Μετά την έκπτωση του Χρυσοστόμου από τον Θρόνο, καιτη σύντομη Πατριαρχία του Αρσακίου, εξελέγη Πατριάρχης το406και εξακολούθησε τις διώξεις εναντίον των οπαδών του Χρυσοστόμου. Εκκλησιαστικοί συγγραφείς αναφέρουν ότι ήταν ευλαβής, γλυκός προς τους φίλους και φοβερός προς τους εχθρούς του. Ήταν επίσης μελετηρός, φιλόπονος και φιλάνθρωπος. Καταδίωξε τις αιρέσεις καιτο415 εγκαινίασε το Ναό της Αγίας Σοφίας, ο οποίος είχε καεί το404.
Περί το416 άλλαξε στάση προς τον Ιωάννη το Χρυσόστομο. Μιμούμενος τονΑντιοχείας Αλέξανδρο, ο οποίος ήδη από το413 είχε γράψει πάλι το όνομα του Ιωάννη σταΔίπτυχα, ζήτησε να μνημονεύεται στις ευχές, ενώ με επιστολή του προέτρεψε καιτονΑλεξανδρείας Κύριλλονα κάνει το ίδιο.
Κατά την Πατριαρχία του, ενίσχυσε το κύρος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλως, δεν κατάφερε όμως τη διεύρυνση της διοικητικής του δικαιοδοσίας, την οποία επιχείρησε με διάταγμα του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού. Έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα κάποιες επιστολές του Αττικού, όχι όμως καιη πραγματεία του περί πίστεως και παρθενίας, την οποία είχε απευθύνει στις κόρες του Αυτοκράτορα Αρκαδίου.
.svg)