ΗΕθνική Βιβλιοθήκη της Ελβετίας (γερμανικά: Schweizerische Nationalbibliothek, γαλλικά: Bibliothèque nationale suisse, ιταλικά: Biblioteca nazionale svizzera) είναι η εθνική βιβλιοθήκη της χώρας. Ενσωματωμένη στο Ομοσπονδιακό Γραφείο Πολιτισμού, είναι υπεύθυνη γιατη συλλογή, την καταλογογράφηση καιτην αποθήκευση πληροφοριών σε όλους τους τομείς, τους κλάδους καιτα μέσα που σχετίζονται μετηνΕλβετία, καθώς καιγιατη διασφάλιση της προσβασιμότητας και της ευρύτερης δυνατής διανομής αυτών των δεδομένων.
Η Ελβετική Εθνική Βιβλιοθήκη είναι ανοιχτή σε όλους και λόγω του εύρους και της εμβέλειας της συλλογής της, στοχεύει να αντικατοπτρίζει τον πλουραλισμό καιτην ποικιλομορφία του ελβετικού πολιτισμού. Είναι μνημείο εθνικής σημασίας.[2]
Το ίδρυμα διέρχεται μια περίοδο αλλαγής από το 1990. Αυτή η μεταβολική φάση πήρε το όνομα RAMSES: «Αναδιοργάνωση για ένα Αυτοματοποιημένο Σύστημα Διαχείρισης και Ενισχυμένες Υπηρεσίες». Ο κύριος στόχος αυτού του σχεδίου ήταν ο εκσυγχρονισμός της δομής και της λειτουργίας της Βιβλιοθήκης καιη αύξηση των υπηρεσιών προς τους δανειολήπτες και χρήστες με στόχο τη μετατροπή της Βιβλιοθήκης σε ένα κέντρο πληροφοριών με πραγματικά εθνική διάσταση.
1894 Το Συμβούλιο των Κρατών καιτο Εθνικό Συμβούλιο εγκρίνουν τη δημιουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελβετίας.
1895 Έναρξη της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Η πρώτη της τοποθεσία ήταν σε ένα διαμέρισμα τεσσάρων δωματίων στηΒέρνη.
1899 Μεταφορά στις νέες εγκαταστάσεις (το σημερινό κτίριο των Ομοσπονδιακών Αρχείων) και άνοιγμα των συλλογών στο κοινό, τέσσερα χρόνια μετά τη δημιουργία της.
1901 Έναρξη κυκλοφορίας του Βιβλιογραφικού Δελτίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελβετίας, που ανακοινώνει τα νέα αποκτήματα της Ελβετικής Εθνικής Βιβλιοθήκης.
1911 Δημοσιεύεται ο ομοσπονδιακός νόμος γιατην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελβετίας.
1915 Μη έχοντας νόμιμη κατάθεση, η Εθνική Βιβλιοθήκη συνάπτει συμφωνία με τους Ελβετούς εκδότες. Αυτή η συμφωνία διασφαλίζει την κατάθεση ενός δωρεάν αντιγράφου για κάθε δημοσίευσή τους.
1928 Δημιουργία του ελβετικού συλλογικού καταλόγου.
1931 Εγκαίνια της σημερινής έδρας στη Hallwylstrasse 15 στη Βέρνη στις 31 Οκτωβρίου και μετεγκατάσταση της Βιβλιοθήκης.
1991 Εγκαίνια των Ελβετικών Λογοτεχνικών Αρχείων, που δημιουργήθηκαν μετην πρωτοβουλία του Friedrich Dürrenmatt.
1993 Κυκλοφορεί ο πρώτος ηλεκτρονικός κατάλογος μετο λογισμικό διαχείρισης βιβλιοθήκης VTLS.
1994 Άνοιγμα στη δημόσια πρόσβαση στον αυτοματοποιημένο κατάλογο της βιβλιοθήκης, Helveticat.
1995 Η Ελβετική Εθνική Βιβλιοθήκη συμμετέχει στην ίδρυση του Memoriav. Σύλλογος γιατη διαφύλαξη της ελβετικής οπτικοακουστικής μνήμης.
