόλου αλλά την αγωνιστική περίοδο 1990–91 καθιερώθηκε γρήγορα με 28 αγώνες στο πρωτάθλημα καιτο πρώτο τουγκολ. Στον αγωνιστικό χώρο, παρουσίασε εξαιρετική τεχνική μετην μπάλα, προσφέροντας αναλαμπές του ταλέντου πουθατον οδηγήσουν αργότερα στην κορυφή του κόσμου. Στην πρώτη του πλήρη σεζόν με τις Κάννες, ο σύλλογος εξασφάλισε την πρώτη του ευρωπαϊκή του πρόκριση στοΚύπελλο ΟΥΕΦΑ καταφέρνοντας να τερματίσει τέταρτος στο πρωτάθλημα. Αυτή παραμένει η κορυφαία διάκριση του συλλόγου από τότε που υποβιβάστηκε για πρώτη φορά από την πρώτη κατηγορία στη σεζόν 1948–49. Έμεινε στις Κάννες για τέσσερα χρόνια καιτο1992 πήρε μεταγραφή γιατηΖιροντέν Μπορντό.[17][18]Μετην ομάδα του Μπορντό κατέκτησε τοΚύπελλο Ιντερτότοκαι έφτασε στον τελικό τουΚυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου δεν μπόρεσε να υπερνικήσει το μεγάλο εμπόδιο της Μπάγερν Μονάχου. Στους ημιτελικούς το εμπόδιο της ιταλικής Μίλανπου ήταν το φαβορί φάνηκε χαμηλό, παρά το 2–0 του πρώτου αγώνα στοΜιλάνο. Στον επαναληπτικό ο Ζιντάν έκανε την πρώτη μεγάλη εμφάνισή τουστα ευρωπαϊκά γήπεδα οδηγώντας την ομάδα τουστη νίκη με 3–0 και την πρόκριση. Ο ίδιος σημείωσε σε εκείνη τη διοργάνωση έξι γκολ (που παρέμεινε η καλύτερη επίδοση τουσε ευρωπαϊκή διοργάνωση) και κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς το 1996.[15][19][20]
Το1996 πήρε μεταγραφή γιατηΓιουβέντους, όπου και καθιερώθηκε σαν ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους ποδοσφαιριστές.[21]Ο Ζιντάν είχε μια εξαιρετική πρώτη εικόνα και ήταν γνωστός για τις ικανότητες στην ντρίμπλα του, την κομψότητα στο χειρισμό της μπάλας καιτη δημιουργικότητα.[17][22][23] Ήταν ικανός να χρησιμοποιήσει καιτα δύο πόδια, αλλά στις τελικές του προσπάθειές τουτο καλό ήταν το δεξί.[24]Η τεχνική καιο συντονισμός του επέτρεψαν να σουτάρει με ακραία δύναμη και ακρίβεια, ιδίως έξω από την περιοχή του πέναλτι. Ήταν επίσης ειδικός στην εκτέλεση φάουλ και πέναλτι. Η φυσική του θέση ήταν σε ελεύθερο ρόλο ως κλασικό δέκα πίσω από τους επιθετικούς. Ήταν όμως σε θέση να παίζει ως δεύτερος επιθετικός, ή σεπιο οπισθοχωρημένο ρόλο στη μεσαία γραμμή, είτε ως κεντρικός μέσος ή πλέι μέικερ, χάρη στην ικανότητά τουνα ενορχηστρώσει τις επιθέσεις της ομάδας του από πίσω μετη διορατικότητα και τις ακριβείς πάσες του. Έτσι, ήταν ικανός περισσότερο να βοηθήσει τους συμπαίκτες του παρά να σκοράρει ο ίδιος, κάτι που μπορούσε να συμβεί με ευχέρεια καιμετα δύο πόδια.[15][25][26]Ανκαιδεν ήταν γνωστός γιατην ικανότητα κατεύθυνσης, το ύψος καιη φυσική του δύναμη του επέτρεψαν να είναι αποτελεσματικός στον αέρα και κατάφερε να σημειώσει αρκετές κρίσιμες κεφαλιές σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Κέρδισε επίσης επαίνους από τους προπονητές τουγιατην αμυντική εργασία του. Παρά το γεγονός ότι δεν χαρακτηριζόταν σαν γρήγορος παίκτης, είχε καλή ευελιξία και επιτάχυνση, καθώς και εξαιρετική ισορροπία και αίσθηση τουμετη μπάλα.