Ο βασιλικός πιθανόν κατάγεται από τηνΙνδία,[1] ή ίσως από τοΙράνκαινα έχει καλλιεργηθεί εκεί για περισσότερα από 5.000 χρόνια.[2] Ήταν διεξοδικά αναφερόμενος στους Έλληνες συγγραφείς Θεόφραστο[3]καιΔιοσκουρίδη. Πρόκειται για ένα ημι-σκληραγωγημένο ετήσιο φυτό, πιο γνωστό ως μαγειρικό βότανο, χαρακτηριστικό κυρίως στην Ιταλική κουζίνα, το οποίο επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στις κουζίνες της Νοτιοανατολικής Ασίας της Ινδονησίας, Ταϊλάνδης, Μαλαισίας, Βιετνάμ, Καμπότζης, Λάοςκαι της Ταϊβάν. Αναλόγως μετο είδος καιτην ποικιλία, τα φύλλα μπορούν να έχουν γεύση παρόμοια μετογλυκάνισο, με έντονη, πικάντικη, συχνά γλυκιά, μυρωδιά.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες τωνOcimum basilicum καθώς και διάφορα συναφή είδη ή υβρίδια, τα οποία επίσης φέρονται μετη γενική ονομασία "βασιλικός". Ο τύπος, ο οποίος χρησιμοποιείται στα ιταλικά φαγητά, συνήθως, ονομάζεται γλυκός βασιλικός, σε αντίθεση μετον βασιλικό της Ταϊλάνδης (O. basilicumποικ. thyrsiflora), τον βασιλικό λεμόνι(lemon basil - O. X citriodorum)καιτονιερό βασιλικό(holy basil - Ocimum tenuiflorum), οι οποίοι χρησιμοποιούνται στηνΑσία. Ενώ οιπιο διαδεδομένες ποικιλίες του βασιλικού αντιμετωπίζονται ως μονοετή (annual), κάποιοι, σε ζεστά τροπικά κλίματα, είναι πολυετή (perennial),[Σημ. 2] συμπεριλαμβανομένου του «ιερού βασιλικού» («holy basil»)καιμια ποικιλία γνωστή ως «Αφρικανικός μπλε βασιλικός» («African Blue»).
Η λέξη «βασιλικός» προέρχεται από τηνελληνική λέξη «βασιλεύς», που σημαίνει «βασιλιάς»,[5]καιπου εδώ εννοείται οΙησούς Χριστός, καθώς έχει συνδεθεί μετηνΎψωση του Τιμίου Σταυρού (Ύψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ),[6] τιμώντας την εύρεση τουΤιμίου Σταυρού από τηνΑγία Ελένη, μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α΄.[7] Σύμφωνα μετον θρύλο, η ονομασία του αποδόθηκε όταν το φυτό φύτρωσε στο χαμένο τάφο του Ιησού καιη έντονη μυρωδιά του έγινε αιτία να ανακαλυφθεί, καθώς φύτρωσε στο σημείο, όπου οΜέγας Κωνσταντίνοςκαιη μητέρα τουΑγία Ελένη, ανακάλυψαν τον Τίμιο Σταυρό.
Ο βοτανολόγος Τζον Γκέραρντ (John Gerard) επισήμανε ότι όσοι έχουν τσιμπηθεί από σκορπιό, δεν αισθάνονται πόνο, αν είχαν φάει βασιλικό[8]καιο Νίκολας Καλπέπερ (Nicholas Culpeper) σημείωσε γιατον βασιλικό ότι ήταν «ένα βότανο του Άρη και κάτω από το Σκορπιό και ως εκ τούτου ονομάζεται Basilicon» ("an herb of Mars and under the Scorpion, and therefore called Basilicon"),[9] σχετίζοντάς τονμετονβασιλίσκο. ΤοOxford English Dictionary αναφέρει εικασίες, ότι ο βασιλικός μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί σε «κάποια βασιλική αλοιφή, μπάνιο ή ιατρική». Ο βασιλικός, εξακολουθεί να θεωρείται από πολλούς συγγραφείς μαγειρικής ως ο «βασιλιάς των βοτάνων».[10]
Οι περισσότερες εμπορικά διαθέσιμες ποικιλίες βασιλικού είναι του γλυκού βασιλικού. Υπάρχουν πάνω από 160 κατονομασμένες ποικιλίες διαθέσιμες, με καινούργιες να εμφανίζονται κάθε χρόνο. Υπάρχει, επίσης, μια σειρά από είδη που πωλούνται. Εδώ παρουσιάζονται μερικοί βασιλικοί, που συνήθως πωλούνται στις ΗΠΑ.[2]
African blue basil (Ocimum basilicum X O. kilimandscharicum)
Anise basil ή Persian basil (Licorice basil || O. basilicum 'Licorice'||)
Τις περισσότερες φορές, ο βασιλικός χρησιμοποιείται φρέσκος στις συνταγές μαγειρικής. Γενικά, προστίθεται την τελευταία στιγμή, καθώς το μαγείρεμα καταστρέφει ταχέως τη γεύση του. Το φρέσκο βότανο μπορεί να διατηρηθεί για μικρό χρονικό διάστημα σε πλαστικές σακούλες στο ψυγείο ή. για μεγαλύτερη χρονική περίοδο, στην κατάψυξη, αφού ζεματιστεί γρήγορα σε βραστό νερό. Το αποξηραμένο βότανο χάνει επίσης το μεγαλύτερο μέρος της γεύσης τουκαι αυτό το λίγο εναπομείναν άρωμα έχει πολύ διαφορετική γεύση, με αδύναμο άρωμα κουμαρίνης, παρόμοιο με αυτό του σανού.
