Ο πρώην πρόεδρος της χώρας Ούγκο Τσάβες ήταν γνωστός γιατην προώθηση τουδημοκρατικού σοσιαλισμούστη χώρα, γιατην καλή του σχέση μετονΦιντέλ Κάστροκαι τις πρωτοβουλίες τουνα δημιουργήσει ένα αντίβαρο στηνΑμερικανική επιρροή στηΛατινική Αμερική. Η οικονομία της χώρας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στα μεγάλα αποθέματα πετρελαίουπου διαθέτει, τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Ο πετρελαϊκός τομέας αποτελεί περίπου ένα τρίτο τουΑ.Ε.Π. της χώρας και παράγει περίπου το 80% των εξαγωγών. Η κυρίαρχη εταιρεία είναι η Petroleos de Venezuela, PDVSA. Η Βενεζουέλα είναι μία από τις πέντε ιδρυτικές χώρες τουΟ.Π.Ε.Κ. Η ίδια η ιδέα τουΟ.Π.Ε.Κ, προτάθηκε από τον Βενεζουελανό Χουάν Πάμπλο Πέρες Αλφόνσο, ως απάντηση στις χαμηλές τιμές του πετρελαίου τον Αύγουστο του1960.
Η Βενεζουέλα παράγει επίσης και σημαντικές ποσότητες καφέκαικακάο. Κατά το1970, συναγωνιζόταν την Κολομβία σε παραγωγή καφέ, αλλά σήμερα ο πετρελαϊκός τομέας έχει επηρεάσει αρκετά την αγροτική παραγωγή. Ακόμη, είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως που κατάργησε τη θανατική ποινή για όλα τα εγκλήματα, το 1863.
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς μεπαραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί.
(Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/06/2016)
Το όνομα Βενεζουέλα αποδίδεται ιστορικά σε μεταμόρφωση του ονόματος Βενετία (Venezia). Ο εξερευνητής Αμέριγκο ΒεσπούτσιμετονΑλόνσο δε Οχέδα, ισχυρίζονται ότι έδωσαν αυτό το όνομα, όταν πρωτοείδαν σπίτια των ιθαγενών άνιουπου εξείχαν από το νερό και θύμισαν στον Ιταλό Βεσπούτσι τη Βενετία.
Σύμφωνα μεμια άλλη, λιγότερο δημοφιλή θεωρία, το όνομα προέρχεται από μια λέξη των ιθαγενών και σήμαινε Μεγάλο Νερό, όπως ήταν γνωστός ο κόλπος του Μαρακαΐμπο.
Η Βενεζουέλα βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Νότιας Αμερικής. Έχει συνολική έκταση 916.445 χλμ², το οποίο την καθιστά την 33η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο. Το σχήμα της είναι περίπου τριγωνικό. Η Βενεζουέλα έχει ακτογραμμή περίπου 2.800 χιλιομέτρων στον βορρά, η οποία περιλαμβάνει πολυάριθμα νησιά στηνΚαραϊβική, όπως τηνήσο Μαργαρίτα, ενώ στα βορειοανατολικά βρέχεται από τονΑτλαντικό. Η Βενεζουέλα συνήθως περιγράφεται ότι αποτελείται από τέσσερις τοπογραφικές περιοχές: την πεδιάδα του Μαρακαΐμπο στα βορειοδυτικά, τα βουνά, τα οποία εκτείνονται σχηματίζοντας τόξο από τα σύνορα μετην Κολομβία μέχρι τις ακτές της Καραϊβικής, τις πεδιάδες της κεντρικής Βενεζουέλας καιταυψίπεδα της Γουιάναςστα νοτιοανατολικά.
