Ο Λορέντσο Κορσίνι γεννήθηκε στηνΦλωρεντία (7 Απριλίου 1652) ως γιος του γιος του Μπαρτολομέο Κορσίνι, Μαρκησίου του Καζιλιάνο και της συζύγου του Ιζαμπέλα Στρότσι, αδελφής του Δούκα του Μπανιουόλο. Ο Μπαρτολομέο Κορσίνι διετέλεσε δικηγόρος και οικονομικός διαχειριστής υπό τους προηγούμενους ποντίφικες. Ο Άγιος Ανδρέας Κορσίνι ήταν συγγενής του.[2]Ο Λορέντσο Κορσίνι σπούδασε στοΠοντιφικό Γρηγοριανό ΠανεπιστήμιοκαιστοΠανεπιστήμιο της Πίζας, πήρε διδακτορικό στο Νομικό καιτο Αστικό δίκαιο. Τα πρώτα χρόνια ο Λορέντσο υπηρέτησε τον θείο του Καρδινάλιο Νέρο Κορσίνι, μετά τον θάνατο του θείου καιτου πατέρα του (1685) έγινε αρχηγός της Οικογένειας Κορσίνι. Ο ίδιος απαρνήθηκε την πρωτογένεια των Κορσίνι και αγόρασε με 30.000 Σκούδους από τον πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄μια προεδρική θέση μετην οποία μπόρεσε να αναπτύξει σημαντικά την βιβλιοθήκη του θείου του.[2]Το Οικογενειακό του σπίτι στηνΠιάτσα Ναβόνα έγινε το κέντρο των γραμμάτων καιτων τεχνών.[3]Ο Λορέντσο Κορσίνι διορίστηκε τιτλούχος Αρχιεπίσκοπος της Νικομήδειας καιΝούντσιο της Βιέννης, οΠάπας Αλέξανδρος Η΄του έδωσε απαλλαγή επειδή δεν είχε ορκιστεί ακόμα ιερέας. Την θέση την χρησιμοποίησε ελάχιστα επειδή οΛεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επέλεγε τον έναν από τις τρεις Νούντσιους που είχε στα χέρια του από τον Κατάλογο του Πάπα.[3]Ο Λορέντζο Κορσίνι διορίστηκε γενικός θησαυροφύλακας και κυβερνήτης τουΚαστέλ Σαντ'Άντζελο. Την εποχή του πάπα Κλήμη ΙΑ΄ αυξήθηκε σημαντικά η περιουσία του, διορίστηκε Καρδινάλιος-Ιερέας της Σάντα Σουζάννα διατηρώντας την θέση του Παπικού θησαυροφύλακα.[2]ΟΠάπας Βενέδικτος ΙΓ΄τον διόρισε κατόπιν Νομάρχη της Αποστολικής Σινιατούρας, ενός από τα δικαστήρια της Ρωμαϊκής Κουρίας, διορίστηκε επίσης Καρδινάλιος-Ιερέας στοΣαν Πιέτρο ιν Βίνκολι.[2]
Προσωπογραφία του Πάπα Κλήμη ΙΒ΄ ως Καρδιναλίου Λορέντσο Κορσίνι
Ο Βενέδικτος ΙΓ΄ ως μέλος της Οικογένειας Ορσίνιδεν είχε μεγάλες πολιτικές ικανότητες, τα οικονομικά στην εποχή του είχαν αναλάβει ο Καρδινάλιος Νικολό Κοσκία και άλλα μέλη της Ρωμαϊκής Κουρίας με αποτέλεσμα να έχουν σημαντική πτώση. Όταν πέθανε ο Βενέδικτος ΙΓ΄ (1730) συνεστήθη Κονκλάβιο από τοΚολλέγιο των Καρδιναλίωντο οποίο μετά από διαπραγματεύσεις που κράτησαν 4 μήνες επέλεξε τον 78χρονο Λορέντζο Κορσίνι, ασθενή με άθλιο επίπεδο όρασης αλλά διατηρούσε όλα τα αξιώματα της Ρωμαϊκής Κουρίας.[2] Από την παποσύνη τουκαι μετά κανένας άλλος πάπας δεν είχε εκλεγεί σε μεγαλύτερη ηλικία. Ο Κλήμης ΙΒ΄ ανήκε τόσο από τον πατέρα του όσο και από την μητέρα του στις υψηλότερες οικογένειες της αριστοκρατίας της Φλωρεντίας με πλήθος αξιώματα για πολλούς αιώνες. Το Συμβούλιο τον Καρδιναλίων επέλεξε αρχικά τον Καρδινάλιο Νικολό Κόσκια αλλά δεν μπόρεσε να συλλέξει τον απαραίτητο αριθμό εκλεκτόρων. Η υποψηφιότητα του Κορσίνι εμφανίστηκε σοβαρά όταν παραιτήθηκε ο Πιέτρο Μαρσελίνο Κορραντίνι, εξελέγη τελικά με 31 ψήφους. Οι Γάλλοι, οι Ισπανοί καιοι Γερμανοί ήταν υποχρεωμένοι να δεχτούν την εκλογή του.[4]Ο Λορέντζο Κορσίνι πήρε το όνομα Κλήμης ΙΒ΄ γιανα τιμήσει τον προκάτοχο του Κλήμη ΙΑ΄ πουτον διόρισε Καρδινάλιο. Η πρώτη του κίνηση ήταν η αποκατάσταση των ρημαγμένων παπικών θησαυροφυλακίων, ο Νικολό Κοσκία που είχε την διαχείριση τους καταδικάστηκε σε αφορισμό, βαρύ πρόστιμο και 10 χρόνια φυλακή. Τα οικονομικά αποκαταστάθηκαν σύντομα χάρη στην λειτουργεία της λαχειοφόρου αγοράς που είχε απαγορεύσει ο Βενέδικτος ΙΓ΄ λόγω της αυστηρής ηθικής του. Τα χρήματα στο Παπικό θησαυροφυλάκιο ήρθαν σύντομα σε μεγάλες ποσότητες, μισό εκατομμύριο Σκούδια τον χρόνο, αυτό του επέτρεψε να προχωρήσει στην εκτέλεση των μεγάλων οικοδομικών έργων που είχε στόχο.[2]
Παρά τα τεράστια οικοδομικά έργα στα οποία προχώρησε η παποσύνη τουδεν είχε τόση επιτυχία και υποτιμήθηκε από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ο Καδινάλιος Τζούλιο Αλμπερόνι προσπάθησε να καταλάβει τηνΑνεξάρτητη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνουκαινατην ενσωματώσει στα Παπικά Κράτη. Ο Κλήμης ΙΒ΄ απέρριψε την προσπάθεια αυτή, κήρυξε την ανεξαρτησία του Αγίου Μαρίνου και επέπληξε τον Καρδινάλιο, το ίδιο έκανε επίσης γιατοΔουκάτο της Πάρμακαι της Πιατσέντσας.[2]Τον Αύγουστο του 1730 ο Κλήμης ΙΒ΄ έδωσε την άδεια στονΒίκτωρ Αμεδαίο Β΄ της Σαρδηνίαςνα προχωρήσει σε μεγάλη ηλικία σε δεύτερο Μοργανατικό γάμομετηνΆννα Κανάλις της Κουμιάνα. Ο Βίκτωρ Αμεδαίος Β΄ παραιτήθηκε αμέσως μετά από τον θρόνο υπέρ τουγιουτουκαι αποσύρθηκε στοΣαμπερί προκαλώντας μεγάλη αναταραχή. Ο Κλήμης ΙΒ΄ δημιούργησε στην διάρκεια της Παποσύνης του 35 νέους Καρδιναλίους, ανάμεσα τους ο ανεψιός του Νέρι Μαρία Κορσίνοι καιο διάδοχος του Κάρλο ντελα Τόρρε ντι Ρετσόνικο (μελλοντικός Πάπας Κλήμης ΙΓ΄) και πέντε νέους Αγίους όπως ο Βενσάν ντεΠολ. Ο Κλήμης ΙΒ΄ πέθανε από επιπλοκές στην ουρική αρθρίτιδα πουτον ταλαιπωρούσε (6 Φεβρουαρίου 1740), τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Βασιλική του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού (20 Ιουλίου 1742).[2]
↑Gross, Hanns (1990). Rome in the Age of Enlightenment: the Post-Tridentine syndrome and the ancient regime. New York: Cambridge University Press. σ. 28
↑ 2,02,12,22,32,42,52,62,7Loughlin, James (1908). "Pope Clement XII". In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Τομ. 4. New York: Robert Appleton Company