[27][28][29]Και ήταν χαρακτηριστικά ομαδικός στο συνολικό τρόπο δράσης μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ενώ η απόδοση του ήταν χαρακτηριστικά καλύτερη στους κρίσιμους αγώνες. Παρά την αναγνώριση που έλαβε ο Ζιντάν από τους ειδικούς για τις ικανότητές στο παιχνίδι, επέστησε την κριτική από μέσα μαζικής ενημέρωσης γιατην ιδιοσυγκρασία καιτην πειθαρχία τουκαιγια έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων.[30][31]
Στην πρώτη του χρονιά στη Ιταλία, κατέκτησε το πρωτάθλημα καιτοΔιηπειρωτικό Κύπελλο, ενώ οι εξαιρετικές του εμφανίσεις ανταμείφθηκαν μετον τίτλο του καλύτερου ξένου παίκτη του πρωταθλήματος, ενώ το 2000–01 ήταν ο καλύτερος παίκτης της Σέριε Α.[32]Με προπονητή τοΜαρτσέλο Λίπικαιτο Ζιντάν στις τάξεις της η Γιουβέντους κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ιταλίας και έφτασε δύο συνεχόμενες φορές στον τελικό τουΤσάμπιονς Λιγκ, χωρίς όμως να καταφέρει νατο κερδίσει.[14][33]Ση διοργάνωση του 1998 και στον αγώνα της φάσης των "8" με αντίπαλο τηΝτιναμό Κιέβου έδωσε μιαασίστ χωρίς ουσιαστικά να βλέπει από το κέντρο του γηπέδου στονΑλεσάντρο Ντελ Πιέροπου σκόραρε άμεσα.[34]Ο ίδιος κατέκτησε την πρώτη Χρυσή Μπάλα της καριέρας τουτο1998, (ενώ ήταν τρίτος στον ίδιο διαγωνισμό την προηγούμενη χρονιά) καιτον τίτλο τουκαλύτερου του κόσμου από τηΦΙΦΑτην ίδια χρονιά, επιτυχία που επανέλαβε το 2000.[35]
Το2001 πήρε μεταγραφή στηΡεάλ Μαδρίτηςγιατο ποσό ρεκόρ των περίπου 75 εκατομμυρίων ευρώ.[21][36]Στη Ρεάλ είχε συμπαίκτες τους Ραούλ, Λουίς Φίγκο, Ρομπέρτο Κάρλοςκαι αργότερα ΡονάλντοκαιΝτέιβιντ Μπέκαμ.[37]Μετο Ζιντάν η Ρεάλ κέρδισε ένα πρωτάθλημα Ισπανίαςκαιτο2002 κατέκτησε καιτοΤσάμπιονς Λιγκ, νικώντας στον τελικό 2–1 τηΜπάγερ Λεβερκούζεν.[38][39]Στον ημιτελικό η Ρεάλ απέκλεισε τηΜπαρτσελόναμε 2–0 μετο πρώτο γκολ από το Ζιντάν στην πρώτη εκτός έδρας νίκη μετά από 10 χρόνια σεΕλ Κλάσικο.[40]Τογκολπου σημείωσε ο Ζιντάν σ' αυτόν τον τελικό με εκπληκτικό αριστερό σουτ από απόσταση περίπου 16 μέτρων θεωρείται ένα από τα καλύτερα στην ιστορία του θεσμού.[41]Την ίδια χρονιά κατέκτησε τοΣούπερ Κύπελλο Ευρώπηςκαιτο Διηπειρωτικό Κύπελλο, ενώ το 2003 κέρδισε τον τρίτο τίτλο του παίκτη της χρονιάς της FIFA.[42]Το2004 150.000 φίλαθλοι τον ψήφισαν ως τον καλύτερο Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή των προηγούμενου μισού αιώνα στην 50ή επέτειο της UEFA.[43][44]
Ολοκλήρωσε την επαγγελματική του καριέρα μετη Ρεάλ στις 7 Μαΐου 2006 σε αγώνα εναντίον της Βιγιαρεάλ (3–3), σημειώνοντας ένα γκολ,[45] ενώ το τελευταίο του παιχνίδι ήταν στις 9 Ιουλίου 2006, στον τελικό τουΠαγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2006.