Τα βουνά στα βορειοδυτικά της χώρας αποτελούν το βορειοανατολικό άκρο τωνΆνδεων. Η ψηλότερη κορυφή της Βενεζουέλας, τοΠίκο Μπολίβαρ, με ύψος 4.979 μέτρα, βρίσκεται σε αυτή την περιοχή. Στον νότο, τα κατακερματισμένα υψίπεδα της Γουιάνας αποτελούν τις βόρειες άκρες της πεδιάδας του Αμαζονίου και εκεί βρίσκονται οικαταρράκτες Έιντζελ (ή Άνχελ, όπως είναι η ισπανική προφορά τους), οι ψηλότεροι του κόσμου, καθώς καιτα τεπούι, μεγάλα τραπεζοειδή όρη. Η κεντρική περιοχή της χώρας χαρακτηρίζεται από τογιάνος (llanos), πεδιάδα η οποία εκτείνεται από τα σύνορα μετην Κολομβία μέχρι το δέλτα του Ορινόκο. ΟΟρινόκο είναι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ποτάμιο σύστημα της χώρας και ένα από τα μεγαλύτερα της νότιας Αμερικής. Άλλα σημαντικά ποτάμια είναι οι παραπόταμοι του Ορινόκο Καρονί και Απούρε.
Η Βενεζουέλα συνορεύει μετηνΚολομβίαστα δυτικά, τηΓουιάναστα ανατολικά καιτηΒραζιλίαστα νότια. Νησιά της Καραϊβικής, όπως τοΤρινιντάντ και Τομπάγκο, ηΓρενάδα, τοΚουρασάο, ηΑρούμπακαιοιΥπήνεμες Αντίλλες, βρίσκονται κοντά στις ακτές της Βενεζουέλας. Η Βενεζουέλα έχει εδαφικές διεκδικήσεις μετη Γουιάνα (προηγουμένως τοΗνωμένο Βασίλειο), κυρίως όσον αφορά την περιοχή Εσεκίμπο, καιμετην Κολομβία στον κόλπο της Βενεζουέλας. Το 1895, μετά από χρόνια διπλωματικών προσπαθειών να λυθεί το πρόβλημα των συνόρων στο Εσεκίμπο, συστάθηκε μια «ουδέτερη» επιτροπή (αποτελούμενη από Βρετανούς, Αμερικανούς και Ρώσους, αλλά όχι Βενεζουελανούς) καιτο 1899 αποφάνθηκε ενάντια στις διεκδικήσεις της Βενεζουέλας.[5]
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς μεπαραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί.
(Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/06/2016)
Οι άνθρωποι έφτασαν στη Βενεζουέλα περίπου πριν 15.000 χρόνια και εργαλεία αυτής της περιόδου έχουν βρεθεί στη δυτική Βενεζουέλα. Δεν είναι γνωστό πόσοι άνθρωποι κατοικούσαν στη Βενεζουέλα πριντην άφιξη των Ισπανών, αλλά υπολογίζεται ότι ήταν περίπου ένα εκατομμύριο. Μετά την κατάκτηση, ο αριθμός τους μειώθηκε αισθητά, κυρίως λόγω των μεταδοτικών ασθενειών που έφτασαν από την Ευρώπη.
Το1498-1499, κατά τη διάρκεια του τρίτου ταξιδιού τουστον νέο κόσμο, οΧριστόφορος Κολόμβοςκαιο Αλόνσο ντε Οχέδα φτάνουν στη Βενεζουέλα, που κατοικείται από ιθαγενείς ινδιάνους. Ο Κολόμβος αποβιβάστηκε στις ακτές στον κόλπο της Παρία, στο δέλτα του Ορινόκο.
Το1521 αρχίζει η ισπανική αποίκιση από τις βορειοανατολικές ακτές, μετην πρώτη πόλη να δημιουργείται κοντά στηνΚουμανά. Παρά τις αντιστάσεις των ιθαγενών, οι Ισπανοί κατέκτησαν την περιοχή. Πολλοί ιθαγενείς έγιναν καθολικοί. Αρχικά, οι αποικιακοί οικισμοί δημιουργήθηκαν κοντά στη βόρεια ακτή, αλλά από τα μέσα του 18ου αιώνα, οι Ισπανοί άρχισαν να επεκτείνονται στην ενδοχώρα ακολουθώντας τονρουτου Ορινόκο. ΤοΚαράκας ιδρύθηκε το 1567, σε τοποθεσία πουναιμεν ήταν κοντά σε λιμάνι, αλλά βρισκόταν προστατευμένη μέσα σε κοιλάδα στα βουνά και είχε υγιεινότερο κλίμα.
