Ηβρωμαμίνη ή (μονο)βρωμαμίδιο (αγγλικά: bromamine) είναι είναι ανόργανηχημική ένωση, που περιέχει άζωτο, υδρογόνοκαιβρώμιο, μεμοριακό τύποNH2Br. Μπορεί να θεωρηθεί ότι παράγεται από τηναμμωνία (NH3), αν αντικατασταθεί ένα από τα άτομα υδρογόνου της από ένα άτομο βρωμίου. Ανήκει στις «αλαμίνες».
Ο όρος «βρωμαμίνη» επεκτείνεται επίσης καισεμια σειρά βρωμιωμένες ανόργανες καιοργανικέςαμίνες. Πιο συγκεκριμένα, στις βρωμαμίνες ανήκουν, εκτός από τη («μητρική») βρωμαμίνη, ηδιβρωμαμίνη (NHBr2), τοτριβρωμιούχο άζωτο (NBr3)[2], καθώς επίσης και ενώσεις των γενικών τύπων R2NBr και RNBr2, όπου τα R, πουδεν είναι απαραίτητα ίδια, μπορεί να είναι μια μονοσθενής ανόργανη ή οργανική ομάδα. Επίσης, ταδυο (2) R του πρώτου τύπου (R2NBr), μπορούν να αντικατασταθούν από μια δισθενή ομάδα, σχηματίζοντας μιαετεροκυκλική ένωση.
Σε αραιό υδατικό διάλυμα, η βρωμαμίνη παράγεται με επίδραση αμμωνίας (ΝΗ3) σε υποβρωμιώδες νάτριο (NaOBr):
Το δραστικό βρωμιωτικό μέσο στην αντίδραση αυτή είναι τουποβρωμιώδες οξύ (HOBr), που παράγεται από την πρωτονίωση των υποβρωμιωδών ανιόντων του υποβρωμιώδους νατρίου.
