Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 20/02/2016.
Σύμφωνα με τις περιγραφές της Καινής Διαθήκης, οΙησούς Χριστός, ο οποίος πιστεύεται από τους Χριστιανούς ως ο υιός του Θεού αλλά καιοΜεσσίας, συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε από τονΠόντιο Πιλάτογιανα μαστιγωθεί και τελικά να σταυρωθεί. Συλλογικά αποκαλούμενα ως τα πάθη, ο πόνος και λυτρωτικός θάνατος του Ιησού είναι η κύρια διάσταση της χριστιανικής Θεολογίαςπου αφορά στο δόγμα της σωτηρίας καιτου εξιλασμού.
Η σταύρωση του Ιησού περιγράφεται σταΕυαγγέλια, αναφέρεται στις αποστολικές επιστολές, επιβεβαιώνεται από άλλες αρχαίες πηγές και γενικά θεωρείται ως ένα πραγματικό γεγονός επιβεβαιωμένο και από μη χριστιανικές πηγές, ανκαιδεν υπάρχει γενική συναίνεση στις πηγές αυτές ως προς τις ακριβείς λεπτομέρειες τουτι ακριβώς συνέβη. Αντίθετα, ενώ οι ευαγγελιστές επιλέγουν να δώσουν μεγαλύτερη ή μικρότερη έμφαση στα διάφορα γεγονότα της Σταύρωσης, εντούτοις είναι κοινώς αποδεκτό από τις εκκλησιαστικές πηγές ότι υπάρχει απόλυτη σύμπνοια μεταξύ των ευαγγελιστών ως προς τα πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη Σταύρωση του Ιησού.
Στις μέρες μας η Βάπτιση αλλά καιη Σταύρωση του Ιησού θεωρούνται ως δύο βέβαια, ιστορικά γεγονότα.
Ανκαι όλες οι πηγές που αναφέρονται στην σταύρωση είναι λογοτεχνικές, η αρχαιολογική ανακάλυψη του 1968 στα βορειοανατολικά της Ιερουσαλήμτου σώματος ενός σταυρωμένου άνδρα που χρονολογείται από τον 1ο αιώνα παρέχει αρκετά αποδεικτικά στοιχεία ότι σταυρώσεις όντως συνέβαιναν κατά την ρωμαϊκή περίοδο περίπου μετον ίδιο τρόπο που περιγράφεται καιη σταύρωση του Ιησού στα Ευαγγέλια.
ΣτηνΚαινή Διαθήκηκαιτα τέσσερα Ευαγγέλια λήγουν με μία εκτενή περιγραφή της σύλληψης, δίκης, Σταύρωσης, ταφής καιΑνάστασηςτου Ιησού. Σε κάθε ένα αυτά τα πέντε γεγονότα στην ζωή του Ιησού περιγράφονται με περισσότερες έντονες λεπτομέρειες από οποιαδήποτε άλλη αφήγηση των Ευαγγελίων. Οι ιστορικοί θεωρούν ότι τα Ευαγγέλια δίνουν ώρα παρά ώρα αφήγηση των γεγονότων. Οι χριστιανοί αντιλαμβάνονται τη Σταύρωση του Ιησού ως την υπέρτατη θυσία του Χριστού γιατη σωτηρία των ανθρώπων. Στην Εκκλησία βιώνεται ως αναíμακτη θυσία μετη μετουσίωση του άρτου καιτου οίνου σε σώμα και αίμα του Κυρίου στηνΘεία Ευχαριστία ως ανάμνηση τουΜυστικού δείπνουκαι τιμάται από τους χριστιανούς τηΜεγάλη Παρασκευή.
Σύμφωνα μετα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης, τα γεγονότα έχουν ως εξής: Ο Ιησούς συνελήφθη στον κήπο της Γεθσημανής στους πρόποδες τουΌρους των Ελαιών μετά το Μυστικό Δείπνο με τους δώδεκα Αποστόλους. Ύστερα δικάστηκε μπροστά στοΣανχεντρίν, τον Πόντιο Πιλάτο καιτονΗρώδη Αντίπαπριν παραδοθεί γιατην σταύρωση. Μετά τηφραγγέλωσήΤου (σ.σ. μαστίγωμα), ο Ιησούς χλευάστηκε από τους Ρωμαίους στρατιώτες, οι οποίοι Τον αποκαλούσαν περιπαικτικά "Βασιλιά των Ιουδαίων". Ο Ιησούς ντυμένος με ένα πορφυρό διάδημα και ένα στεφάνι με αγκάθια χτυπημένος και εξουθενωμένος από τις κακουχίες, έπρεπε να περπατήσει μόνος Τουστο μέρος της μαρτυρικής Του σταύρωσης. Στο μέσο της διαδρομής, λύγισε υπό το βάρος τουΣταυρού, κι έτσι οΣίμων ο ΚυρηναίοςΤον βοήθησε νατο κουβαλήσει μέχρι τον τόπο της σταύρωσης. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, το πλήθος Τον χλεύαζε μαζί με τους επαναστάτες και τους ληστές, ενώ συγκεκριμένοι μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένου ενός εκατόνταρχου και μερικών γυναικών παρακολουθούσαν από μακριά, δύο από τις οποίες ήταν παρούσες καιστην ταφή.
Μόλις έφτασε στονΓολγοθά (μτφ. κρανίου τόπος), σταυρώθηκε μετην κατηγορία ότι ισχυρίστηκε ότι είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων, ενώ Τού προσφέρθηκε να πιεί ένα μείγμα χολής αναμειγμένο με ξύδι. Τα Ευαγγέλια τουΜάρκουκαιτουΜατθαίου αναφέρουν ότι το αρνήθηκε. Ύστερα σταυρώθηκε και κρεμάστηκε μεταξύ των δύο καταδικασμένων ληστών. Το μαρτύριο του Ιησού μετά τη σταύρωση διήρκησε 6 ώρες. Οι στρατιώτες πρόσθεσαν πάνω από τον σταυρό του Ιησού μία επιγραφή, πάνω στην οποία αναγραφόταν η φράση: ''Ιησούς ο Ναζωραίος, Βασιλιάς των Ιουδαίων'' και μοίρασαν με κλήρο τα ενδύματά Του. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες δεν έσπασαν τα πόδια του Ιησού (γιανα εκπληρωθεί η παλαιοδιαθηκική προφητεία), σε αντίθεση μετα πόδια των δύο άλλων ληστών, καθώς Αυτός είχε ήδη παραδώσει το πνεύμα Του. Στα τέσσερα ευαγγέλια, διάφορα υπερφυσικά γεγονότα ακολουθούν τη σταύρωση καιτον θάνατο, όπως σκοτάδι και σεισμό, καισε εκείνο του Ματθαίου, ανάσταση αγίων. Μετά τον θάνατό Του, ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίος, ζήτησε το Άγιο σώμα Του από τον Πόντιο Πιλάτο, τοαποκαθήλωσε (σ.σ. κατέβασε) από το Σταυρό, το τύλιξε σε ένα καθαρό (αμεταχείριστο) σεντόνικαιτο τοποθέτησε στο δικό του καινούριο μνήμα, λαξευμένο στον βράχο. Το άνοιγμα του μνήματος σφραγίστηκε μεμια μεγάλη πέτρα.
Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες των γεγονότων της Σταύρωσης που αναφέρονται μόνο σε ένα, αλλά όχι στα υπόλοιπα από τα τέσσερα ευαγγέλια. Συγκεκριμένα, το ευαγγέλιο του Μάρκου είναι το μόνο που αναφέρει την ακριβή ώρα της σταύρωσης (ώρα γ' - 9 το πρωί) καιτην ανακοίνωση του θανάτου του Ιησού από τον εκατόνταρχο. Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου αναφέρεται ότι από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 3 το απόγευμα (ώρα στ' έως θ'), ώρα που ξεψύχησε ο Ιησούς, έπεσε σκοτάδι στηγη, και περιγράφονται τα σημεία που ακολούθησαν τον θάνατό του, όπως ο σεισμός καιη ανάσταση των αγίων. Επίσης, αναφέρεται ότι οι Ρωμαίοι στρατιώτες επέβλεπαν τον τάφο του Ιησού. Το ευαγγέλιο του Λουκά μάς πληροφορεί γιατα λόγια του Ιησού στις γυναίκες που πενθούσαν, την επίπληξη του ενός εγκληματία από τον άλλο καιτην αντίδραση του κοινού. Ο Λουκάς είναι ο μόνος ευαγγελιστής που παρέλειψε τις λεπτομέρειες του μείγματος μετη χολή που δόθηκε στον Ιησού, ενώ ο Μάρκος καιο Ιωάννης περιγράφουν ότι ο Ιωσήφ αποκαθήλωσε ο ίδιος το σώμα του Χριστού από τον Σταυρό. Τέλος, ο Ιωάννης είναι ο μόνος που αναφέρει τη βούληση εκ μέρους των στρατιωτών γιατο σπάσιμο των ποδιών καιαντ' αυτού το επακόλουθο τρύπημα του σώματος του Ιησού (εκπληρώνοντας έτσι την προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης), καθώς και ότι ο Νικόδημος συνόδευσε τον Ιωσήφ στην ταφή.
Η ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής είναι συγκλονιστική, διότι κατ’ αυτήν ο Θεάνθρωπος Κύριος βρίσκεται επί του Σταυρού καισ’ αυτό το γεγονός κρύβεται όλη η αγάπη καιο πόνος του Θεού γιατον άνθρωπο. Μέσα στους λίγους λόγους που απηύθυνε από τον Σταυρό ήταν καιη λέξη «διψώ». Ο άνθρωπος που ομολογεί ότι διψά φανερώνει ότι υπάρχει φλόγα εντός τουπουτον κατακαίει και ζητεί νατην κατασβέσει μετο νερό. Στον Σταυρό όμως δεν εκρεμάτο ένας απλός άνθρωπος που έπασχε, αλλά Αυτός ήταν ο τέλειος Θεός. Έτσι, αναφωνώντας το «διψώ», ο Ιησούς το είπε και ως άνθρωπος αλλά και ως Θεός. Ως άνθρωπος υφίστατο ένα φοβερό μαρτύριο, με συνέπεια να αισθάνεται έντονη φλόγα, την οποία θέλησε να κατευνάσει ζητώντας νερό. Ως Θεός όμως, «απαθής ών», δεν εφλέγετο από το μαρτύριο του Σταυρού, αλλά από την αγάπη Τουγιατον άνθρωπο. Κατά τον Ιερό Καβάσιλα ήταν γεμάτος από τον μανικό έρωτα γιατο πλάσμα του, τον άνθρωπο. Έτσι, το «διψώ» του Θεού Ιησού υπερβαίνει τον συγκεκριμένο χρόνο της Σταυρικής Του θυσίας και απευθύνεται ανά τους αιώνες στον κάθε άνθρωπο καιστη σωτηρία του, συνοψιζόμενο στον Ε΄ Μακαρισμό της Μ. Πέμπτης: "Ἐσταυρώθης δι᾽ ἐμέ, ἵνα ἐμοί πηγάσης τήν ἄφεσιν· ἐκεντήθης τήν πλευράν, ἵνα κρουνούς ζωῆς ἀναβλύσῃς μοι".[1]
Σύμφωνα μετην ιερά Σύνοψη, τα προαναφερθέντα γεγονότα, με κορυφαία τη Σταύρωση καιτην Ανάσταση, περιγράφονται από τηΜ. Πέμπτη το πρωί και ολοκληρώνονται την Κυριακή του Πάσχα.
.jpg)