Το 1749 πραγματοποιείται η πρώτη εξέγερση ενάντια στην ισπανική κυριαρχία. Η Βενεζουέλα εκμεταλλευόμενη την εισβολή τουΝαπολέοντα Α΄στηνΙσπανία εξεγείρεται το1810και ανακηρύσσεται ανεξάρτητη το1811 από τονΦρανσίσκο δε Μιράνδα, έχασε όμως μετά τη μάχη με τους Ισπανούς. Η Βενεζουέλα ανακήρυξε ξανά την ανεξαρτησία της τις 7 Αυγούστου 1813, αλλά συνετρίβη πάλι. ΟΣιμόν Μπολίβαρ, μαζί μετονΑντόνιο Χοσέ ντε ΣούκρεκαιτονΧοσέ Αντόνιο Πάες, συνέχισε τη μάχη, κερδίζοντας το1819 τους φιλοβασιλικούς και δημιουργώντας τη Δημοκρατία της Μεγάλης Κολομβίας (σημερινή Κολομβία, Βενεζουέλα, ΙσημερινόςκαιΠαναμάς). Το1821 κέρδισε τη μάχη του Καραμπομπό, διασφαλίζοντας την ανεξαρτησία της Βενεζουέλας. Η δουλεία καταργήθηκε στη Βενεζουέλα το 1854.
Ακολούθησαν αρκετές δεκαετίες πολιτικής κρίσης και στρατιωτικών καθεστώτων, όπως αυτό του στρατηγού Χουάν Βισέντε Γκόμες (1908-1935) καιτου Μάρκος Πέρες Χιμένες (1948-1958). Το 1859 ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος, γνωστός ως Ομοσπονδιακός Πόλεμος. Ακολούθησε διαμάχη μετο Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά μετα εδάφη του Εσεκίμπα της Γουιάνας, έως ότου διεθνής επιτροπή αποφάσισε ότι ανήκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στις αρχές του 20ού αιώνα, οΚιπριανό Κάστρο αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της χώρας, οδηγώντας σε ναυτικό αποκλεισμό της χώρας από τη Βρετανία, τη Γερμανία καιτην Ιταλία από τον Δεκέμβριο του 1902 και μέχρι τον Φεβρουάριο του 1903. Η ανακάλυψη των αποθεμάτων πετρελαίου του Μαρακαΐμπο υπήρξε κατά τη διάρκεια τουΑ΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν κομβική γιατη Βενεζουέλα και μεταμόρφωσε την οικονομία της. Δημιούργησε έντονη οικονομική ανάπτυξη, η οποία συνέχισε μέχρι τη δεκαετία του 1980.
Το1958 εξελέγη πρόεδρος οΡόμουλο Μπετανκούρτ, επικεφαλής του ιστορικού κόμματος της χώρας Δημοκρατική Δράση (AD). Στις 3-5 Ιουνίουτου1962 σημειώθηκαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ κυβερνητικών στρατευμάτων και εξεγερμένων αριστερών στους δρόμους του Πουέρτο Καβέγιο, καθώς η χώρα συγκλονιζόταν από κύμα βίας μετά τη διακοπή των διπλωματικών της σχέσεων μετηνΚούβατον Νοέμβριο του1961.[6] Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η χώρα γνώρισε τεράστια οικονομική ανάπτυξη χάρη στο πετρέλαιο καιτην αύξηση των τιμών του πετρελαίου καιτηνπετρελαϊκή κρίση του 1973. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν η πτώση των διεθνών τιμών του μαύρου χρυσού έφερε οικονομική λιτότητα και κοινωνική αναταραχή.