Στη μαγειρική χρησιμοποιούνται κυρίως αποξηραμένα φύλλα της πλατύφυλλης ποικιλίας, το άρωμα των οποίων μοιάζει λίγο με αυτό τουγλυκάνισου. Αρωματίζει διάφορα ψητά, σαλάτες, βραστά, κοκκινιστά, σούπεςκλπ. ενώ ταιριάζει πολύ σε σάλτσες που έχουν ως βάση τη φρέσκια ντομάτα (π.χ. ιδίως κατά το καλοκαίρι, μιασαλάτα ντομάτας μαζί με φρεσκοκομμένα φύλλα βασιλικού αποτελεί μια ξεχωριστή γευστική εμπειρία). Στην ιταλική κουζίνα, η σάλτσα ζυμαρικώνπέστο(pesto), μια πράσινη σάλτσα ελαίου και βοτάνου, έχει ως βάση της τον βασιλικό.
Οιπιο συχνά χρησιμοποιούμενες ποικιλίες βασιλικού της Μεσογείου είναι οι:"Genovese", "Purple Ruffles", "Mammoth", "Cinnamon", "Lemon", "Globe"καιη"African Blue". Οι Κινέζοι επίσης, χρησιμοποιούν νωπούς ή αποξεραμένους βασιλικούς, σεσούπεςκαι άλλες τροφές. ΣτηνΤαϊβάν, προστίθενται νωπά φύλλα βασιλικού στις παχιές σούπες (Παραδοσιακά Κινεζικά: 羹湯· πινγίν: gēngtāng). Καταναλώνεται, επίσης, τηγανητό κοτόπουλομε βαθιά τηγανισμένα φύλλα βασιλικού. Ο βασιλικός (συνηθέστερα ο Ταϊλανδέζικος βασιλικός) συνήθως εμβαπτίζεται σεγάλα ή κρέμα, ώστε να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα γεύση σε παγωτά ή σοκολάτες (όπως τις τρούφες). Τα φύλλα δεν είναι το μόνο τμήμα του βασιλικού που χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές της μαγειρικής, οι ανθοφόροι οφθαλμοί (μπουμπούκια), έχουν μιαπιο λεπτή γεύση και είναι βρώσιμοι.
Ο βασιλικός της Ταϊλάνδης είναι επίσης καρύκευμαστη Βιετναμέζικη σούπα μανέστρα (noodle soup), phở.
Οισπόροιτων διαφόρων ποικιλιών του βασιλικού, όταν εμποτιστούν στο νερό, γίνονται ζελατινώδεις και χρησιμοποιούνται σε Ασιατικά ποτά και επιδόρπια, όπως τοfaluda,[Σημ. 3]
σερμπέτι (sherbet)[Σημ. 4] ή hột é.
Χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό, ορεκτικό, άφυσο (διαλύον τα αέρια), γιατην έκκριση γάλακτος και ως στομαχικό καταπραϋντικό.[14] Είναι, επίσης, πολύ χρήσιμο γιατην ανακούφιση από τις κράμπες στο στομάχι, την γαστρική καταρροή, τον εμετό, την εντερική καταρροή, τη δυσκοιλιότητα καιτην εντερίτιδα.[14] Ως αντισπασμωδικό, ορισμένες φορές έχει χρησιμοποιηθεί γιατον κοκκύτη. Συνιστάται επίσης γιατον πονοκέφαλο.[14] Γενικά, η χρησιμότητα του βασιλικού σχετίζεται μετο στομάχι καιτα συγγενεύοντα με αυτό όργανα.[14]
ΣτηνΕλλάδα είναι από ταπιο κοινά οικιακά φυτά. Χρησιμοποιείται στη λαϊκή φαρμακευτική ως βότανο, καθώς πιστεύεται πως είναι καλό διουρητικό, καταπραΰνει τον στομαχόπονο καιτονπονοκέφαλο, ενώ στηναρχαιότητα, τον χρησιμοποιούσαν ως επίθεμα, μετά από δάγκωμα εντόμου, σκορπιού ή καιφιδιού.
Ο βασιλικός χρησιμοποιείται για τις θεραπευτικές του ιδιότητες στηνΑγιουρβέντα, το παραδοσιακό φαρμακευτικό σύστημα της Ινδίας καιτην ιατρική Σίντα, παραδοσιακό σύστημα ιατρικής τωνΤαμίλ.
Μετην ονομασία «βασιλικός», είναι γνωστά και άλλα είδη που βρίσκονται σε τροπικές περιοχές. Είναι θάμνοι μικρού ύψους και καλλιεργούνται και ως καλλωπιστικοί. Ένα από τα είδη αυτά, έχει την ονομασία φυτό του πυρετούκαι στις περιοχές της Δυτικής Αφρικής χρησιμοποιείται ως αντιπυρετικό.
