Μεταπολεμικά διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και της βόμβας υδρογόνου, ανκαι αρχικά ενεπλάκη στο σχετικό πρόγραμμα γιανα αποδείξει ότι ήταν αδύνατo να φτιαχτεί. Αργότερα προσπάθησε να πιέσει μαζί μετονΆλμπερτ Αϊνστάινκαι άλλους εξέχοντες επιστήμονες γιατον τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών καιτου ανταγωνισμού στα πυρηνικά όπλα ανάμεσα στις ΗΠΑκαιτηνΕΣΣΔ. Συνέβαλε στονα πεισθούν οι κυβερνήσεις Κένεντι και Νίξον να υπογράψουν μετηνΕΣΣΔτηνΣυνθήκη Μερικής Απαγόρευσης των Πυρηνικών Δοκιμών (Partial Nuclear Test Ban Treaty, 1963) καιτηνΣυνθήκη Μείωσης των Αντιβαλλιστικών Όπλων (Anti-Ballistic Missile Treaty, 1972) αντίστοιχα. Δεν έπαψε ποτέ να είναι ενεργός ερευνητής και συνέχισε να δημοσιεύει ακόμη και όταν ξεπέρασε την ηλικία των ενενήντα ετών, γεγονός πουτον κάνει ένα από τους ελάχιστους επιστήμονες που δημοσίευσαν τουλάχιστον μία σημαντική επιστημονική εργασία κάθε δεκαετία της καριέρας τους -η οποία στην περίπτωση του Μπέτε έφτανε σχεδόν τα εβδομήντα χρόνια. Σύμφωνα μετονΦρήμαν Ντάισον (Freeman Dyson), που ήταν για ένα διάστημα μαθητής του, ο Μπέτε ήταν «ο υπέρτατος λύτης προβλημάτων του 20ου αιώνα».[21]
Πέθανε στις 6 Μαρτίου του 2005 στην Ιθάκα της Νέας Υόρκης.
↑Lee, S.; Brown, G. E. (2007). «Hans Albrecht Bethe. 2 July 1906 -- 6 March 2005: Elected ForMemRS 1957». Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society53: 1. doi:10.1098/rsbm.2007.0018.
↑Available at www.JamesKeckCollectedWorks.org [1]Αρχειοθετήθηκε 2019-05-09 στοWayback Machine. are the class notes taken by one of his students at Cornell from the graduate courses on Nuclear Physics and on Applications of Quantum Mechanics he taught in the spring of 1947.