Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|21|08|2024}}
ΟΚαρακάλλας (Marcus Aurelius Severus Antoninus Pius Augustus, 4 Απριλίου188 - 8 Απριλίου217)[1], επίσημα γνωστός ως Αντωνίνος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το198 έως το217. Μέλος της δυναστείας των Σεβήρων, ήταν ο μεγαλύτερος γιος τουΣεπτίμιου Σεβήρουκαι της Ιουλίας Δόμνας. Ο Καρακάλλας βασίλεψε από κοινού μετον πατέρα του από το 198 μέχρι τον θάνατο του Σεβήρου το211. Στη συνέχεια ο Καρακάλλας κυβέρνησε από κοινού μετον μικρότερο αδελφό του, Γέτα, μετον οποίο είχε μία έντονη σχέση, μέχρι τη δολοφονία του Γέτα αργότερα το ίδιο έτος. Ο Καρακάλλας παραμελούσε τις κυβερνητικές υποθέσεις, αφήνοντας πραγματική δύναμη στη μητέρα του, Ιουλία Δόμνα. Η βασιλεία του Καρακάλλα χαρακτηρίστηκε από εγχώρια αστάθεια και εξωτερικές εισβολές από τις γερμανικές φυλές.
Ο Καρακάλλας γεννήθηκε στοΛούγδουνο (σημερινή Λυών) της επαρχίας της Γαλατίαςτο188. Το πατρογονικό του όνομα ήταν Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος, αλλά υιοθέτησε το όνομα Καρακάλλας εξαιτίας του μανδύα με κουκούλα πουφορoύσαν οι συμπατριώτες του.
Ο Σεβήρος, που ανέλαβε τον αυτοκρατορικό θρόνο το193, πέθανε τo 211 κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής τουστο Eboracum (Υόρκη) καιο Καρακάλλας ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας μετον αδελφό του, Γέτα. Ο Καρακάλλας δολοφόνησε τον Γέτα και προσπάθησε να εξοντώσει τους υποστηρικτές του, προκειμένου να ενδυναμώσει την εξουσία του. Όταν οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας άκουσαν τους ισχυρισμούς του Καρακάλλα ότι σκότωσε τον Γέτα σε αυτοάμυνα, σατίρισαν τον ισχυρισμό του, όπως και άλλες ιδιαιτερότητές του. Η απάντηση του Καρακάλλα σε αυτή την προσβολή ήταν άγρια. Το215 κατέσφαξε την αντιπροσωπεία της πόλης που συγκεντρώθηκε ανυποψίαστη μπροστά στην πόλη νατον προϋπαντήσει. Κατόπιν προχώρησε σε λεηλασία της Αλεξάνδρειας και σύμφωνα μετον ιστορικό Δίωνα Κάσσιο, σφαγιάστηκαν πάνω από 20.000 άνθρωποι.
Επί βασιλείας Καρακάλλα ο μισθός των λεγεωναρίων ανέβηκε στα 675 δηνάρια, καιστον στρατό γενικότερα δόθηκαν σημαντικές παροχές. Σε αυτό βέβαια λέγεται πως έπαιξε σημαντικό ρόλο η συμβουλή του Σεπτίμιου Σεβήρου προς τονγιοτουνα νοιάζεται πάντα για τους στρατιώτες τουκαινα αγνοεί οποιονδήποτε άλλον.
