Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε ναεπεξεργαστείτετο λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό καινα αφαιρέσετε το{{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο μετα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία"γιανα δείτε ολόκληρο το κείμενο.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 20/01/2021.
Medinet Habu, o νεκρικός ναός του Ραμσή Γ΄.
ΗΕικοστή Δυναστεία Φαραώ (20η, αγγλικά: 20th Dynasty) ήταν η τελευταία τουΝέου Βασιλείου. Η διάρκειά της τοποθετείται μεταξύ 1186 – 1069 π.Χ. Μετην19η Δυναστεία, η οποία προηγήθηκε, διαμόρφωσαν την λεγόμενη περίοδο των "Ραμσίδων" από το όνομα Ραμσήςπου έφεραν οι περισσότεροι βασιλείς τους και κυρίως από τονΡαμσή Β΄που υπήρξε ο σημαντικότερος φαραώ μεταξύ τους.[1]
Ο Ραμσής Β΄ της 19ης Δυναστείας, άφησε στους διαδόχους του ένα ισχυρό βασίλειο που είχε για πρωτεύουσα τηνΠι-Ραμεσέπου ίδρυσε ο ίδιος, όμως μετά το θάνατό του, το βασίλειο αυτό άρχισε σταδιακά να αποδομείται.
Ο Ραμσής Γ΄ σε διακοσμητικό ανάγλυφο από τοΜedinet Habu, όπου απεικονίζεται να νικά του Λαούς της Θάλασσας.
Ήδη από την εποχή του γιού του, Μερενπτά, πουτον διαδέχτηκε στον θρόνο, ηΑίγυπτος αντιμετώπιζε προβλήματα από τις εξωτερικές εισβολές τωνΛιβύωνκαιτων λεγόμενων Λαών της Θάλασσας, τους οποίους απώθησε επιτυχώς. Στην γνωστή ως Στήλη του Μερενπτά ή Στήλη του Ισραήλη οποία ανακαλύφθηκε από τονΦλίντερς Πέτρικαι σήμερα φιλοξενείται στοΜουσείο Καΐρου, ο Μερενπτά περιγράφει τα κατορθώματα και τις νίκες του εναντίον των λαών αυτών. Οι ίδιες επιθέσεις όμως συνεχίστηκαν καιτην περίοδο βασιλείας των πρώτων φαραώ της 20ης Δυναστείας, του Sethnakht καιτουΡαμσή Γ΄. Στις αιγυπτιακές γραπτές πηγές ως Λαοί της Θάλασσας αναφέρονται διάφορες εθνότητες που ήλθαν στην Αίγυπτο από τηνπλευρά της θάλασσας στα βόρειά τους. Εκτός από τους Λίβυους, αναφέρονται οιEkwesh, Teresh, Lukka, Sherden, Shekelesh, Peleset, Tjeker, DenenκαιWeshesh. Οι Denen καιοι Ekwesh ταυτίζονται με τους Δαναούςκαι τους Αχαιούς αντίστοιχα. Οι Peleset με τους Φιλισταίους, οι Lukka με τους Λυκίους καιοι Teresh με τους Τυρηννούς. Η Αίγυπτος δεν ήταν το μοναδικό βασίλειο, στο οποίο κατέφθασαν τα φύλα αυτά. Το βασίλειο της ΑλασίαςστηνΚύπρο, τωνΧετταίων, της Arzawa στηνΜ. Ασία καιτουΑmurru στη βόρεια Συρία είναι μερικές ακόμη από τις περιοχές οι οποίες επλήγησαν από τις επιθέσεις των Λαών της Θάλασσας, οι οποίες εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα αναταραχών και ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.[1]
Αυτό δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε το βασίλειο την εποχή αυτή. Εσωτερικές έριδες μεταξύ των διαδόχων του θρόνου οι οποίοι τοποθετούσαν το προσωπικό συμφέρον πάνω από την ευημερία του τόπου καιη διαφθορά που επικρατούσε στις τάξεις των αξιωματούχων της αυλής ροκάνιζαν τα θεμέλια της εξουσίας των φαραώ.
ΟΡαμσής Δ΄, γονατιστός, κάνει προσφορές στους θεούς.
ΟΡαμσής Γ΄, γιός του Sethnakht, δεν είχε βασιλική καταγωγή καιγιανα ισχυροποιήσει την εξουσία του χρειαζόταν την υποστήριξη του ιερατείου, η οποία ήλθε μεν, αλλά με τεράστια ανταλλάγματα αχανείς εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης, τις οποίες παραχώρησε στο ιερό τουΆμωνα. Αυτό λειτούργησε εις βάρος του φαραωνικού ανακτόρου, καθώς απώλεσε ένα πολύ μεγάλο τμήμα των αγροτικών γαιών όπου βασιζόταν η οικονομία του βασιλείου. Η οικονομική κρίση ήταν αναπόφευκτη καιο λαός της Αιγύπτου άρχισε να υποφέρει, ενώ η εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπο του βασιλιά τους κλονίσθηκε ανεπανόρθωτα. Οι πληρωμές των εργατών καθυστερούσαν και ξέσπασαν οι πρωτοφανείς γιατην εποχή απεργίεςτων εργατών τουΝτέιρ ελ-Μεντίνα, οι οποίοι δούλευαν στην κατασκευή των βασιλικών τάφων. Ητυμβωρυχίατων πλούσιων βασιλικών τάφων ήταν έναν σύνηθες φαινόμενο της περιόδου. Η εικόνα του πανίσχυρου φαραώ αλλοιώθηκε καιο ίδιος τοποθετήθηκε στην σκιά του ιερατείου.[1]
Η Αίγυπτος δεν ήταν δυνατή την εποχή αυτή ώστε να προστατεύει τις εξωτερικές εδαφικές κτήσεις του βασιλείου. Αυτό οδήγησε στην απώλειά τους, γεγονός που είχε αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία, καθώς αυτές αποτελούσαν μία βασική πηγή εσόδων γιατο βασίλειο.
Λεπτομέρεια από άγαλμα του Ραμσή Δ΄ που κάνει προσφορές στους θεούς
βασίλεψαν για λίγα χρόνια ο καθένας, μεταξύ 1153 - 1099 π.Χ., με εξαίρεση τον Ραμσή Θ΄ πουη βασιλεία του διήρκεσε περισσότερο (18 χρόνια και 4 μήνες)
οι Ραμσής Δ΄, Ραμσής Ε΄, Ραμσής ΣΤ΄ και Ραμσής H΄ ήταν γιοί του Ραμσή Γ΄ και της Ίσιδας. Ως αδελφός τους αναφέρεται επίσης ο Μοντουερκοπσέφ. Ο Ραμσής ΣΤ΄ είχε γιοτον Ραμσή Ζ΄.
Ο Ραμσής Θ΄ ήταν γιος τού Μοντουερκοπσέφ καιο Ραμσής Ι΄ ήταν γιος τού Ραμσή Θ΄.