1996 Ο συλλογικός κατάλογος ελβετικών αφισών κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.
1997 Εγκαίνια του καταστήματος East.
2001 Μετά από εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης και επέκτασης, η Βιβλιοθήκη επιστρέφει στους χώρους της και εγκαινιάζει τους νέους της χώρους, εξοπλισμό και υπηρεσίες.
2003 Ο SwissInfoDesk, είναι ένας κατάλογος με αξιόπιστους συνδέσμους για ελβετικά θέματα, είναι διαθέσιμος στο διαδίκτυο.
2005 Η Ελβετική Εθνική Βιβλιοθήκη εγκαινιάζει το έργο "Virtual Guichet sur la Suisse", μια συνεργασία διαφόρων ελβετικών και ξένων βιβλιοθηκών που συνεργάζονται γιανα απαντήσουν σε ερωτήσεις του κοινού.
2006 Η διαχείριση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελβετίας γίνεται πλέον σύμφωνα μετη Διοίκηση βάσει εντολής υπηρεσίας και μοντέλου προϋπολογισμού.
2009 Εγκαίνια της δυτικής αποθήκης.
2011 Νέα συλλογή: Τα Ελβετικά Λογοτεχνικά Αρχεία αποκτούν για πρώτη φορά τα αρχεία ενός εκδοτικού οίκου, αυτά του Arch Verlag του Peter Schifferli.
2011 Οι ψηφιακές συλλογές είναι προσβάσιμες μέσω της νέας πύλης e-Helvetica Access.
2012 Στρατηγική 2012–2019: «Το μέλλον είναι ψηφιακό. Αλλά το χαρτί θα μείνει. "
Η συλλογή της Ελβετικής Εθνικής Βιβλιοθήκης περιλαμβάνει μια εκτενή συλλογή βιβλίων, εφημερίδων, χαρτών και ατλάντων, επίσημων εκδόσεων και έντυπης μουσικής. Η συλλογή βιβλίων της Εθνικής Βιβλιοθήκης περιέχει ολόκληρη την παραγωγή των Ελβετών εκδοτών σε όλες τις γλώσσες και προσθέτει περίπου 15.000 νέες εκδόσεις κάθε χρόνο.[3]
Εκτός από τα έντυπα έργα, η Εθνική Βιβλιοθήκη επιτρέπει επίσης την πρόσβαση σε ψηφιοποιημένες ηχογραφήσεις στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Βέρνης ή στα Εθνικά Αρχεία Ήχου της Ελβετίας στοΛουγκάνο.
Οι ειδικές συλλογές που στεγάζονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη περιλαμβάνουν τη βιβλική συλλογή Lüthi, τα διάφορα είδη της μουσικής, τα αρχεία της νέας ελβετικής κοινωνίας και πολλές άλλες συλλογές με θέματα όπως η βιβλιοθηκονομία, ο τύπος καιτο ραδιόφωνο, η πολιτική, ο αθλητισμός, η επιστήμη καιη γενεαλογία.[4]
Η Εθνική Βιβλιοθήκη διαθέτει μια εκτενή συλλογή αφισών ως μέρος του τμήματος Εκτυπώσεων και Σχεδίων που καλύπτει την παραγωγή ελβετικών αφισών.[5]Η συλλογή αφισών περιλαμβάνει τα αρχεία του Claude Kuhn, με πάνω από 350 αφίσες που δημιουργήθηκαν από τον καλλιτέχνη της Βερνίας. [6]
Το Quarto είναι το περιοδικό της Ελβετικής Εθνικής Βιβλιοθήκης που εστιάζεται σε μία διαφορετική προσέγγιση της τετράγλωσσης Ελβετικής λογοτεχνίας (γερμανική, γαλλική, ιταλική και ρωμανική) με κείμενα και δοκίμια από επιλεγμένη λογοτεχνία. Το περιοδικό δημοσιεύεται μία ή δύο φορές το χρόνο.[7]