Αγωνίστηκε στο πρώτο διεθνές παιχνίδι τουτο1994, στις 17 Αυγούστου σε φιλικό αγώνα απέναντι στηνΤσεχία, 2–2[46]και μετείχε στην ομάδα γιατοΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996, όπου η Γαλλία έφτασε στα ημιτελικά. Εκεί αποκλείστηκε από την Τσεχία στα πέναλτι, μετον Ζιντάν να είναι εύστοχος στη δική του προσπάθεια.[47]
Ο Ζιντάν ήταν βασικός πρωταγωνιστής της Εθνικής Γαλλίας κατά τη διάρκεια της χρυσής περιόδου της 1998–2000, όταν και κατέκτησε διαδοχικά τοΠαγκόσμιο ΚύπελλοκαιτοΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 που διεξήχθη στη χώρα του αποβλήθηκε στο δεύτερο παιχνίδι της φάσης των ομίλων με αντίπαλο τηΣαουδική Αραβιακαι τιμωρήθηκε με αποκλεισμό για δύο αγώνες.[48] Όταν επανήλθε ήταν ο καταλυτικός παράγοντας της μετέπειτα πορείας της Γαλλίας στη φάση τωννοκ-ουτ[49]και πέτυχε επιπλέον δύο γκολστον τελικό, όπου η Γαλλία κέρδισε τη θεωρούμενη ως φαβορί της διοργάνωσης Βραζιλίαμε 3–0, καιτα δύο με κεφαλιές.[50][51][52] Ψηφίστηκε καλύτερος παίκτης του τελικού, στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης και από μεγάλο ποδοσφαιριστή μετατράπηκε σε είδωλο.[53][54][55]Στο τέλος της χρονιάς επελέγη από τη γαλλική L'Équipe ως αθλητής / αθλήτρια της χρονιάς όλων των αθλημάτων (γαλλικά: Champion des champions de L'Équipe) γιατο 1998, ένας από τους πέντε μόνο ποδοσφαιριστές που έχουν πετύχει κάτι τέτοιο από το 1980 που δημιουργήθηκε ο θεσμός.[56] Σημαντική ήταν καιη συνεισφορά τουστην κατάκτηση τουΕυρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2000, γιατην οποία ψηφίστηκε πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης.[57]Στον ημιτελικό απέναντι στηνΠορτογαλία έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της διεθνούς σταδιοδρομίας του, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα τουστην παράταση μετά το ισόπαλο 1–1 της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Ο τελικός με αντίπαλο τηνΙταλίαπου έληξε με 2–1 του χάρισε καιτο τρόπαιο.[58][59]Το2001 ένας ακόμα διεθνής τίτλος συμπλήρωσε τα τρόπαια μιας από τις καλύτερες εθνικές ομάδες όλων των εποχών,[60][61][62]μετην κατάκτηση τουΚυπέλλου Συνομοσπονδίωνμετη νίκη της Γαλλίας στη διοργάνωση της Ιαπωνίας.
ΣτοΠαγκόσμιο Κύπελλο του 2002η Γαλλία αποκλείστηκε στην πρώτη φάση των ομίλων χωρίς νίκη ή γκολ, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Ο Ζιντάν έχασε τα πρώτα δύο παιχνίδια λόγω τραυματισμού καιδεν κατάφερε να προσφέρει κάτι σημαντικό στο επόμενο με αντίπαλο τηνΟυρουγουάη. Το παιχνίδι έληξε χωρίς τέρματα μετη Γαλλία να έχει ήδη αποκλειστεί.[53][63][64]Την ίδια χρονιά σεδιαδικτυακή ψηφοφορία της FIFA ψηφίστηκε στην καλύτερη ενδεκάδα στην ιστορία των Παγκοσμίων Κύπελλων.[65][66]ΣτοΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2004ο Ζιντάν ήταν ο αρχηγός της εθνικής. Η Γαλλία αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τηνΕλλάδαμε 1–0.[67] Τότε δήλωσε ότι αποχωρεί από την εθνική και αρχικά δεν μετείχε στους αγώνες γιατα προκριματικά τουΠαγκοσμίου Κυπέλλου.[68]Το 2016 σεδιαδικτυακή ψηφοφορία της UEFA ψηφίστηκε στην καλύτερη ενδεκάδα στην ιστορία των ευρωπαϊκών πρωταθλήματων.[69]
Άλλαξε την απόφασή τουκαι επανήλθε στην εθνική ομάδα συμμετέχοντας στα προκριματικά της διοργάνωσης μετην τελική φάση τουΠαγκοσμίου Κυπέλλου 2006στηΓερμανίανα βρίσκει τον Ζιντάν, σε ηλικία 34 χρονών καινα έχει ήδη ανακοινώσει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Είχε αγωνιστεί στο τελευταίο του συλλογικό παιχνίδι ένα μήνα πριν.[70]Παρ' όλα αυτά, συνέβαλε σημαντικά στην επιτυχημένη πορεία της Γαλλίας μέχρι τον τελικό, η οποία δεν συμπεριλαμβάνονταν στα φαβορί της διοργάνωσης, οδε ίδιος είχε διευκρινήσει ότι δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο όπως στο παρελθόν.[71]Η Γαλλία δεν αγωνίστηκε ιδιαίτερα καλά στη φάση των ομίλων και τερμάτισε δεύτερη στον όμιλό της πίσω από τηνΕλβετίαμε πέντε βαθμούς μετά από μία νίκη και δύο ισοπαλίες. Ο Ζιντάν είχε αποκλειστεί στο τελευταίο παιχνίδι της φάσης των ομίλων μετοΤόγκο, αφού πήρε δύο κίτρινες κάρτες στους δύο πρώτους αγώνες. Στον γύρο των «16», η Γαλλία αντιμετώπισε την Ισπανία. ΟΝταβίντ Βίγια σκόραρε από το σημείο του πέναλτι και έδωσε προβάδισμα στην Ισπανία στο 28ο λεπτό, ενώ οΦρανκ Ριμπερί ισοφάρισε 13 λεπτά αργότερα. Στο 83ο λεπτό, ο Ζιντάν επιχείρησε φάουλ στο ύψος του πέναλτι της Ισπανίας, το οποίο τελικά οδήγησε στην κεφαλιά τουΠατρίκ Βιεϊρά, βάζοντας τη Γαλλία μπροστά. Ο Γάλλος αρχηγός σφράγισε τη νίκη σκοράροντας στο χρόνο των καθυστερήσεων με επιδέξιο τρόπο. Στο προημιτελικό, η Γαλλία αντιμετώπισε τη Βραζιλία νικώντας μεγκολτουΤιερί Ανρί μετά από ασίστ του Ζιντάν, η εμφάνιση του οποίου ήταν εντυπωσιακή.[72][73]Οι δύο παίκτες έχοντας αγωνιστεί 55 φορές μαζί στην εθνική δεν έτυχε να έχουν συνεργαστεί ούτε μία φορά γιανα πετύχουν γκολ.[71] Πολλοί θεωρούν ότι αυτή η απόδοση στον προημιτελικό είναι η καλύτερη σε ολόκληρη την καριέρα του Ζιντάν, μετη γαλλική εφημερίδα La Provenceνατον χαρακτηρίζει «πιο Βραζιλιάνος από τους Βραζιλιάνους».[70]Η Γαλλία αντιμετώπισε την Πορτογαλία στον ημιτελικό του Μονάχου και, όπως στις Βρυξέλλες έξι χρόνια νωρίτερα, το πέναλτι του Ζιντάν οδήγησε τους Γάλλους στον τελικό.