Ελληνικό αλφάβητο
| Ελληνικό αλφάβητο | |
|---|---|
 | |
| Είδος | Αλφάβητο |
| Γλώσσες | Ελληνική
Επίσημη χρήση: |
| Χρονική περίοδος | |
| Προέλευση | Αιγυπτιακά ιερογλυφικά
|
| Παράγωγα συστήματα γραφής | Αρμενικό · Γλαγολιτικό · Γοτθικό · Κοπτικό · Κυριλλικό · Λατινικό · Παλαιοϊταλικό |
| ISO 15924 | Grek, 200 |
| Κατεύθυνση | Αριστερά προς δεξιά |
| Ψευδώνυμο Unicode | Greek |
| Εύρος τιμών Unicode | U+0370–U+03FF U+1F00–U+1FFF |
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Φοινικικό | Ελληνικό | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
άλεφ | /[ʔ]/ | 
|
άλφα | /[a]/, /[a]ː/ | |
|
/[b]/ | 
|
βήτα | /[b]/ | ||
|
γκίμελ | /[ɡ]/ | 
|
γάμμα | /[ɡ]/ | |
|
ντάλετ | /[d]/ | 
|
δέλτα | /[d]/ | |
|
/[h]/ | 
|
έψιλον | /[e]/, /[e]ː/[4] | ||
|
βάου | /[w]/ | 
|
Ϝ | (δίγαμμα) | /[w]/ |
|
ζαΐν | /[z]/ | 
|
ζήτα | [zd](;) | |
|
/[ħ]/ | 
|
ήτα | /[h]/, /[ɛ]ː/ | ||
|
/[t]ˤ/ | 
|
θήτα | /[t]ʰ/ | ||
|
/[j]/ | 
|
γιώτα | /[i]/, /[i]ː/ | ||
|
/[k]/ | 
|
κάππα | /[k]/ | ||
|
λαμέντ | /[l]/ | 
|
λάμβδα | /[l]/ | |
|
/[m]/ | 
|
/[m]/ | |||
|
/[n]/ | 
|
/[n]/ | |||
|
σαμέκ | /[s]/ | 
|
/ks/ | ||
|
αγίν | /[ʕ]/ | 
|
όμικρον | /[o]/, /[o]ː/[4] | |
|
/[p]/ | 
|
/[p]/ | |||
|
τσάντε | /[s]ˤ/ | 
|
Ϻ | ( |
/[s]/ |
|
/[q]/ | 
|
Ϙ | (κόππα) | /[k]/ | |
|
ρες | /[r]/ | 
|
/[r]/ | ||
|
/[ʃ]/ | 
|
σίγμα | /[s]/ | ||
|
τάου | /[t]/ | 
|
/[t]/ | ||
|
|
(βάου) | /[w]/ | 
|
ύψιλον | /[u]/, /[u]ː/ | |
| – | 
|
/[p]ʰ/ | ||||
| – | 
|
/[k]ʰ/ | ||||
| – | 
|
/ps/ | ||||
| – | 
|
ωμέγα | /[ɔ]ː/ | |||
Κυριότερο επιβεβαιωτικό στοιχείο αυτής της άποψης θεωρείται
Μέσα
Η εξέλιξη τ ο υ αλφαβήτου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τοπικές αρχαϊκές μορφές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΡΕΚϺΑΝΟΡ" (Ρηξάνωρ),
ΑΡΚΗΑΓΕΤΑϺ (Ἀρχαγέτας),
ΠΡΟΚΛΗϺ (Πρόκλης),
ΚΛΕΑΓΟΡΑϺ (Κλεαγόρας),
ΠΕΡΑΙΕΥϺ (Περαιεύς).
Κατά
Ένας ιδιαίτερα σημαντικός τύπος "σκούρου
Εξέλιξη τ ω ν μορφών τ ω ν γραμμάτων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όπως
Κατά
τ η στρογγυλόσχημη γραφή,μ ε προσεκτικά σχεδιασμένα, στρογγυλεμένα γράμματα όμοιου μεγέθους,η οποία χρησιμοποιήθηκεγ ι α προσεκτικά παραγόμενα λογοτεχνικάκ α ι θρησκευτικά χειρόγραφατ η ν επισεσυρμένη γραφή,γ ι α καθημερινή χρήση.[34]Ο ι επισεσυρμένες μορφές πλησίασαντ ο ύφοςτ ω ν μικρογράμματων μορφών,μ ε επεκτάσεις προςτ α πάνωκ α ι προςτ α κάτω (ουρές), καθώςκ α ι μ ε πολλές συνδετικές γραμμέςκ α ι προσκολλήσεις μεταξύτ ω ν γραμμάτων.
Κατά
| Επιγραφές | Χειρόγραφα | Τυπογραφία | |||
|---|---|---|---|---|---|
| αρχαϊκή | κλασική | στρογγυλόσχημη | μικρογράμματη | μικρά | κεφαλαία |
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
σς | |
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
Βασικά σημεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Γράμμα | Όνομα | Προφορά σύμφωνα |
Ανάλογο φοινικικό γράμμα | ||
|---|---|---|---|---|---|
| αρχαίο | νέο | αρχαία[35] | νέα[36] | ||
| ἄ |
άλφα | [a] [aː] | [a] | Άλεφ
| |
| βήτα | [b] | [v] | | ||
| γάμμα | γάμμα | [g] | [ʝ] |
Γκιμέλ
| |
| δέλτα | δέλτα | [d] | [ð] | Ντάλετ
| |
| ἒ ψιλόν | έψιλον | [e] | [e̞] | | |
| ζήτα | [zd] ή [dz][37], αργότερα [zː] | [z] | Ζαΐν
| ||
| ἦ |
ήτα | [ɛː] ([h]) | [i] | | |
| θήτα | [tʰ] | [ |
| ||
| ἰῶ |
ιώτα | [i] [iː] | [i], [ʝ] | | |
| κάππα | κάππα | [k] | [c] |
| |
| λάμβδα | λάμδα | [l] | [l] | Λαμέντ
| |
| [m] | [m] | | |||
| [n] | [n] | Νούν
| |||
| [ks] | [ks] | Σαμέκ
| |||
| ὄ μικρόν | όμικρον | [o] | [o̞] | Αγίν
| |
| [p] | [p] | | |||
| ῥῶ | [r], [r̥] | [ɾ] | Ρες
| ||
| σίγμα | [s] | [s] | | ||
| [t] | [t] | Τάου ή | |||
| ὖ ψιλόν | ύψιλον | [y] [yː] | [i] | Βάου ή | |
| [pʰ] | [f] | ||||
| [kʰ] ([ks]) | [ç] |
||||
| [ps] | [ps] | ||||
| ὦ μέγα | ωμέγα | [ɔː] | [o̞] | ||
Άλλα σημεία, απαρχαιωμένα σημεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Γράμμα | Όνομα | Προφορά[38] |
|---|---|---|
| ϛ[39] | στίγμα | [st] |
| ȣ[39] | [u] |
| Γράμμα | Όνομα | Προφορά[38] | Ανάλογο φοινικικό γράμμα |
|---|---|---|---|
| Ϝ[40] | [w] | Βάου ή | |
 [41]
|
ήτα (δασυνόμενο) | [h] | |
 [42]
|
[s] | Τσάντε
| |
| Ϙ[43](ϟ)[44] | κόππα | [k] | |
 (ϡ)[45]
|
σαμπί | [ss] ([ts]) |
Άλλες χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όπως
Αρχαίοι μύθοι σχετικά μ ε τ η ν προέλευση τ ο υ αλφαβήτου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Swiggers 1996
- ↑ Cook, B. F. 1987
- ↑ Ελληνική μικρογράμματη γραφή
- ↑ 4,0 4,1 Epsilon (
ε ) and omicron (ο ) originally could denote both short and long vowels in pre-classical archaic Greek spelling, just like other vowel letters. They were restricted to the function of short vowel signs in classical Greek, as the long vowels [e]ː and [o]ː came to be spelled instead with the digraphs (ε ι ) and (ο υ ), having phonologically merged with a corresponding pair of former diphthongs /ei/ and /ou/ respectively. - ↑ Greek Alphabet, Εγκυκλοπαίδεια Britannica (έκδοση on-line) (Αγγλικά). Ανακτήθηκε 25/6/2013
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Niklaus Shaeffer, Journal of the Simplified Spelling Society, 2002/2,
σ ε λ . 31-34. Ανακτήθηκε 28/1/2009 - ↑ «Επειδή όμως (
η Γραμμική Β΄) παρουσίαζε μεγάλες δυσκολίες, γιατί, ως συλλαβική, απαιτούσε 90 γράμματα, δηλαδή τόσα όσοι ήτανο ι συλλαβικοί συνδυασμοί,ο ι Έλληνες κατάτ ο ν 10ο ή 9ο α ι .π .Χ .τ ο εγκατέλειψανκ α ι πήραντ ο φοινικικό,π ο υ ήταν αλφαβητικό φωνητικόκ α ι τ ο χρησιμοποίησαν προσαρμόζονταςτ ο στις ανάγκες της ελληνικής φθογγολογίας» (Ιστορίατ ο υ Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, Τόμ.Γ 2,σ ε λ . 570) - ↑ «Είναι φανερό ότι
ο ι Έλληνες πήραντ ο αλφάβητο τους από τους Φοίνικες» (Αρχαία Ελληνική Ιστορία, Botsford & Robinson,Μ Ι Ε Τ , 1979,σ ε λ . 54) - ↑ «
Η προσαρμογήκ α ι υιοθέτησητ ο υ φοινικικού αλφαβήτουκ α ι η ανάλυσητ ω ν συλλαβώνσ τ α συνθετικά τους φωνήεντακ α ι σύμφωνα αποτελεί καλό παράδειγμα της ικανότηταςτ ω ν Ελλήνωνν α ανάγονται στις πρώτες αρχέςκ α ι ν α βελτιώνουντ α πρότυπαπ ο υ έβρισκαν» (Αρχαία Ελληνική Κοινωνία, Antony Andrewes,Μ Ι Ε Τ , 1983,σ ε λ . 365) - ↑ «
Τ ο σημαντικότερο επίτευγμα της ανατολίζουσας περιόδου,γ ι α τ η γενική ιστορίατ ο υ πολιτισμού, είναιη υιοθέτησητ ο υ φοινικικού αλφαβήτου από τους Έλληνεςκ α ι η επιδέξια προσαρμογήτ ο υ σ τ η ν ελληνική φωνητική» (Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός:Η επίδραση της Ανατολής, Walter Burkert, Παπαδήμας, 2000,σ ε λ . 47) - ↑ «
Δ ε ν υπήρξε κανένα ρήγμασ ε ό,τ ι άφορασ τ η ν ικανότητα ανάγνωσηςκ α ι γραφής κατάτ η ν επακολουθήσασα αρχαιοελληνική ιστορία απότ η στιγμήπ ο υ ο ι Έλληνες υιοθέτησαντ ο φοινικικό αλφάβητοσ ε κάποια χρονολογίαπ ρ ι ν απότ ο τέλοςτ ο υ 8ο υ π .Χ . αιώνα.» (Ο ι Έλληνεςκ α ι ο ι κληρονομιές τους, Arnold Toynbee, Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1992,σ ε λ . 359) - ↑ «Έτσι
η επινόηση ενός εύκολου φωνητικού αλφάβητου (προφανώςσ τ α τέλητ ο υ 9ο υ α ι .),μ ε πρότυποτ ο χαναανικό-φοινικικό συμφωνικό αλφάβητο,τ ο οποίομ ε διάφορες παραλλαγές εξαπλώθηκε γρήγορασ τ ο ν ελληνικό κόσμο [...]» (Εισαγωγήσ τ η ν Αρχαιογνωσία, Heinz-Gunther Nesselrath, Τόμ. A΄, Παπαδήμας, 2001,σ ε λ . 375) - ↑ «
Ο ι ίδιοιο ι αρχαίοι Έλληνες ήταν πεπεισμένοι ότιη γραφή τους προερχόταν απότ α φοινικικά [...]τ ο ελληνικό αλφάβητο προκύπτει από έναν ορισμένο αριθμό μετατροπώντ ο υ φοινικικού αλφαβήτου» (Μέσα Επικοινωνίαςσ τ η ν Αρχαία Ελλάδα, Corinne Coulet, Παπαδήμας, 1997,σ ε λ . 13 & 20) - ↑ «Όταν
ο ι Έλληνεςθ α αντιγράψουντ ο φοινικικό αλφάβητο, κατάτ ο ν 8ο αιώνα,θ α τους λείπουντ α αντίστοιχα σημείατ ω ν φωνηέντων, ώστεν α αποδώσουντ η γλώσσα τουςμ ε κατανοητό τρόπο. Τότεθ α δώσουν αξία φωνηέντωνσ ε έναν ορισμένο αριθμό σημιτικών συμφώνωνπ ο υ είναι άγνωστασ τ η ν ελληνική γλώσσα. Από τότε, λοιπόν,τ ο αλφάβητοθ α είναι πλήρες: σύμφωνακ α ι φωνήεντα.» (Ο ι Μνήμες της Μεσογείου, Προϊστορίακ α ι Αρχαιότητα, Fernand Braudel, Λιβάνης, 2000,σ ε λ . 273) - ↑ «Αλλά
κ α ι σ τ α τελευταία χρόνιατ ο υ όγδοου αιώνα, όταντ ο φοινικικό αλφάβητο, κατάλληλα προσαρμοσμένο, είχε υιοθετηθείγ ι α τ η γραφή της ελληνικής γλώσσας» (Αντιγραφείςκ α ι Φιλόλογοι, L.D. Reynolds & N.G. Wilson,Μ Ι Ε Τ , 1981,σ ε λ . 15) - ↑ «[...]παραμένει
η ιστορικά τεκμηριωμένη πληροφορία ότιτ ο ελληνικό αλφάβητο έχει προέλευση φοινικικήκ α ι ότι απότ η Φοινίκη διαδόθηκεσ τ η ν ηπειρωτικήκ α ι σ τ η νησιωτική Ελλάδα.» (Εισαγωγήσ τ η ν Ελληνική Παλαιογραφία, Elpidio Mioni,Μ Ι Ε Τ , 1985,σ ε λ . 54 - ↑ «[...] αρχικά
ο ι Ετρούσκοι είχαν παραλάβειτ η γραφή από τους Έλληνες,ο ι οποίοιμ ε τ η σειρά τους είχαν προσαρμόσει ένα αλφάβητοτ ω ν Φοινίκων.» (Τ ο Βιβλίοσ τ η ν Αρχαιότητα, Horst Blanck, Παπαδήμας, 1994,σ ε λ . 13) - ↑ «
Σ τ η ν πραγματικότητα,τ ο ελληνικό αλφάβητο είναι ένα αλφάβητο φοινικικό» (Encyclopedie De La Pleiade: Ιστορίακ α ι Μέθοδοί της, Διεύθυνση Charles Samarant,Μ Ι Ε Τ , 2003,σ ε λ . 109) - ↑ «
Η σύγχρονη έρευνα επιβεβαίωσετ η ν ακρίβειατ ο υ χαρακτηρισμού αυτού, ότι δηλαδή πρότυποτ ο υ ελληνικού αλφαβήτου υπήρξετ ο φοινικικό ή ορθότερατ ο βόρειο σημιτικό αλφάβητο. Αυτό αποδεικνύεται απότ α ακόλουθα στοιχεία:Τ ο σχήμα όλων σχεδόντ ω ν πρώιμων ελληνικών γραμμάτων είναι βασικάτ ο ίδιομ ε τ ο σχήματ ο υ βόρειου σημιτικού.Η σειράτ ω ν ελληνικών γραμμάτων, όπωςτ η γνωρίζουμε από πρώιμα αλφαβητάριακ α ι απότ η ν αριθμητική τους αξία, είναι αντίστοιχημ ε τ η σειράτ ο υ σημιτικού (μ ε λίγες ευκολονόητες εξαιρέσεις).Τ α ονόματατ ω ν γραμμάτων ενώσ τ α ελληνικάδ ε ν έχουν κανένα νόημα (άλφα, βήτακ .λ π .), στις σημιτικές γλώσσες είναι λέξειςμ ε ορισμένη έννοια (aleph = βόδι, beth = σπίτικ .λ π .).
τ η διαπίστωση αυτή,θ α φαινόταν αδικαιολόγητηη αρχική κρίσηγ ι α τ η σημασίατ ο υ ελληνικού αλφαβήτουσ τ η ν ιστορίατ ο υ πολιτισμού.Ο ι Έλληνες όμως πραγματοποίησανμ ι α βασική μετατροπήσ τ ο σημιτικό αλφάβητο, μεταμορφώνοντάςτ ο ριζικά».
(Ιστορίατ ο υ Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, Τόμ.Β ,σ ε λ . 196) - ↑ Μπαμπινιώτης, Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας, 5
η Έκδ., Αθήνα 2002, 89ε π . - ↑ WILLI ANDREAS (2008). COWS, HOUSES, HOOKS: THE GRAECO-SEMITIC LETTER NAMES AS A CHAPTER IN THE HISTORY OF THE ALPHABET. The Classical Quarterly (New Series), 58,
σ σ . 401-423 doi:10.1017/S0009838808000517,σ ε λ . 402, 406, 407. - ↑ Ignace Gelb. A study of writing: the foundations of grammatology, University of Chicago Press, 1952.
- ↑ Ορθογραφικό λεξικό της Nέας Ελληνικής γλώσσας, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας, 2008,
σ . 21. - ↑ Άρθουρ Έβανς, Scripta Minoa, Oxford at the Clarendon Press 1909,
τ . 1,σ . 94, Advanced Minoan linear characters, word-signs as well as syllabes or letters: "It will be shown in the course of this work that even the advanced linear signs of Crete, though they, doubtless, possessed the value of syllables, or even at times, perhaps, of single letters, could still on occasion be used with their old ideographic force as word-signs" - ↑ Florian Coulmas. Writing systems.
Α n introduction to their linguistic analysis, Cambridge University Press, 2003,σ .113-114. ISBN 0-521-78737-8 - ↑ David Diringer, Reinhold Regensburger. The alphabet: a key to the history of mankind, Funk & Wagnalls, 1968,
σ . 166. - ↑ Roy Harris. Rethinking writing, Continuum International Publishing Group, 2001,
σ . 130. ISBN 0-8264-5798-3 - ↑ Steven Roger Fischer. A history of writing, Reaktion Books, 2004,
σ . 124. ISBN 1-86189-167-9 - ↑ Jeffery 1961
- ↑ 30,0 30,1 Roger Woodard (2010), "Phoinikeia grammata: an alphabet for the Greek language". In Bakker, Egbert J. A companion to the ancient Greek language. Oxford: Blackwell.
σ σ . 26–46; - ↑ Adolf Kirchhoff, Studien zur Geschichte des griechischen Alphabets, 1867.
- ↑ Jeffery 1961,
σ . 79 - ↑ Jeffery 1961,
σ . 28 - ↑ 34,0 34,1 Thompson 1912,
σ σ . 102–103 - ↑ Woodard 2008,
σ σ . 15–17 - ↑ Holton, Mackridge, Philippaki-Warburton 1998,
σ . 31 - ↑ Hinge 2001,
σ σ . 212–234 - ↑ 38,0 38,1 σύμφωνα
μ ε τ ο Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο - ↑ 39,0 39,1 39,2 Nick Nicholas' Home Page. «Στίγμα» (
σ τ α Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε απότ ο πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2010. - ↑ Nick Nicholas' Home Page. «Δίγαμμα» (
σ τ α Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε απότ ο πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2010. - ↑ Nick Nicholas' Home Page. «Ήτα (δασυνόμενο)» (