Η οικονομική κρίση οδήγησε σε πολιτική κρίση και εκατοντάδες πέθαναν στις ταραχές Καρακάζο το 1989. Ακολούθησαν δύο αποτυχημένα πραξικοπήματα το 1992 και η κατηγορία του προέδρου Κάρλος Ανδρές Πέρεςγια διαφθορά το 1993. Το 1994 δόθηκε χάρη στον πραξικοπηματία Ούγκο Τσάβες. Το 1998, ο Τσάβες εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας και άρχισε την Μπολιβαριανή επανάσταση. Ο Τσάβες παρέμεινε στην εξουσία παρά το πραξικόπημα του 2002 και τις απεργιακές κινητοποιήσεις το 2002 και το 2003, καθώς και πολλές άλλες πολιτικές δοκιμασίες. Επανεξελέγη το 2006 και το 2012, αλλά πέθανε το 2013. Νέος πρόεδρος εξελέγη οΝικολάς Μαδούρο. Το 2014, λόγω των ελλείψεων, της εγκληματικότητας καιτου πληθωρισμού άρχισαν διαδηλώσεις. Στις 16 Ιανουαρίου 2016, ο Μαδούρο ανακοίνωσε ότι η χώρα βρισκόταν σε κατάσταση οικονομικής εκτάκτου ανάγκης, εκδίδοντας σχετικό διάταγμα, ενώ τις 14 Μαΐου, ανακήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης,[7] παρακάμπτοντας την Εθνοσυνέλευση. Σήμερα (Ιούνιος 2016), οι εξεγέρσεις για τρόφιμα έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, και επίσης τοΔΝΤ προβλέπει ότι ο πληθωρισμός θα ξεπεράσει το 700% μέσα στο έτος, καιτο 1.600% στο 2017. Ακόμη ο πρόεδρος Μαδούρο έχει πραγματοποιήσει αυξήσεις μισθών, που σύμφωνα μετην αντιπολίτευση επιδεινώνει την κατάσταση στη χώρα.
Το πολίτευμα της χώρας είναι Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. Από τις 5 Μαρτίου 2013, Πρόεδρος της Βενεζουέλας είναι ο Νικολάς Μαδούρο (υπηρεσιακός ως τις 19 Απριλίου 2013, μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες). Αντιπρόεδρος διορίστηκε από τον Μαδούρο οΑριστόμπουλο Ιστούρις (από τις 6 Ιανουαρίου 2016). Πρόεδρος της Βουλής είναι από τις 5 Ιανουαρίου 2016 οΧένρι Ράμος Άλουπ. Στη Βενεζουέλα υπάρχουν δύο κυρίαρχοι σχηματισμοί πολιτικών κομμάτων. Ο κυβερνητικό αριστερός σχηματισμός του Ενωτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PSUV) καιη αντιπολίτευση, η οποία έχει σχηματίσει τον εκλογικό σχηματισμό Τράπεζα για Δημοκρατική Ενότητα.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας εκλέγεται άμεσα από τον λαό και είναι τόσο επικεφαλής της κυβέρνησης όσο και της χώρας. Η θητεία του προέδρου είναι έξι χρόνια, και (όσον αφορά το 2009), μπορεί να επανεκλεγεί απεριόριστες φορές. Ο πρόεδρος διορίζει τον αντιπρόεδρο και αποφασίσει το μέγεθος καιτη σύνθεση της κυβέρνησης και κανονίζει συμβούλια μετη συμμετοχή του νομοθετικού σώματος. Ο πρόεδρος μπορεί να ζητήσει από το νομοθετικό σώμα να επανεξετάσει νόμους τους οποίος θεωρεί ανάρμοστους, αλλά αρκεί η απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία γιανα αρθούν οι ενστάσεις αυτές.
Η Βενεζουέλα έχει ένα κοινοβούλιο, την Εθνοσυνέλευση (Asamblea Nacional). Ο αριθμός των μελών της ποικίλει - κάθε πολιτεία καιη περιοχή πρωτευούσης εκλέγουν τρεις αντιπροσώπους συντο αποτέλεσμα της διαίρεσης του πληθυσμού της πολιτείας μετο 1,1% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.[8] Τρεις έδρες καταλαμβάνουν οι αντιπρόσωποι των ιθαγενών της Βενεζουέλας. Την περίοδο 2011-2016, ο αριθμός των εδρών ήταν 165.[9] Όλοι οι βουλευτές έχουν πενταετείς θητείες.
Οιπιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 6 Δεκεμβρίου 2015. Η αντιπολίτευση κατήγαγε ιστορική νίκη καιγια πρώτη φορά από το 1999 το κυβερνών κόμμα έχασε την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο.[10] Προεδρικές εκλογές έγιναν στις 14 Απριλίου 2013 για την εκλογή του διαδόχου του αποβιώσαντα Ούγκο Τσάβες.[11] Πρόεδρος εξελέγη οΝικολάς Μαδούρο, ο οποίος επανεξελέγη στις 20 Μαΐου 2018.
Δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι είναι 18 και άνω. Η ψήφος δεν είναι αναγκαστική.[12]
Οι Μπολιβαριανές Εθνικές Ένοπλες Δυνάμεις (Fuerza Armada Nacional Bolivariana, FANB) αποτελούν τις ενοποιημένες στρατιωτικές δυνάμεις της Βενεζουέλας. Αποτελούνται από περισσότερους από 320.000 άνδρες και γυναίκες και σύμφωνα μετο άρθρο 328 του συντάγματος, χωρίζονται σε πέντε συστατικά σώματα, τον Στρατό, το Ναυτικό, την Αεροπορία, την Εθνοφυλακή καιτην Εθνική Πολιτοφυλακή. Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας είναι ο διοικητής των ενόπλων δυνάμεων. Όλοι οι άνδρες σε ηλικία 18 ετών πρέπει να εγγράφονται για στρατιωτική θητεία.
Η Βενεζουέλα είναι η χώρα στην οποία καταγράφονται οι περισσότερες κατά κεφαλήν δολοφονίες στον κόσμο, όσον αφορά του 2015.[18]Στη Βενεζουέλα, ένας άνθρωπος δολοφονείται κάθε 21 λεπτά.[19]Τα βίαια εγκλήματα είναι κοινά καιη κυβέρνηση δεν συλλέγει πλέον δεδομένα γιατα εγκλήματα.[20]Το 2013, ο ρυθμός ανθρωποκτονιών ήταν 79 ανά 100.000, ένας από τους υψηλότερους στον κόσμο, έχοντας τετραπλασιαστεί τα τελευταία 15 χρόνια, με περισσότερες από 200.000 δολοφονίες.[21]Το 2015, είχε ανέλθει σε 90 ανά 100.000.[18]Η πρωτεύουσα Καράκας έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανθρωποκτονιών ανάμεσα στις μεγάλες πόλεις του κόσμου, με 122 ανθρωποκτονίες ανά 100.000.[22] Προσπάθειες γιατην καταστολή του εγκλήματος έχουν γίνει στις περιοχές που ελέγχονται από συμμορίες.[23]
Η Βενεζουέλα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους ξένους ταξιδιώτες και επενδυτές πουτην επισκέπτονται. Το υπουργείο εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών καιη κυβέρνηση του Καναδά έχουν προειδοποιήσει τους ξένους επισκέπτες ότι μπορεί να υπάρξουν θύματα ληστείας, απαγωγής για λύτρα ή πώληση σε τρομοκρατικές οργανώσεις[24]και δολοφονίας, ενώ οι διπλωμάτες κινούνται σε τεθωρακισμένα οχήματα.[25][26]Το γραφείο Εξωτερικού και Κοινοπολιτείας του Ηνωμένου Βασιλείου συμβουλεύει ναμην πραγματοποιούνται ταξίδια στη Βενεζουέλα.[27]
Ηδιαφθοράστη Βενεζουέλα είναι πολύ υψηλή συγκριτικά μετον υπόλοιπο κόσμο, και έτσι ήταν γιατο μεγαλύτερο τμήμα του 20ού αιώνα. Η ανακάλυψη πετρελαίου επιδείνωσε την πολιτική διαφθορά.[28]Η Βενεζουέλα κατατάσσεται ως μια από τις χώρες μετη μεγαλύτερη διαφθορά στους σχετικούς δείκτες από την έναρξη της μελέτης το 1995. Το 2010, η Βενεζουέλα ήταν στη θέση 164 ανάμεσα σε 178 χώρες.[29] Παρομοίως, το παγκόσμιo πρόγραμμα δικαιοσύνης κατέταξε τη Βενεζουέλα 99η ανάμεσα σε 99 χώρες το 2014.[30]