Ο Βρετανός ιστορικός Τζέφρεϊ του Μονμάουθ (Geoffrey of Monmouth) αναφέρει τον Καρακάλλα ως Βασσιανό (Bassianus) στοHistoria Regum Britanniae, (Ιστορία των Βασιλέων της Βρετανίας) ως έναν από τους βασιλείς της Βρετανίας, επόμενο στη γραμμή διαδοχής μετά το θάνατο του Γέτη. Κάτι τέτοιο είναι πιθανό, καθώς ο Γέτης ήταν αγαπητός στη Δύση όταν πέθανε καιο Καρακάλλας πιθανώς άσκησε πιεστική εξουσία στους Βρετόνους. Στην αφήγηση του Τζέφρεϊ ο Καρακάλλας θεωρείται ετεροθαλής αδελφός του Γέτη από Βρετόνη μητέρα, αλλά τούτος ο ισχυρισμός αμφισβητείται έντονα από τους σύγχρονους ιστορικούς ερευνητές. Το κείμενο συνεχίζει αναφέροντας κάποιον στρατηγό Καρώσιο, ο οποίος χρησιμοποίησε τα πλοία πουτου δόθηκαν γιατην υπεράσπιση των βρετανικών ακτογραμμών προκειμένου να εξεγερθεί καινα νικήσει τον Καρακάλλα. Δεν αναφέρει το γεγονός ότι ο Καρακάλλας σκοτώθηκε σε αυτή τη μάχη, αλλά αναφέρει τη φυγή μετά την ήττα του. Η αλήθεια είναι πως μετά την εξέγερση ο ρωμαϊκός έλεγχος στα βρετανικά νησιά εξασθένισε, έως ότου αποκαταστάθηκε πλήρως από τονκαίσαραΚωνστάντιο Χλωρό.
Χάλκινο νόμισμα από τηΣτρατονίκεια Καρίας, 198-217, 37 χλστ., 21,22 γραμ. Στη μία όψη ο Καρακάλλας μετη σύζυγό του, επιγρ.: AY[ΓΟΥCΤΟC] ΚΑΙ[CΑΡ] Μ[ΑΡΚΟC] ΑΥΡ[ΗΛΙΟC] ΑΝ[ΤΟΝΙΝΟC] ΚΑΙΘΕ CEB NE ΠΛΑΥΤΙΛΛΑ, σε εσοχή ΘΕΟΥ. Στην άλλη όψη o Δίας Πανάμαρος έφιππος εμπρός από βωμό, επιγρ.: CΤΡΑΤΟΝΕΙΚΕΩΝ ΕΠΙΤΩΝΠΕΡΤΙΒΚΛΔ[ΙΟΝΥCΙΟΝ].
Από την περίοδο διακυβέρνησης του Καρακάλλα ξεχωρίζουν τρία πράγματα. Καταρχήν το διάταγμα του212 (Constitutio Antoniniana) που παρείχε την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη στους ελεύθερους πολίτες όλης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας προκειμένου να αυξηθούν δια της φορολογίας τα κρατικά έσοδα. Συνέπεια αυτού του γεγονότος ήταν να ονομάζονται Ρωμαίοι όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της αυτοκρατορίας μεταξύ των οποίων καιοι Έλληνες . Η ονομασία αυτή διατηρήθηκε καιστο Ανατολικό Ρωμαϊκό (Βυζαντινό) Κράτος μέχρι την κατάλυσή του από τους Τούρκους και έφθασε ως τις μέρες μας μετη μορφή "Ρωμιός", που πλέον είναι συνώνυμο του "Έλληνας". Κατόπιν, η υποτίμηση του ρωμαϊκού νομίσματος μετην ελάττωση κατά 25% του χρησιμοποιούμενου αργύρου στο κράμα του νομίσματος, προκειμένου να πληρωθούν οι ρωμαϊκές λεγεώνες τους οφειλόμενους μισθούς. Τέλος, η κατασκευή μεγάλων Θερμών έξω από τη Ρώμη, γνωστών ως "Θέρμαι" ή Λουτρά του Καρακάλλα, ερείπια των οποίων διασώζονται ακόμη και σήμερα.
Ο Καρακάλλας υπήρξε αποτελεσματικός ως στρατιωτικός δικτάτωρ και συνεπώς ήταν δημοφιλής μόνον στους στρατιώτες του. Ταξιδεύοντας από τηνΈδεσσα προς τηνΠαρθία, [2] δολοφονήθηκε από τον Ιούλιο Μαρτιάλη, έναν από τους ακολούθους τουσε έναν δρόμο κοντά στη Χαρράν (την ώρα που ουρούσε) στις 8 Απριλίουτου217. Ο Μαρτιάλης σκοτώθηκε επί τόπου από έναν τοξότη της φρουράς. Τον Καρακάλλα διαδέχθηκε στην εξουσία ο επικεφαλής της φρουράς των πραιτωριανώνΜακρίνος (Macrinus).
Σχετικά πολυμέσα