σ τ α Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε απότ ο πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2010. - ↑ Nick Nicholas' Home Page. «
Σ α ν » (σ τ α Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε απότ ο πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2010. - ↑ Nick Nicholas' Home Page. «Κόππα» (
σ τ α Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε απότ ο πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2010. - ↑ Nick Nicholas' Home Page. «Αριθμητικό Κόππα» (
σ τ α Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε απότ ο πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2010. - ↑ Soldati, Agostino (2006). «"
Τ ὸ καλούμενον παρακύϊσμα": Le forme del sampi nei papiri». Archiv für Papyrusforschung 52: 209–217. - ↑ ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ, Στίχος 460: "
κ α ὶμ ὴν ἀριθμόν, ἔξοχον σοφισμάτων, ἐξ η ῦρ ο ν α ὐτ ο ῖς, γραμμάτωντ ε συνθέσεις, μνήμην ἁπάντων, μουσομήτορ᾽ ἐργάνην"[1] - ↑ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 578: "ἐ
ξ η ῦρον ἀνθρώποισι γράμματ᾿ε ἰδέναι"[2] - ↑ ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Δίκη συμφώνων: "
κ α ὶ ὅγ ε π ρ ῶτος ἡμ ῖν τ ο ὺς νόμους τούτους διατυπώσας,ε ἴτ ε Κάδμος ὁ νησιώτηςε ἴτ ε Παλαμήδης ὁ Ναυπλίου,κ α ὶ Σιμωνίδῃδ ὲ ἔνιοι προσάπτουσιτ ὴν προμήθειαν ταύτηνο ὐτ ῇ τάξει μόνον,κ α θ ᾿ ἣν α ἱ προεδρίαι βεβαιοῦνται, διώρισαν, τίπ ρ ῶτ ο ν ἔσται ἢ δεύτερον, ἀλ λ ὰκ α ὶ ποιότητας, ἃς ἕκαστον ἡμ ῶν ἔχ ε ι ,κ α ὶ δυνάμειςσ υ ν ε ῖδ ο ν "[3] - ↑ ΗΡΟΔΟΤΟΣ, ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ (5), 58.1: "
ο ἱδ ὲ Φοίνικεςο ὗτ ο ι ο ἱσ ὺν Κάδμῳ ἀπικόμενοι,τ ῶν ἦσ α ν ο ἱ Γεφυραῖο ι , ἄλ λ α τ ε π ο λ λ ὰο ἰκήσαντες ταύτηντ ὴν χώρην ἐσήγαγον διδασκάλια ἐςτ ο ὺς Ἕλληναςκ α ὶδ ὴκ α ὶ γράμματα,ο ὐκ ἐόνταπ ρ ὶν Ἕλλησι ὡς ἐμ ο ὶ δοκέειν,π ρ ῶτ α μ ὲν τ ο ῖσ ι κ α ὶ ἅπαντες χρέωνται Φοίνικες·μ ε τ ὰδ ὲ χρόνου προβαίνοντος ἅμ α τ ῇφ ω ν ῇ μετέβαλονκ α ὶτ ὸν ῥυθμὸν τ ῶν γραμμάτων"[4] - ↑ PLUTARCH, Moralia, De Genio Socrates, Stephpage 579a: "
π ρ ὸς ἡμ ᾶς ἔφρασεν, ὡς Μούσαις ἀγ ῶν α συντελεῖσθαι κελεύειτ ὰ γράμματατ ο ὺςδ ὲ τύπουςε ἶν α ι τ ῆς ἐπ ὶ Πρωτεῖ βασιλεύοντι γραμματικῆς, ἣν Ἡρακλέατ ὸν Ἀμφιτρύωνος ἐκμαθεῖν ὑφηγεῖσθαι μέντοικ α ὶ παραινεῖν τ ο ῖς Ἕλλησιδ ι ὰτ ῶν γραμμάτωντ ὸν θ ε ὸν ἄγεινσ χ ο λ ὴν κ α ὶε ἰρήνην,δ ι ὰ φιλοσοφίας ἀγωνιζομένους ἀεί, Μούσαιςκ α ὶ λόγῳ διακρινομένουςπ ε ρ ὶτ ῶν δικαίων,τ ὰ ὅπ λ α καταθέντας"[5] - ↑ ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Βιβλίο 5, Παράγραφος 74: "