Η διαφθορά αυτή σχετίζεται μετη διακίνηση ναρκωτικών, όπως κοκαΐνη από την Κολομβία και άλλα ναρκωτικά τα οποία μεταφέρονται μέσω Βενεζουέλας στις Ηνωμένες Πολιτείες καιτην Ευρώπη. Η Βενεζουέλα κατετάγη 4ηστον κόσμο όσον αφορά τη συχνότητα σπασμών από κοκαΐνη, πίσω από Κολομβία, Ηνωμένες Πολιτείες και Παναμά.[31]
Η κεντρική τράπεζα της Βενεζουέλας είναι υπεύθυνη γιατη νομισματική πολιτική τουΜπολίβαρ. Η Βενεζουέλα έχει μικτή αγορά η οποία βασίζεται στην οικονομία της αγοράς καιστην οποία κυριαρχεί ο τομέας τουπετρελαίου, ο οποίος αποτελεί περίπου το ένα τρίτο τουΑΕΠ, το 80% των εξαγωγών και περισσότερο από το μισό από το εισόδημα της κυβέρνησης. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠτο 2009 ήταν 13.000$ (85η).
Ο τομέας των κατασκευών συνεισέφερε το 17% τουΑΕΠτο 2006. Η Βενεζουέλα κατασκευάζει και εξάγει προϊόντα βαριάς βιομηχανίας, όπως ατσάλι, αλουμίνιοκαιτσιμέντο, μετην παραγωγή να επικεντρώνεται γύρω από τηΣιουδάδ Γουιάνα, κοντά στο φράγμα Γούρι, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, το οποίο παρέχει περίπου τα τρία τέταρτα του ηλεκτρισμού της χώρας. Επίσης κατασκευάζονται ηλεκτρονικά και αυτοκίνητα, καθώς και είδη διατροφής. Η γεωργία συνεισφέρει περίπου το 3% τουΑΕΠ της χώρας, και εξάγει ρύζι, καλαμπόκι, ψάρια, τροπικά φρούτα, καφέ, βοδινό και χοιρινό κρέας. Η χώρα δεν είναι αυτάρκεις στους περισσότερους τομείς της γεωργίας. Το 2012, η συνολική κατανάλωση τροφής ήταν 26 εκατομμύρια τόνοι, 94,8% ψηλότερα σε σχέση μετο 2003.[32]
Οι ελλείψεις αγαθών στη Βενεζουέλα είναι κοινές μετά την ενεργοποίηση ελέγχων στις τιμές και άλλων πολιτικών της κυβέρνησης Ούγκο Τσάβες.[33][34]Τα αγαθά στα οποία υπάρχουν ελλείψεις είναι ο καφές, το ρύζι, προϊόντα πολυτελείας όπως τα εμφυτεύματα στήθους, καθώς καιτο χαρτί τουαλέτας, τα προϊόντα υγιεινής, ακόμη καιτα φάρμακα.[33][35][36]
Η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου καιτα όγδοα μεγαλύτερα φυσικού αερίουστον κόσμο και βρίσκεται διαρκώς ανάμεσα στους δέκα μεγαλύτερους παραγωγούς αργού πετρελαίου.[37]Το 2010 αποδείχθηκε η ύπαρξη του 40,4% των αποθεμάτων πετρελαίου, με αποτέλεσμα η Βενεζουέλα να ξεπεράσει τηΣαουδική Αραβία ως η χώρα μετα μεγαλύτερα αποθέματα αυτού του τύπου.[38]Τα κύρια αποθέματα πετρελαίου βρίσκονται γύρω και κάτω από τηλίμνη Μαρακαΐμπο, τον κόλπο της Βενεζουέλας καιτην κοιλάδα του Ορινόκο, όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα της χώρας. Πέρα από τα συμβατικά αποθέματα καιτα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου στο δυτικό ημισφαίριο,[39]η Βενεζουέλα διαθέτει καιμη συμβατικά αποθέματα πετρελαίου (όπως πετρελαιούχες άμμους και άσφαλτο) τα οποία είναι ίσα μετα παγκόσμια αποθέματα συμβατικού πετρελαίου.[40] Όμως, η Βενεζουέλα είναι μία από τις λίγες χώρες οι οποίες βασίζονται στην υδροηλεκτρική ενέργεια γιατην παραγωγή ηλεκτρισμού.
Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, στην παραγωγή πετρελαίου είχαν εμπλακεί οι αμερικανικές εταιρείες, αρχικά ενδιαφερόμενες μόνο για αγοραστικές παραχωρήσεις. Το 1943, η νέα κυβέρνηση εισήγαγε το μοίρασμα των κερδών 50/50 ανάμεσα σε κυβέρνηση και πετρελαιοβιομηχανία. Το 1960, με νέα δημοκρατική κυβέρνηση, ο υπουργός υδρογονανθράκων Χουάν Πάμπλο Πέρες Αλφόνσο οδήγησε στη δημιουργία τουΟΠΕΚ. Το 1973, η Βενεζουέλα ψήφισε την κρατικοποίηση των πετρελαιοβιομηχανιών, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή το 1976, μετην εταιρεία Petróleos de Venezuela (PDVSA). Τα επόμενα χρόνια η Βενεζουέλα δημιούργησε ένα τεράστιο σύστημα διυλιστηρίων και αγορών στις ΗΠΑκαιτην Ευρώπη.
Σύμφωνα με στοιχεία του 2018, η Βενεζουέλα διαθέτει στην παγκόσμια αγορά το φθηνότερο πετρέλαιο στο κόσμο.[41]
Η Βενεζουέλα είναι από τις πιο αστικοποιημένες χώρες της Λατινικής Αμερικής καιη πλειονότητα των Βενεζουελανών κατοικεί στις πόλεις του βορρά, όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη Καράκας. Περίπου το 93% του πληθυσμού ζει στις αστικές περιοχές της βόρειας Βενεζουέλας καιτο 73% ζεισε απόσταση μικρότερη των 100 χιλιομέτρων από τις ακτές.[42]Ανκαιη μισή έκταση της Βενεζουέλας βρίσκεται νότια του Ορινόκο, μόνο το 5% των κατοίκων της ζει εκεί. Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη πόλη νότια του Ορινόκο είναι η Σιουδάδ Γουαϊάνα, η οποία είναι η έκτη μεγαλύτερη της χώρας.[43]
Οι κάτοικοι της Βενεζουέλας έχουν ποικίλη καταγωγή. Στην απογραφή του 2011, η πλειονότητά τους υποστήριξε ότι ήταν μεστίζο ή λευκοί - 51,6% και 43,6% αντίστοιχα. Οι εθνικές μειονότητας στη Βενεζουέλα αποτελούνται από ομάδες κυρίως Αφρικανών ή Ιθαγενών. Το 2,8% υποστήριξε ότι ήταν μαύροι, το 0,7% ότι είχε καταγωγή από την Αφρική καιτο 2,6% ότι ήταν Ιθαγενείς. Από τους ιθαγενείς, ο πολυπληθέστεροι (58 %) ήταν οι Βαϊούου.[44]
Κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας και μέχρι μετά τονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλοί Ευρωπαίοι μετανάστες έφτασαν στη Βενεζουέλα μέσω τωνΚαναρίων νήσων,[45]το οποίο είχε σημαντικό πολιτιστικό αντίκτυπο στην κουζίνα καιστα έθιμα της Βενεζουέλας.[46][47][48]Για αυτό το λόγο, η Βενεζουέλα αποκαλείται το 8ο νησί των Καναρίων.[49][50] Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η Βενεζουέλα, μαζί μετην υπόλοιπη λατινική Αμερική, υποδέχτηκε εκατομμύρια Ευρωπαίους μετανάστες, ιδιαίτερα μεταπολεμικά.[51][52][53]
↑McBeth 2002, p. 17. "From 1917, "greater awareness of the country's oil potential had the pernicious effect of increasing the corruption and intrigue amongst Gomez's family and entourage, the consequences of which would be felt up to 1935."