Υπογραφή του Γρηγορίου ως Μητροπολίτη Χαλκηδόνος (1922)
Το1887 εξελέγη επίσκοπος Μυρέων, το1892μητροπολίτηςΣερρών, το1909 Μητροπολίτης Κυζίκουκαιτο1913 Μητροπολίτης Χαλκηδόνος. Κατά την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας, όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε την ρήξη καιτην διακοπή σχέσεων μετηνΥψηλή Πύλη, ο Γρηγόριος διαφωνώντας μετην απόφαση αυτή παραιτήθηκε από πρόεδρος του Εθνικού Μικτού Συμβουλίου και από την Ιερά Σύνοδο και αποσύρθηκε στην Μητρόπολή του[3].
Μετά την παραίτηση του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη (20 Σεπτεμβρίου1923) συνεκλήθη η Σύνοδος του Πατριαρχείου γιατην πρώτη εκλογή Πατριάρχη μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης. Οι τουρκικές αρχές έθεσαν τον απαράβατο όρο ο εκλεγείς να έχει την τουρκική υπηκοότητα[4]. Στις 6 Δεκεμβρίου1923 συνήλθαν γιατην εκλογή νέου Πατριάρχη μόνο όσοι αρχιερείς διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη. Φαίνεται ότι η προτίμηση των Ιεραρχών της Συνόδου στράφηκε στον Γρηγόριο, καθώς αυτός δεν είχε αναμειχθεί σε πολιτικά ζητήματα (Εθνική Άμυνα, εκλογή Μελετίου Μεταξάκη, κλπ) και μάλιστα διατηρούσε καλές σχέσεις μετον τουρκικό παράγοντα. Έτσι, τον έκριναν ως τον πλέον κατάλληλο γιανα αποκαταστήσει τις σχέσεις μετηνΜεταλωζάννεια Τουρκία[5]καιτον εξέλεξαν Πατριάρχη. Μετά την εκλογή του, ο Γρηγόριος έστειλε επιστολή αναγνώρισης στην Τουρκική Κυβέρνηση της Άγκυρας, αλλά ακολούθησαν επεισόδια καθώς οπαπα-Ευθύμ, λεγόμενος αρχηγός της «τουρκορθόδοξης Εκκλησίας», με τους οπαδούς του προσπάθησαν να ακυρώσουν την ενθρόνισή του[5].
Τον Σεπτέμβριο του1924, ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄ παρουσίασε χολολιθίασηπου εξελίχθηκε σεαποφρακτικό ίκτεροπουδεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί[5], και έτσι πέθανε στις 17 Νοεμβρίουτου ίδιου έτους.