τ α ῖςδ ὲ Μούσαιςδ ο θ ῆν α ι π α ρ ὰτ ο ῦ πατρὸςτ ὴν τ ῶν γραμμάτωνε ὕρεσινκ α ὶτ ὴν τ ῶν ἐπ ῶν σύνθεσιντ ὴν προσαγορευομένην ποιητικήν.π ρ ὸςδ ὲτ ο ὺς λέγοντας, ὅτ ι Σύροιμ ὲν ε ὑρεταὶτ ῶν γραμμάτωνε ἰσί,π α ρ ὰδ ὲ τούτων Φοίνικες μαθόντεςτ ο ῖς Ἕλλησι παραδεδώκασιν,ο ὗτ ο ι δ ᾽ε ἰσ ὶν ο ἱ μετὰ Κάδμου πλεύσαντεςε ἰςτ ὴν Ε ὐρώπην,κ α ὶδ ι ὰτ ο ῦτ ο τ ο ὺς Ἕλληναςτ ὰ γράμματα Φοινίκεια προσαγορεύειν,φ α σ ὶτ ο ὺς Φοίνικαςο ὐκ ἐξ ἀρ χ ῆςε ὑρ ε ῖν , ἀλ λ ὰτ ο ὺς τύπουςτ ῶν γραμμάτων μεταθεῖν α ι μόνον,κ α ὶτ ῇτ ε γ ρ α φ ῇ ταύτῃτ ο ὺς πλείστουςτ ῶν ἀνθρώπων χρήσασθαικ α ὶδ ι ὰτ ο ῦτ ο τ υ χ ε ῖν τ ῆς προειρημένης προσηγορίας"[6] - ↑ ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Βιβλίο 3, Παράγραφος 67: "
φ η σ ὶ τοίνυνπ α ρ ᾽ Ἕλλησιπ ρ ῶτ ο ν ε ὑρετὴν γενέσθαι Λίνον ῥυθμῶν κ α ὶ μέλους, ἔτ ι δ ὲ Κάδμου κομίσαντος ἐκ Φοινίκηςτ ὰ καλούμενα γράμματαπ ρ ῶτ ο ν ε ἰςτ ὴν Ἑλληνικὴν μεταθεῖν α ι διάλεκτον,κ α ὶτ ὰς προσηγορίας ἑκάστῳ τάξαικ α ὶτ ο ὺς χαρακτῆρας διατυπῶσ α ι .κ ο ι ν ῇμ ὲν ο ὖν τ ὰ γράμματα Φοινίκειακ λ η θ ῆν α ι δ ι ὰτ ὸ παρὰτ ο ὺς Ἕλληνας ἐκ Φοινίκων μετενεχθῆν α ι , ἰδίᾳδ ὲτ ῶν Πελασγῶν πρώτων χρησαμένωντ ο ῖς μετατεθεῖσ ι χαρακτῆρ σ ι Πελασγικὰ προσαγορευθῆν α ι "[7] - ↑ ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Βιβλίο 5, Παράγραφος 57: "ἀ
κ τ ὶςδ ᾽ε ἰςΑ ἴγυπτον ἀπάρας ἔκτισετ ὴν Ἡλιούπολιν ὀνομαζομένην, ἀπ ὸτ ο ῦ πατρὸς θέμενοςτ ὴν προσηγορίαν:ο ἱδ ᾽Α ἰγύπτιοι ἔμαθονπ α ρ ᾽α ὐτ ο ῦτ ὰ περὶτ ὴν ἀστρολογίαν θεωρήματα"(2)[8]ὕστερονδ ὲ παρὰτ ο ῖς Ἕλλησι γενομένου κατακλυσμοῦ,κ α ὶδ ι ὰτ ὴν ἐπομβρίαντ ῶν πλείστων ἀνθρώπων ἀπολομένων, ὁμοίως τούτοιςκ α ὶτ ὰδ ι ὰτ ῶν γραμμάτων ὑπομνήματα συνέβηφ θ α ρ ῆν α ι (3)[9]"δ ἰ ἣν α ἰτίανο ἱΑ ἰγύπτιοικ α ι ρ ὸν ε ὔθετον λαβόντες ἐξιδιοποιήσαντοτ ὰ περὶτ ῆς ἀστρολογίας,κ α ὶτ ῶν Ἑλλήνωνδ ι ὰτ ὴν ἄγνοιαν μηκέτιτ ῶν γραμμάτων ἀντιποιουμένων ἐνίσχυσεν, ὡςα ὐτ ο ὶπ ρ ῶτ ο ι τ ὴν τ ῶν ἄστρωνε ὕρεσιν ἐποιήσαντο"(4)[10]"ὁμοίωςδ ὲκ α ὶ Ἀθηναῖο ι κτίσαντες ἐν Α ἰγύπτῳ πόλιντ ὴν ὀνομαζομένην Σάιν,τ ῆς ὁμοίας ἔτυχον ἀγνοίαςδ ι ὰτ ὸν κατακλυσμόν.δ ι ᾽ ἃςα ἰτίαςπ ο λ λ α ῖς ὕστερονγ ε ν ε α ῖς Κάδμος ὁ Ἀγήνορος ἐκ τ ῆς Φοινίκηςπ ρ ῶτος ὑπελήφθη κομίσαι γράμματαε ἰςτ ὴν Ἑλλάδα:κ α ὶ ἀπ ᾽ ἐκείνουτ ὸ λοιπὸν ο ἱ Ἕλληνες ἔδοξαν ἀείτ ι προσευρίσκεινπ ε ρ ὶτ ῶν γραμμάτων, κοινῆς τινος ἀγνοίας κατεχούσηςτ ο ὺς Ἕλληνας(5)[11] - ↑ Hyginus, Fabulae 200-277[12]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cook, B. F. (1987). Greek inscriptions. University of California Press/British Museum.
