ΗΕθνική Βιβλιοθήκη του Ουζμπεκιστάν (ουζμπεκικά: Alisher Navoiy nomidagi O'zbekiston Milliy kutubxonasi) είναι η εθνική βιβλιοθήκη, το νομικό αποθετήριο καιη βιβλιοθήκη πνευματικής ιδιοκτησίας τουΟυζμπεκιστάν, που βρίσκεται στην πρωτεύουσα Τασκένδη[1].
Η βιβλιοθήκη άνοιξε τον Μάιο του 1870 ως δημόσια βιβλιοθήκη. Η αρχική συλλογή της απαρτιζόταν από 2200 τόμους που είχε λάβει από δωρεές ιδρυμάτων όπως το Υπουργείο Παιδείας καιη Ρωσική Γεωγραφική Εταιρεία. Ο κυβερνήτης του Τουρκεστάν ζήτησε τότε από τις ρωσικές κοινότητες να βοηθήσουν στην ίδρυσή της στις 16 Αυγούστου 1867[2]. Το 1920 έλαβε το καθεστώς της κρατικής βιβλιοθήκης. Στις 12 Απριλίου 2002, το Συμβούλιο Υπουργών του Ουζμπεκιστάν εξέδωσε ψήφισμα σχετικά μετην ίδρυση της Εθνικής Βιβλιοθήκης που φέρει το όνομα του Ali Sher Nizamaddin Nawoi. Η βιβλιοθήκη είναι μέλος διεθνών οργανισμών βιβλιοθηκών, όπως ηIFLA, η Eurasian Library Association και άλλοι [2].
Η συλλογή των 2200 τόμων κατά την ίδρυσή της αυξήθηκε καιτο 1925 έφτασε τους 140.000 τόμους. Από το 1920 η βιβλιοθήκη είχε το δικαίωμα να λαμβάνει υποχρεωτικά αντίγραφα των δημοσιεύσεων από το Τουρκεστάν [2]. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, γιανα συμπληρώσει τη συλλογή της, η βιβλιοθήκη συνεργάστηκε με βιβλιοθήκες από τηΒουλγαρία, τηνΟυγγαρία, τηΛαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, τηνΠολωνία, τηΡουμανίακαιτηνΤσεχοσλοβακία, τηΜεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τηΓαλλία, τηνΟμοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τηνΙαπωνίακαι άλλες[1]. Οι δωρεές εισέρεαν από τις χώρες τουΑνατολικού Μπλοκ. Το 1948 ιδρύθηκε το τμήμα σπάνιων και παλαιών βιβλίων, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερους από 2000 τόμους. Διαθέτει πάνω από 16.000 τόμους πολύτιμων εντύπων και χειρογράφων[3], ενώ η συνολική συλλογή ανέρχεται σε 250.000 τόμους[1]. Σήμερα (2011), η συλλογή της βιβλιοθήκης αριθμεί 10 εκατομμύρια τόμους.
Το 1948, η βιβλιοθήκη απέκτησε ένα νέο τριώροφο κτίριο με αναγνωστήριο για 350 αναγνώστες. Το 2011 εγκαινιάστηκε στο κέντρο της Τασκένδης μια νέα βιβλιοθήκη 38.000 τ.μ., σχεδιασμένη από τον M.G. Burlakov. Το κτίριο περιλάμβανε 13 αίθουσες ανάγνωσης[3], πάνω από 200 τερματικά υπολογιστών γιατο κοινό και ένα συνεδριακό κέντρο 1.200 θέσεων.[3]