Αρκετοί άλλοι βασιλικοί, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων άλλων ειδών Ώκιμον (Ocimum), αναπτύσσονται σε πολλές περιοχές της Ασίας. Οι περισσότεροι από τους Ασιατικούς βασιλικούς, έχουν μια γεύση σαντουγαρίφαλουκαιπουσε γενικές γραμμές, είναι ισχυρότεροι από ό,τιοι βασιλικοί της Μεσογείου. Οπιο ξεχωριστός είναι οιερός βασιλικός ή τουλσί(tulsi), ένα εκτιμώμενο γηγενείς φυτό στην Ινδία καιτοΝεπάλ. ΣτηνΚίνα, η τοπική ποικιλία ονομάζεται (Παραδοσιακά Κινεζικά: 九層塔· πινγίν: jiǔ céng tǎ· κυριολεκτικά: «παγόδα εννέα επιπέδων» ["nine-level pagoda"]), ενώ, οι εισαγόμενες ποικιλίες ονομάζονται (Παραδοσιακά Κινεζικά: 羅勒· πινγίν: luó lè) ή (Παραδοσιακά Κινεζικά: 巴西里· πινγίν: bā xī lǐ), παρόλο πουτο巴西里, συνήθως αναφέρεται σε ένα διαφορετικό φυτό, τονμαϊντανό.
Ο βασιλικός λεμόνι (lemon basil) έχει έντονη μυρωδιά λεμονιού και γεύση πολύ διαφορετική από εκείνη των άλλων ποικιλιών, επειδή περιέχει τη χημική ουσία κιτράλη (citral). Χρησιμοποιείται ευρέως στηνΙνδονησία, όπου ονομάζεται kemangiκαι προσφέρεται ωμός, μαζί με ωμό λάχανο, πράσινα φασολάκια, αγγούρικαι ως συνοδευτικό τηγανιτού ψαριού ή πάπιας. Όταν διασπαστούν τα άνθη του, γίνονται πικάντικο άρτυμα σαλάτας.
Οι ποικίλοι βασιλικοί έχουν τόσο ξεχωριστές ευωδίες, επειδή το βότανο έχει μια σειρά από διαφορετικά αιθέρια έλαια, τα οποία έρχονται από κοινού αλλά σε διαφορετικές αναλογίες για τις διάφορες ποικιλίες. Η ισχυρή σαν-γαρίφαλο μυρωδιά του γλυκού βασιλικού προέρχεται από την ευγενόλη, το ίδιο χημικό συστατικό όπως καιστογαρίφαλο.[15]Η ευωδία κίτρουτου βασιλικού-λεμόνι και βασιλικού μοσχολέμονο, οφείλουν το υψηλότερο ποσοστό τους στην κιτράλη, η οποία προκαλεί αυτό το φαινόμενο σε αρκετά φυτά, συμπεριλαμβανομένου τουμελισσόχορτουκαιτου λιμονένιου, το οποίο δίνει στην πραγματική φλούδα του λεμονιού το άρωμά της. ΟΑφρικανικός μπλε βασιλικός(African blue basil), έχει ισχυρή μυρωδιά καμφοράς, διότι περιέχει καμφορά και καμφένιο σε υψηλότερες αναλογίες. Ο βασιλικός γλυκόριζα περιέχει ανηθόλη, την ίδια χημική ουσία που κάνει το γλυκάνισο να μυρίζει όπως ηγλυκόριζακαιστην πραγματικότητα μερικές φορές ονομάζεται «βασιλικός γλυκάνισο».
Άλλες χημικές ουσίες, οι οποίες βοηθούν να παραχθούν οι διακριτικές ευωδίες από πολλούς βασιλικούς, ανάλογα μετο ποσοστό τους σε κάθε συγκεκριμένη ποικιλία, περιλαμβάνουν:
Οι περισσότεροι μαγειρικοί και διακοσμητικοί βασιλικοί είναι ποικιλίες του είδους Ocimum basilicum, Υπάρχουν πολλά υβρίδια μεταξύ των ειδών. Παραδοσιακά, μερικές ποικιλίες, όπως το«Purple Delight» έχουν φύλλα που εμφανίζονται μωβ.[24]
Βασιλικός αναπτυσσόμενος στον ήλιο.Αποξηραμένος βασιλικός, όπου φαίνεται η διασπορά των σπόρων.
Ο βασιλικός φθάνει σε ύψος μεταξύ 30-130 εκ. (12-51 ίντσες), με αντικριστά, ανοιχτό-πράσινα, μεταξένια φύλλα μήκους 3-11 εκ (1,2 έως 4,3 ίντσες) και πλάτος 1-6 εκ. (0,39 έως 2,36 ίντσες). Τα άνθη είναι μικρά, λευκού χρώματος και τοποθετημένα σε τερματική ακίδα (spike).[Σημ. 5] Ασυνήθιστο μεταξύ των Χειλανθών (Lamiaceae), οι τέσσερις στήμονεςκαιο ύπερος[Σημ. 6]δεν ωθούνται κάτω από το άνω χείλος της στεφάνης (corolla),[Σημ. 7] αλλά κείται πάνω από το κατώτερο χείλος. Μετά την επικονίαση από έντομα, η στεφάνη αποκολλάται και τέσσερα στρογγυλά αχαίνια (achenes)[Σημ. 8] αναπτύσσονται στο εσωτερικό του διπλόχειλου κάλυκα (bilabiate calyx).[Σημ. 9]
Ο βασιλικός είναι πολύ ευαίσθητος στο κρύο, με καλύτερη ανάπτυξη σε θερμές και ξηρές συνθήκες. Συμπεριφέρεται ως ετήσιος, εάν υπάρχει οποιαδήποτε πιθανότητα παγετού. Στη Βόρεια Ευρώπη, τονΚαναδά, τις βόρειες πολιτείες τωνΗΠΑκαιτο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας, θα μεγαλώσει καλύτερα αν σπαρεί κάτω από γυαλί σε δοχείο που περιέχει τύρφη. Κατόπιν μεταφυτεύεται στα τέλη της άνοιξης / αρχές του καλοκαιριού (όταν υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα παγετού).[25] Επιπλέον, μπορεί να σπαρθεί στο έδαφος, άπαξ και έχει παρέλθει η πιθανότητα παγετού. Διάγει καλύτερα σε καλά στραγγισμένα ηλιόλουστα σημεία.
Παρά το γεγονός ότι ο βασιλικός αναπτύσσεται καλύτερα σε εξωτερικούς χώρους, μπορεί να καλλιεργηθεί σε εσωτερικούς χώρους σε γλάστρα και, όπως καιτα περισσότερα βότανα, θα αναπτυχθεί καλύτερα σε περβάζι παραθύρου με ισημερινό προσανατολισμό. Θα πρέπει να φυλάσσεται μακριά από δυνατά κρύα ρεύματα και αναπτύσσεται καλύτερα στο έντονο ηλιακό φως. Ως εκ τούτου, ένα θερμοκήπιο ή κάλυμμα σειράς (row cover), είναι ιδανικό, εάν είναι διαθέσιμο. Μπορεί ωστόσο, να αναπτυχθεί ακόμη καισε υπόγειο, κάτω από λαμπτήρες φθορισμού.
Αντα φύλλα του μαραθούν από την έλλειψη νερού, θα ανακάμψει αν ποτιστεί καλά και τοποθετηθεί σε ευήλια τοποθεσία. Τα κίτρινα φύλλα στο κάτω μέρος του φυτού, είναι ένδειξη ότι το φυτό έχει αγχωθεί· συνήθως, αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται λιγότερο νερό ή λιγότερο ή περισσότερο λίπασμα.
Σεπιο ηλιόλουστα κλίματα, όπως της Νότιας Ευρώπης, των νοτίων πολιτειών τωνΗΠΑ, του Βόρειου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας καιστηνΑυστραλία, ο βασιλικός θα ευδοκιμήσει, αν φυτευτεί έξω. Ευημερεί επίσης κατά το καλοκαίρι, στις κεντρικές και βόρειες Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μαραίνεται, όταν οι θερμοκρασίες φτάσουν στο σημείο πήξης. Θα ξανά αναπτυχθεί το επόμενο έτος, αντου επιτραπεί να κάνει σπόρο. Θα χρειαστεί τακτικό πότισμα, αλλά δεν χρειάζεται τόση πολλή προσοχή, όπως απαιτείται στα άλλα κλίματα.
Ο βασιλικός μπορεί επίσης να πολλαπλασιαστεί εύκολα με μοσχεύματα, μετα στελέχη των κοντών μοσχευμάτων να εμβαπτίζονται για δύο εβδομάδες ή περισσότερο, έως ότου το νερό αναπτύξει τις ρίζες.
Άπαξ καιτο στέλεχος παράξει άνθη, η παραγωγή φυλλώματος σταματά στο συγκεκριμένο στέλεχος, το στέλεχος γίνεται ξυλώδες και μειώνεται η παραγωγή του αιθέριου ελαίου. Γιανα αποφευχθεί αυτό, ο καλλιεργητής βασιλικού μπορεί να αφαιρέσει όσους μίσχους λουλουδιών κρίνει, πριν αυτοί ωριμάσουν πλήρως. Επειδή μόνο το ανθισμένο στέλεχος επηρεάζεται έτσι, μερικά στελέχη μπορούν να αφαιρεθούν γιατην παραγωγή φύλλων, ενώ άλλα αφήνονται να ανθίσουν για διακόσμηση ή για σπόρους.
Μόλις το φυτό έχει τη δυνατότητα να ανθίσει, τότε μπορεί να παραγάγει λοβούς σπόρων οι οποίοι περιέχουν μικρά μαύρα σπέρματα, τα οποία μπορούν να αποθηκευτούν καινα φυτευτούν το επόμενο έτος. Το μάζεμα των φύλλων από το φυτό, βοηθά στην προώθηση της ανάπτυξης, κυρίως, γιατί το φυτό αντιδρά μετατρέποντας τα ζεύγη των φυλλαδίων, δίπλα από τα κορυφαία φύλλα, σε νέους μίσχους.