- Coulmas, Florian (1996). The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems. Oxford: Blackwell Publishers Ltd. ISBN 0-631-21481-X.
- Daniels, Peter T· Bright, William (1996). The World's Writing Systems. Oxford University Press.
- Hinge, George (2001). Die Sprache Alkmans: Textgeschichte und Sprachgeschichte (Ph.D.). University of Aarhus.
- Holton, David· Mackridge, Peter· Philippaki-Warburton, Irini (1998). Grammatiki tis ellinikis glossas. Athens: Pataki.
- Jeffery, Lilian (1961). The local scripts of archaic Greece: a study of the origin of the Greek alphabet and its development from the eighth to the fifth centuries B.C..
- Swiggers, Pierre (1996). «Transmission of the Phoenician Script to the West».
Σ τ ο : Daniels; Bright, επιμ. The World's Writing Systems. Oxford: University Press,σ σ . 261–270. - Thompson, Edward M (1912). An introduction to Greek and Latin palaeography. Oxford: Clarendon.
- Woodard, Roger D. (2008). «Attic Greek».
Σ τ ο : Woodard, Roger D. The ancient languages of Europe. Cambridge: University Press. σελίδες 14–49. - Χριστίδης, Αναστάσιος (2010). Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα. ISBN 9605033178.
- Κακρίδης, Φάνης (2006). Αρχαία ελληνική γραμματολογία. Αθήνα. ISBN 978-960-231-114-1.
- Chisholm, Hugh (1911). "Evander", Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Elsie, Robert (1991). «Albanian Literature in Greek Script: the Eighteenth and Early Nineteenth-Century Orthodox Tradition in Albanian Writing». Byzantine and Modern Greek Studies 15 (20). Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο στις 2020-04-28. https://web.archive.org/web/20200428032127/http://www.elsie.de/pdf/articles/A1991AlbLitGreek.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-09-18. - Horrocks, Geoffrey (2006). Ελληνικά: Ιστορία της γλώσσας
κ α ι τ ω ν ομιλητών της. Αθήνα: Εστία. [μ ε τ .σ τ α Ελληνικάτ ο υ Greek: a history of the language and its speakers, Λονδίνο 1997] - Johnston, A. W. (2003). «The alphabet».
Σ τ ο : Stampolidis, N.; Karageorghis, V, επιμ. Sea Routes from Sidon to Huelva: Interconnections in the Mediterranean 16th – 6th c. B.C.. Athens: Museum of Cycladic Art,σ σ . 263–276. - Kristophson, Jürgen (1974). «Das Lexicon Tetraglosson des Daniil Moschopolitis». Zeitschrift für Balkanologie 10: 4–128.
- Liddell, Henry G· Scott, Robert (1940). A Greek-English Lexicon. Oxford: Clarendon.
- Macrakis, Stavros M (1996). «Character codes for Greek: Problems and modern solutions».
Σ τ ο : Macrakis, Michael. Greek letters: from tablets to pixels. Newcastle: Oak Knoll Press.σ ε λ . 265. - Mazon, André· Vaillant, André (1938). L'Evangéliaire de Kulakia, un parler slave de Bas-Vardar. Bibliothèque d'études balkaniques. 6. Paris: Librairie Droz. – selections from the Gospels in Macedonian.
- Miletich, L. (1920). «Dva bŭlgarski ru̐kopisa s grŭtsko pismo». Bŭlgarski starini 6.
- Murdoch, Brian (2004). «Gothic».
Σ τ ο : Brian Murdoch· Malcolm Read. Early Germanic literature and culture. Woodbridge: Camden House. σελίδες 149–170. - Peyfuss, Max Demeter (1989). Die Druckerei von Moschopolis, 1731–1769: Buchdruck und Heiligenverehrung in Erzbistum Achrida. Wiener Archiv für Geschichte des Slawentums und Osteuropas. 13. Böhlau Verlag.
- Sims-Williams, Nicholas (1997). «New Findings in Ancient Afghanistan – the Bactrian documents discovered from the Northern Hindu-Kush». Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. - Stevenson, Jane (2007). «Translation and the spread of the Greek and Latin alphabets in Late Antiquity».
Σ τ ο : Harald Kittel·κ α ι άλλοι. Translation: an international encyclopedia of translation studies. 2. Berlin: de Gruyter. σελίδες 1157–1159.