[74][75]Στην κανονική διάρκεια του τελικού μετην Ιταλία πέτυχε το μοναδικό γκολ της Γαλλίας με πέναλτι μόλις στο 7ο λεπτό (με εκτέλεση «αλά Πανένκα»[76]) έχοντας απέναντί τουτον τέως συμπαίκτη τουστη Γιουβέντους Τζιανλουίτζι Μπουφόν, αλλά οι Ιταλοί ισοφάρισαν στο 19ο λεπτό καιτο παιχνίδι συνεχίστηκε αμφίρροπο.[77][78]Με αποτέλεσμα 1–1 το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση καιστο 110ο λεπτό ο Ζιντάν έγινε ο πρωταγωνιστής ενός πολυσυζητημένου επεισοδίου, μαζί μετον αμυντικό της Ιταλίας Μάρκο Ματεράτσι. Ο Ζιντάν, αντιδρώντας (όπως ισχυρίστηκε αργότερα) σε προκλητικό σχόλιο του Ματεράτσι, κτύπησε με κεφαλιά τον Ιταλό καιτον έριξε στο έδαφος. Ο διαιτητής δεν αντιλήφθηκε το επεισόδιο, καθώς ήταν μακριά από τη φάση, μετά όμως από συνεννόηση μετονβοηθό διαιτητή απέβαλε το Ζιντάν. Ήταν η 16ηκόκκινη κάρτα της καριέρας του.[30][48][79] «Αυτό που είπα ήταν ηλίθιο», είπε ο Ματεράτσι στηL'Équipe αργότερα «αλλά δεν άξιζε αυτήν την αντίδραση».[80]ΗFIFA διερεύνησε το περιστατικό, καιτο ακριβές περιεχόμενο των λόγων του Ματεράτσι που προκάλεσε την οργή του Ζιντάν, και τελικά τιμώρησε και τους δύο παίκτες, σεμια διοργάνωση που σημειώθηκε ρεκόρ κόκκινων και κίτρινων καρτών. Η Γαλλία έχασε τον τίτλο, καθώς οι Ιταλοί επικράτησαν στα πέναλτι, ο ίδιος όμως ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης για δεύτερη φορά και καλύτερος ποδοσφαιριστής παραλαμβάνοντας τηΧρυσή Μπάλα.[81] Είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κέρδισε το συγκεκριμένο βραβείο. Συνολικά σε διοργάνωσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων σημείωσε πέντε γκολκαι έδωσε δυο ασίστ.[48][82]
Η αποβολή ήταν άδοξο τέλος γιατη διεθνή καριέρα του Ζιντάν, αλλά δεν κατάφερε να επισκιάσει τη μεγάλη προσφορά τουστην ομάδα, ούτε την αξιολόγηση του ως ποδοσφαιριστή.[73][83][84] Επίσης είναι ένας από τους τέσσερις παίκτες που έχουν σκοράρει σε δύο διαφορετικούς τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου (οι άλλοι είναι οιΠελέ, ΒαβάκαιΠάουλ Μπράιτνερ). Συνολικά έχει πετύχει τρία γκολσε τελικούς, όσα καιοιΠελέ, ΒαβάκαιΤζεφΧερστ.[85]Το 2002 ψηφίστηκε από τη FIFA στην ομάδα-όνειρο των Παγκοσμίων Κυπέλλων.
Τον Νοέμβριο του2010, κατόπιν αιτήματος του τότε προπονητή Ζοζέ Μουρίνιο, ο Ζιντάν διορίστηκε σύμβουλος της Ρεάλ Μαδρίτης. Συνόδευε την ομάδα και συμμετείχε σε συναντήσεις και προπονήσεις. Γιατη σεζόν 2013–14, έγινε βοηθός προπονητή τουΚάρλο Αντσελότιστην ομάδα. Γιατην αγωνιστική περίοδο 2014–15, ανέλαβε ως προπονητής τη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης, στην τρίτη κατηγορία. Τον Αύγουστο του2014ο Ζιντάν δεν είχε την απαιτούμενη άδεια που έπρεπε γιανα εκπαιδεύσει την ομάδα, και εμφανίστηκε αρχικά ως βοηθός.[86]Την άνοιξη του 2015 έλαβε την άδεια προπονητή της UEFA Pro και από τότε ήταν επίσημα ο προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης Καστίλλης.