Ο βασιλικός υποφέρει από διάφορα παθογόνα φυτών που μπορούν να καταστρέψουν την καλλιέργεια καινα μειώσουν την απόδοση. ΗΦουζαρίωση(Fusarium wilt), είναι νόσος οφειλόμενη σε μύκητα πουθα σκοτώσει γρήγορα τα νεότερα φυτά του βασιλικού. Τα σποριόφυτα μπορούν επίσης να θανατωθούν από τοPythium(damping off).[Σημ. 10]
Μία κοινή νόσος φυλλώματοςτου βασιλικού είναι η γκρίζα μούχλα (gray mold), η οποία προκαλείται από τονBotrytis cinerea· μπορεί επίσης να προκαλέσει λοιμώξεις μετά τη συγκομιδή και είναι ικανή να σκοτώσει το σύνολο του φυτού. Η ασθένεια black spot, μπορεί επίσης να φανεί στο φύλλωμα του βασιλικού και προκαλείται από τονμύκητατουγένουςColletotrichum.
Πιο πρόσφατα, ο περονόσπορος (downy mildew)του βασιλικού, ο οποίος προκαλείται από τονPeronospora belbahrii, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, τόσο για εμπορικούς παραγωγούς όσο καιγια τους οικιακούς καλλιεργητές. Η ασθένεια αναφέρθηκε για πρώτη φορά στηνΙταλίατο 2004,[27] καθώς επίσης και στις ΗΠΑτο 2007 και 2008[28][29] αυξάνεται δε σταθερά στην επικράτηση, τη διανομή καιτην οικονομική σημασία από τότε.
Πρόσφατα, έχουν υπάρξει πολλές έρευνες σχετικά μετα οφέλη στην υγεία, που απορρέουν από τα αιθέρια έλαια, που βρέθηκαν στον βασιλικό. In vitro επιστημονικές μελέτες, απέδειξαν ότι οι ενώσεις στοαιθέριο έλαιοτου βασιλικού έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές, αντιιικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες και δυνητικές για χρήση στην αντιμετώπιση τουκαρκίνου.[30][31][32][33] Επιπλέον, ο βασιλικός έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την ύπαρξη συσσωμάτωσης αιμοπεταλίωνκαι πειραματικών θρόμβωνσταποντίκια.[34] Παραδοσιακά, χρησιμοποιείται στηνΙνδία, ως συμπληρωματική θεραπεία κατά τουάγχους, τουάσθματοςκαιτουδιαβήτη.[35]
Ο βασιλικός, καθώς και άλλα αρωματικά φυτά, όπως τομάραθοκαιτοεστραγκόν, περιέχει εστραγόλη, γνωστό καρκινογόνο και τερατογόνο, όταν χορηγηθεί σεαρουραίουςκαιποντίκια. Ενώ οι επιπτώσεις στον άνθρωπο είναι επί του παρόντος άνευ μελέτης, η παρέκταση, χρησιμοποιώντας το σωματικό βάρος από τα πειράματα τρωκτικών, υποδηλώνει ότι 100–1000 φορές την κανονική αναμενόμενη έκθεση, ακόμα πιθανώς παράγει ελάχιστο κίνδυνο καρκίνου.[36]
Ο πίνακας της «Isabella» (τουJohn Everett Millais) (1849).Λεπτομέρεια από τον πίνακα της «Isabella» (τουJohn Everett Millais) (1849).
Υπάρχουν πολλά τελετουργικά και δοξασίες που σχετίζονται μετον βασιλικό. Ορισμένες φορές, οι Γάλλοι, αποκαλούν τον βασιλικό "l'herbe royale" ("royal herb" = "βασιλικό βότανο"),[37] ενώ σταΟυαλικά έχει τη συνώνυμη ονομασία "brenhinllys".[38][39]Η Εβραϊκή λαϊκή παράδοση, προτείνει ότι προσθέτει δύναμη, κατά τηνηστεία.[40]ΣτηνΠορτογαλία, ο βασιλικός θάμνος νάνος, παραδοσιακά παρουσιάζεται στην αγαπημένη, εντός σε μιας γλάστρας, μαζί με ένα ποίημα και ένα pom-pom,[Σημ. 11] κατά τις θρησκευτικές εορτές τουΑγίου Ιωάννη[χρειάζεται αποσαφήνιση]καιτουΑγίου Αντωνίου. Ωστόσο στηνΑρχαία Ελλάδα, ο βασιλικός αντιπροσώπευε το μίσος καιη Ευρωπαϊκή παράδοση ορισμένες φορές, ισχυρίζεται ότι ο βασιλικός είναι σύμβολο τουΣατανά.[41]Ο Αφρικανικός θρύλος ισχυρίζεται, ότι ο βασιλικός προστατεύει από τους σκορπιούς, ενώ ο Άγγλος βοτανολόγος Culpeper, επικαλείται ένα «Hilarius, ένας Γάλλος γιατρός» ("Hilarius, a French physician") καθώς η κοινή γνώση βεβαιώνει, ότι μυρίζοντας πάρα πολύ βασιλικό, θα αναπαράγονται σκορπιοί στονεγκέφαλο.
Ο πίνακας «Isabella and the Pot of Basil» (τουWilliam Holman Hunt) (1868).
ΣτηνΕυρώπη, ο βασιλικός τοποθετείται στα χέρια των νεκρών, ώστε να διασφαλιστεί ένα ασφαλές ταξίδι.[44]Στην Ινδία, το τοποθετούν στο στόμα του θανόντος, ώστε να εξασφαλίσει ότι θα φτάσουν τονΘεό.[45]Οιαρχαίοι Αιγύπτιοικαιοιαρχαίοι Έλληνες, πίστευαν ότι θα ανοίξουν οι πύλες του ουρανού, στο άτομο που τις περνά.[46]
Στο «Δεκαήμερον» («Decameron»)[Σημ. 12]τουΒοκάκιου, στην αξέχαστη νοσηρή ιστορία (νουβέλα V), λέει γιατηνLisabetta, της οποίας τα αδέρφια φόνευσαν τον εραστή της. Παρουσιάζεται στο όνειρό της και της δείχνει πού είναι θαμμένος. Εκείνη ξεθάβει κρυφά την κεφαλή τουκαιτην τοποθετεί μέσα σεμια γλάστρα με βασιλικό, όπου τον ποτίζει καθημερινά, μετα δάκρυα της. Τη γλάστρα της, την απομάκρυναν τα αδέλφια της και λίγο καιρό μετά πεθαίνει από τη θλίψη της. Η ιστορία του Βοκάκιου είναι η πηγή του ποιήματος "Isabella or The Pot of Basil"τουΤζον Κητς – το οποίο μετη σειρά του ενέπνευσε τους πίνακες «Isabella» (τουMillais) και«Isabella and the Pot of Basil» (τουWilliam Holman Hunt). Μια παρόμοια ιστορία, λέγεται καιγιατηνRosalind, βασίλισσα τωνΛομβαρδών.
Σε ορισμένες κεντρικές περιοχές τουΜεξικού, ο βασιλικός χρησιμοποιείται γιανα προσελκύσει την τύχη, κρεμώντας ένα μάτσο κλώνων του φυτού στην πόρτα ή το παράθυρο του καταστήματος. Η ανάπτυξη του φυτού, αντικατοπτρίζει τον πλούτο της επιχείρησης, δείχνοντας πόσο, ο ευσυνείδητος ιδιοκτήτης, φροντίζει γιατο κατάστημά τουκαιτο βότανό του.
Ο βασιλικός έχει σημαντικό ρόλο στην Ελληνική λαϊκή και θρησκευτική παράδοση.
ΣταΘεοφάνια, ο ιερέας ραίνει τους πιστούς με αγιασμό, βουτώντας ένα κλαδί βασιλικό μέσα στο άγιασμα. Στη γιορτή της Υψώσεως του Τίμιου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου, στις εκκλησίες, μοιράζεται βασιλικός.
Μια μελέτη του αιθέριου ελαίου έδειξε αντιμυκητιακές καιέντομο-απωθητικές ιδιότητες.[47]Μια παρόμοια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2009, επιβεβαίωσε ότι εκχυλίσματα από το φυτό είναι πολύ τοξικά γιατακουνούπια.[48] Ωστόσο, το φυτό δεν είναι τοξικό σε αρουραίους.[12] Λίγες πληροφορίες είναι διαθέσιμες, για πιθανή τοξικότητα στον άνθρωπο.
↑ Ετήσιο φυτό είναι το φυτό που ολοκληρώνει τον κύκλο ζωής του από τη βλάστηση έως την παραγωγή σπόρων προς σπορά, εντός ενός έτους και μετά ξεραίνεται. Τα καλοκαιρινά μονοετή φυτά βλασταίνουν την άνοιξη ή νωρίς το καλοκαίρι και ωριμάζουν το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Τα χειμερινά μονοετή φυτά βλασταίνουν κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και ωριμάζουν κατά τη διάρκεια της άνοιξης ή το καλοκαίρι του επόμενου ημερολογιακού έτους.[Παρ. Σημ. 1]
↑ Πολυετές φυτό (perennial plant) ή απλά πολυετές (perennial) (από τοΛατινικόper, που σημαίνει "μέσα" καιannus, που σημαίνει "χρόνος"), είναι ένα φυτό πουζειγια περισσότερο από δύο χρόνια.[Παρ. Σημ. 2]
↑Τοsharbat ή sherbet (Περσικά: شربت Sharbat· Αζερμπαϊτζανικά: Şərbət· Τουρκικά: Şerbet· Μαραθικά: सरबत Sarbat· Χίντι: शर्बत· Ουρντού: شربت· Παντζάμπι: ਮੈਨੂੰ ਪੀਤਾ Mainū pītā· Μπενγκάλι: শরবত Shorbot· Ουγγρικά: Sörbet· Αραβικά: شربات Sharbāt), είναι δημοφιλές ποτό στη Δυτική και Νότια Ασία, που παρασκευάζεται από φρούτα ή πέταλα λουλουδιών, είναι γλυκό και σερβίρεται παγωμένο. Μπορεί να σερβιριστεί σε μορφή συμπυκνωμένη και τρώγεται με κουτάλι ή αραιώνεται με νερό προκειμένου να δημιουργηθεί το ποτό. Τα δημοφιλή sharbat, κατασκευάζονται από ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: ροδόνερο, σανδαλόξυλο, bael (γηγενή καρπό της Ινδίας), gurhal (ιβίσκο), λεμόνι, πορτοκάλι, μάνγκο, ανανάκαιphalsa (Grewia asiatica).[Παρ. Σημ. 4]
↑Στη Βοτανική η ακίς (spike), είναι το είδος της ταξιανθίας στην οποία τα άμισχα άνθη είναι τοποθετημένα σε ένα μη διακλαδισμένο επιμήκη άξονα.
↑Το γυναικείον (gynoecium) (από το Αρχαίο Ελληνικό «γυνή» (gyne), που σημαίνει γυναίκα καιτο «οἶκος», που σημαίνει σπίτι), συνηθέστερα χρησιμοποιείται ως συλλογικός όρος γιατο τμήμα του άνθους που παράγει ωάρια καιπου τελικά εξελίσσεται σε καρπό και σπόρους.
↑Ο συλλογικός όρος γιατα πέταλα ενός άνθους, συνήθως σχηματίζοντας μια σπείρα εντός των σεπάλων και περικλείοντας τα αναπαραγωγικά όργανα.
↑ Αχαίνιο (achene), είναι ο ξηρός 1-σπόρος μη διανοιγόμενος καρπός.
↑ Κάλυξ (calyx πληθυντικός: κάλυκες), ο εξωτερικός βλαστικός κρίκος ενός λουλουδιού, συνήθως πράσινος· συλλογικά τα σέπαλα από ένα άνθος.
↑Η ριζοκτονία (damping off ή damping-off) είναι κηπευτική ασθένεια ή κατάσταση, που προκαλείται από ένα πλήθος διαφορετικών παθογόνων μικροοργανισμών, που σκοτώνουν ή αποδυναμώνουν τους σπόρους ή τα δενδρύλλια, πριν ή μετά τη βλάστηση. Είναι πιο διαδεδομένη στις υγρές και ψυχρές συνθήκες.[Παρ. Σημ. 5]
↑Τοpom-pom - επίσης γράφεται pom-pon, pompom ή pompon - είναι μια χαλαρή, αφράτη, διακοσμητική μπάλα ή τούφα από ινώδες υλικό. Ταpom-pom μπορεί να έρθουν σε πολλά χρώματα, μεγέθη, ποικιλίες και είναι κατασκευασμένα από ένα ευρύ φάσμα υλικών, συμπεριλαμβανομένων μαλλί, βαμβάκι, χαρτί, πλαστικόκαι περιστασιακά, φτερά. Ταpom-pom κινούνται από τις μαζορέτες, τις ομάδες χορού και τους φιλάθλους, κατά τη διάρκεια θέασης τουσπορ. Μικρά διακοσμητικά pom-pom μπορούν να συνδεθούν στα ρούχα· αυτά ονομάζονται μερικές φορές toories ή bobbles (μικρές μπάλες από νήματα μαλλιού που χρησιμοποιούνται ως διακοσμητικά στα καπέλα ή στα έπιπλα). Τοpom-pom προέρχεται από τηΓαλλική λέξη pompon (φούντα), η οποία αναφέρεται σεμια μικρή διακοσμητική μπάλα από ύφασμα ή φτερά.
↑ Έργο τουΒοκάκιου, το οποίο γράφτηκε μεταξύ 1348 και 1358 και που περιέχει εκατό ιστορίες, οι οποίες υποτίθεται ότι ειπώθηκαν μέσα σε δέκα μέρες, από μια ομάδα δέκα νέων ανθρώπων, οι οποίοι είχαν γλιτώσει από το Μαύρο Θάνατο στηΦλωρεντία. Το έργο επηρέασε τους μεταγενέστερους συγγραφείς, όπως τονChaucerκαιτονΣαίξπηρ.
↑ 12,012,1Fandohan, P.; Gnonlonfin, B; Laleye, A; Gbenou, JD; Darboux, R; Moudachirou, M (2008). «Toxicity and gastric tolerance of essential oils from Cymbopogon citratus, Ocimum gratissimum and Ocimum basilicum in Wistar rats». Food and Chemical Toxicology46 (7): 2493–2497. doi:10.1016/j.fct.2008.04.006. PMID18511170.
↑Md Shahidul Islam (4 Φεβρουαρίου 2011). Transient Receptor Potential Channels. Springer. σελίδες 50–. ISBN978-94-007-0265-3. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. Eugenol is a vanilloid contained in relatively high amounts in clove oil from Eugenia caryophyllata, as well as cinnamon leaf oil (Cinnamomum zeylanicum) and oil from the clove basil Ocimum gratissimum. While eugenol is often referred to as ...
↑ 18,018,1Eberhard Breitmaier (22 Σεπτεμβρίου 2006). Terpenes: Flavors, Fragrances, Pharmaca, Pheromones. John Wiley & Sons. σελίδες 11–. ISBN978-3-527-31786-8. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. Acyclic monoterpenoid trienes such as p-myrcene and configurational isomers of p- ocimene are found in the oils of basil (leaves of Ocimum basilicum, Labiatae), bay (leaves of Fimenta acris, Myrtaceae), hops (strobiles of Humulus lupulus, ...
