Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|18|08|2024}}
Ηλεβάντα (επ. ονομ. Lavandula, λαβαντούλα) είναι γένοςφυτώνπου ανήκει στηνοικογένειατωνΧειλανθών (Labiatae) το οποίο περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη. Είναι ιθαγενές των παραμεσόγειvων περιοχών. Επίσης, απαντάται στα Κανάρια Νησιά, στηνΙνδίακαισε άλλες ασιατικές χώρες. Τοαιθέριο έλαιοπου περιέχουν ταφύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία καιγιατη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σε μεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στοΔιοσκουρίδη, τονΠλίνιοκαιτοΓαληνό.
Πρόκειται για φυτό φρυγανώδες και πολύκλαδο, με όρθιους βλαστούςπου φύονται από τη βάση. Είναι, συνεπώς, θάμνος, με ύψος 30 έως 80 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, στενά ως λογχοειδή. Οι ανθοφόροι βλαστοί καταλήγουν σεταξιανθία τύπου στάχεος.
Τοαιθέριο έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη σαπωνοποιία καιστη φαρμακευτική ως τονωτικό και αντικαταρροϊκό. Κύριο συστατικό του είναι η χημική ένωση οξικό λιναλύλιο. Εκτός αυτού, περιέχει αλκοόλες.
Η λεβάντα καλλιεργείται σε εδάφη πλούσια σεασβέστιο, καθώς αυτό βελτιώνει την ποιότητα του αιθερίου ελαίου της και βοηθά την ανάπτυξη του φυτού. Το έδαφος καλλιέργειας πρέπει να είναι ελαφρύ και χαλικώδες, γι' αυτό καιτο φυτό προσφέρεται για καλλιέργεια σε εκτάσεις ακατάλληλες για άλλου τύπου καλλιέργειες. Δεν αγαπά, επίσης, ιδιαίτερα την υγρασία, αλλά ούτε καιτην ολοσχερή ξηρασία. Σήμερα καλλιεργείται στηνΙσπανία, τηΓαλλία, τηΒουλγαρίακαι αρκετές χώρες της Βόρειας Αφρικής. ΣτηνΕλλάδα καλλιεργείται στηνΑρκαδία, το Κιλκίς, τηνΚοζανη, τηνΚεφαλληνία, τις ΣέρρεςτηνΚομοτηνήκαιτηΣαμοθράκη.
Πολλαπλασιάζεται μεσπόρους, με μοσχεύματα καιμε παραφυάδες. Η συλλογή (συγκομιδή) γίνεται κατά το στάδιο πλήρους ανθοφορίας, οπότε και μπορεί να ληφθεί η μέγιστη ποσότητα (και ποιότητα) αιθερίου ελαίου.
Εκτός από τηλεβάντα τη στενόφυλλο (Lavandula angustifolia) καιτηλεβάντα τη στοιχάς (Lavandula stoechas),
μερικά από τα υπόλοιπα πιο γνωστά είδη λεβάντας είναι τα ακόλουθα: