Μέχρι τον Νοέμβριο του 380 π.Χ. ο Νεκτανεβώ Α' είχε ανακτήσει τον έλεγχο όλης της Αιγύπτου, άλλα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του υπερασπιζόμενος το βασίλειό του, μετην περιστασιακή βοήθεια από τηνΣπάρτηκαιτηνΑθήνα, από τονατο κατακτήσουν ξανά οιΠέρσες. Το 365 π.Χ. ο Νεκτανεβώ όρισε τονγιοτουΤέω ως συμβασιλέα και διάδοχο, και μέχρι τον θάνατο του πρώτου το 363 π.Χ., πατέρας και γιος συμβασίλεψαν. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Τέως εισέβαλε στα περσικά εδάφη της σημερινής ΣυρίαςκαιΠαλαιστίνηςκαι είχε αρχίσει να έχει κάποια επιτυχία, ώσπου που έχασε τον θρόνο του από μηχανογραφίες του ίδιου του αδελφού Tjahepimu [1]. Ο Tjahepimu εκμεταλλεύτηκε το ότι ο Τέως δεν ήταν δημοφιλής μέσα στην Αίγυπτο, και ανακήρυξε φαραώ τονγιοτου, και ανιψιό του Τέω, Νεκτανεβώ Β'. Ο στρατός συντάχτηκε μετο μέρος του Νεκτανεβώ, γεγονός που ανάγκασε τον Τέω να εγκαταλείψει την Αίγυπτο καταφεύγοντας στην αυλή του βασιλιά της Περσίας[2].
Η βασιλεία του Νεκτανεβώ Β' χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειες των Περσών να ανακαταλάβουν την Αίγυπτο, την οποία θεωρούσαν σατραπεία τους σε επανάσταση. Τα πρώτα δέκα χρόνια ο Νεκτανεβώ απέφυγε την κατάκτηση, γιατί οΑρταξέρξης Γ΄ σταθεροποιούσε τον έλεγχο του βασιλείου του. Ο Αρταξέρξης επιχείρησε μια αποτυχημένη εισβολή στην Αίγυπτο τον χειμώνα του 351/350 π.Χ., η αποτυχία της οποίας πυροδότησε εξεγέρσεις στηνΚύπρο, τηΦοινίκηκαιτηνΚιλικία[3]. Παρόλο πουο Νεκτανεβώ υποστήριξε αυτές τις εξεγέρσεις, ο Αρταξέρξης τελικά θα τις κατέστειλε, και ήταν έτοιμος να εισβάλει στην Αίγυπτο ακόμα μια φορά, το 343 π.Χ. Αυτή η δεύτερη εισβολή ήταν επιτυχημένη, καιο Νεκτανεβώ αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τις αμυντικές του γραμμές στοΔέλτα του Νείλου, στηΜέμφιδα, όπου συνειδητοποίησε ότι ο αγώνας του ήταν χαμένος. Κατόπιν κατέφυγε νότια στηΝουβία, όπου προσπάθησε ναβρει καταφύγιο στην αυλή του βασιλιά Ναστασέν της Ναπάτα. Υπάρχει περίπτωση ο Νεκτανεβώ να διατήρησε κάποια μορφή αυτόνομης διοίκησης στη νότια Αίγυπτο για δύο ακόμα χρόνια, καθώς ένα έγγραφο από τοΕντφού αναφέρει χρονολογία στο δέκατο όγδοο έτος της βασιλείας του[4].
Παρόλο που ένας επαναστάτης, ο Χαμπάς, αυτοανακηρύχτηκε βασιλιάς (338 – 336 π.Χ.), ο Νεκτανεβώ θεωρείται ως ο τελευταίος γηγενής Φαραώ της Αιγύπτου, καιη φυγή του σηματοδότησε το τέλος της Αιγύπτου ως ανεξάρτητης εθνικής οντότητας[5].