↑ 21,021,121,221,321,4Klimánková, Eva; Holadová, Kateřina; Hajšlová, Jana; Čajka, Tomáš; Poustka, Jan; Koudela, Martin (2008). «Aroma profiles of five basil (Ocimum basilicum L.) cultivars grown under conventional and organic conditions». Food Chemistry107 (1): 464–472. doi:10.1016/j.foodchem.2007.07.062.
↑Brophy, J. J.; M. K. Jogia (1986). «Essential oils from Fijian Ocimum basilicum L.». Flavour and Fragrance Journal1 (2): 53–55. doi:10.1002/ffj.2730010203.
↑ 23,023,1Miele, Mariangela; Dondero, R; Ciarallo, G; Mazzei, M (2001). «Methyleugenol in Ocimum basilicum L. Cv. 'Genovese Gigante'». Journal of Agricultural and Food Chemistry49 (1): 517–521. doi:10.1021/jf000865w. PMID11170620.
↑Garibaldi, A., Minuto, A., Minuto, G., Gullino, M.L., 2004. First Report of Downy Mildew on Basil (Ocimum basilicum) in Italy. Plant Disease 88, 312–312
↑Roberts, P.D., Raid, R.N., Harmon, P.F., Jordan, S.A., Palmateer, A.J., 2009. First Report of Downy Mildew Caused by a Peronospora sp. on Basil in Florida and the United States. Plant Disease 93, 199–199.
↑Wick, R.L., Brazee, N.J., 2009. First Report of Downy Mildew Caused by a Peronospora Species on Sweet Basil (Ocimum basilicum) in Massachusetts. Plant Disease 93, 318–318.
↑Bozin B, Mimica-Dukic N, Simin N, Anackov G (March 2006). «Characterization of the volatile composition of essential oils of some lamiaceae spices and the antimicrobial and antioxidant activities of the entire oils». J. Agric. Food Chem.54 (5): 1822–8. doi:10.1021/jf051922u. PMID16506839.
↑Chiang LC, Ng LT, Cheng PW, Chiang W, Lin CC (October 2005). «Antiviral activities of extracts and selected pure constituents of Ocimum basilicum». Clin. Exp. Pharmacol. Physiol.32 (10): 811–6. doi:10.1111/j.1440-1681.2005.04270.x. PMID16173941.
↑Manosroi J, Dhumtanom P, Manosroi A (April 2006). «Anti-proliferative activity of essential oil extracted from Thai medicinal plants on KB and P388 cell lines». Cancer Lett.235 (1): 114–20. doi:10.1016/j.canlet.2005.04.021. PMID15979235.
↑EMEA (3 Μαρτίου 2004). «Position Paper on the use of HMP containing estragole»(PDF). σελ. 5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 27 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2006. In particular, rodent studies show that these events are minimal probably in the dose range of 1–10 mg/kg body weight, which is approximately 100–1000 times the anticipated human exposure to this substance
↑Tova Navarra (1 Ιανουαρίου 2004). The Encyclopedia of Vitamins, Minerals, and Supplements. Infobase Publishing. σελίδες 25–. ISBN978-1-4381-2103-1. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. There is varied folklore pertaining to basil. To the French, basil is the herbe royale (royal herb); Jewish lore holds that basil offers strength during fasting. To the Italians, basil symbolizes love, and to the Greeks, hate, although the Greek word ...
↑Nancy Arrowsmith (2009). Essential Herbal Wisdom: A Complete Exploration of 50 Remarkable Herbs. Llewellyn Worldwide. σελίδες 105–. ISBN978-0-7387-1488-2. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. During one of their talks, Satan told God to pick a bunch of basil flowers, lay them under his pillow, and sleep on them overnight. In the morning, God should take them to a virgin, have her smell them, and she would conceive. This one time ...
↑Lucy Bregman (2010). Religion, Death, and Dying. ABC-CLIO. σελίδες 136–. ISBN978-0-313-35180-8. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. A basil-like tulsi leaf, which is considered to be a holy plant, may be placed in the mouth as well.
↑ 48,048,1Maurya, Prejwltta; Sharma, Preeti; Mohan, Lalit; Batabyal, Lata; Srivastava, C.N. (2009). «Evaluation of the toxicity of different phytoextracts of Ocimum basilicum against Anopheles stephensi and Culex quinquefasciatus». Journal of Asia-Pacific Entomology12 (2): 113–115 publisher =. doi:10.1016/j.aspen.2009.02.004.
↑Copetta, Andrea; Lingua, G; Berta, G (2006). «Effects of three AM fungi on growth, distribution of glandular hairs, and essential oil production in Ocimum basilicum L. var. Genovese». Mycorrhiza16 (7): 485–494. doi:10.1007/s00572-006-0065-6. PMID16896796.
Ανθισμένο στέλεχος
Φύλλα Γαλλικού βασιλικού.
Ώκιμον
Γλυκός βασιλικός.