Στις 4 Ιανουαρίου 2016 ανέλαβε την πρώτη ομάδα.[87] Οδήγησε την ομάδα τουστον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκστο Μιλάνο κερδίζοντας το τρόπαιο.
Την επόμενη χρονιά, επανέλαβε αυτόν τον θρίαμβο στις 3 Ιουνίου 2017με νίκη 4–1 με αντίπαλο τη Γιουβέντους στοΚάρντιφ, και έγινε ο πρώτος προπονητής που υπερασπίστηκε επιτυχώς τον τίτλο. Δύο εβδομάδες νωρίτερα είχε κατακτήσει το ισπανικό πρωτάθλημα μετην ομάδα του κερδίζοντας 2–0 στη Μάλαγα. Ήταν η πρώτη φορά πουη Ρεάλ κατέκτησε Πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκτην ίδια χρονιά μετά το 1958.[88][89] Κατά την περίοδο της 6ης Απριλίου 2016 έως την 13η, Ιανουαρίου του 2017 η Ρεάλ Μαδρίτης υπέστη σε 40 επίσημα παιχνίδια μία μόνο ήττα. Ξεπέρασε έτσι το προηγούμενο ρεκόρ τουΛουίς Ενρίκε της Μπαρτσελόνα.[90]Το 2017 ψηφίστηκε ως ο καλύτερος προπονητής της χρονιάς από τηFIFA.[91]
Στις 26 Μαΐου 2018, υπερασπίστηκε τον τίτλο του Τσάμπιονς Λιγκ από το 2016 για δεύτερη φορά[92] νικώντας τηΛίβερπουλστοΚίεβομε 3–1. Ήταν γιατον Ζιντάν ο έβδομος τελικός στο θεσμό.[30][88] Στις 31 Μαΐου 2018 απρόσμενα παραιτήθηκε. Εξήγησε ότι η ομάδα «χρειαζόταν μια αλλαγή γιανα παραμείνει νικήτρια. Η ομάδα χρειάζεται μια νέα προσέγγιση, μια διαφορετική μεθοδική εργασία».[93]
Στις 12 Μαρτίου 2019, επέστρεψε στη Ρεάλ Μαδρίτης και ανέλαβε την ομάδα που ήταν τρίτη στο πρωτάθλημα μετά από 27 αγώνες. Υπέγραψε συμβόλαιο με διάρκεια έως το 2022.[94]Η σεζόν 2018–19 τελείωσε τελικά μετη Ρεάλ Μαδρίτης στην τρίτη θέση με 19 πόντους πίσω από την πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα.[95]
Η επόμενη χρονιά σηματοδότησε την επιστροφή της ομάδας στην κορυφή μετην κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλήματος.[96] Όμως η σεζόν 2020–21 ήταν η τελευταία τουστο σύλλογο, που χαρακτηρίστηκε από την αποτυχία κατάκτησης τίτλου.[97]
Η ποδοσφαιρική αξία του Ζιντάν του πρόσφερε υψηλή δημοτικότητα, ξεπερνώντας τα ποδοσφαιρικά όρια, ειδικά στη Γαλλία. Σε πολλές δημοσκοπήσεις έχει ανακηρυχθεί ως ένα από τα δημοφιλέστερα πρόσωπα, ανεξαρτήτως επαγγέλματος.[9][10][98]Ο Ζιντάν έχει αναπτύξει αξιόλογη φιλανθρωπική δράση. Έχει πάρει πολλές φορές μέρος σε ποδοσφαιρικούς αγώνες για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Είναι επίσης πρεσβευτής καλής θέλησης γιατο Πρόγραμμα Ανάπτυξης τωνΗνωμένων Εθνών. ΤοΝοέμβριο του 2006 επισκέφτηκε τοΜπανγκλαντές, καλεσμένος του βραβευμένου μεΝομπέλ ΕιρήνηςΜοχάμεντ Γιουνούςσε μία πρωτοβουλία γιατην καθημερινή υγιεινή διατροφή σε χαμηλού εισοδήματος πληθυσμούς με μειωμένη διατροφή στη χώρα καιτην ανακούφιση της φτώχειας μέσω της εφαρμογής ενός μοναδικού επιχειρισιακού μοντέλου.[99]