O Πάπας Ιννοκέντιος ΙΓ΄ ή Μικελάντζελο Κόντι (13 Μαΐου 1655 - 7 Μαρτίου1724) ήταν αρχηγός στηνΡωμαιοκαθολική Εκκλησίακαι κυβερνήτης σταΠαπικά Κράτη (8 Μαΐου 1721 - 7 Μαρτίου1724), ήταν ο τελευταίος Πάπαςμετο όνομα "Ιννοκέντιος".[1][2]Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ ήταν ο Πάπας που έκανε τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις, τις περισσότερες από οποιονδήποτε άλλον προκάτοχο του. Η σημαντικότερη από αυτές ήταν η απαγόρευση των διαδόχων Παπών να παραχωρούν χρήματα και αξιώματα στους συγγενείς τους, μετον τρόπο αυτό εξοντώθηκε οριστικά οΝεποτισμόςκαιο κάθε Καρδινάλιος έχασε το κίνητρο να γίνει Πάπας γιανα πλουτήσει η οικογένεια του.[3]
Ο Μικελάντζελο Κόντι γεννήθηκε στο Πολί κοντά στηνΡώμη (13 Μαίου 1655), ήταν γιος του Κάρλο Β΄ δούκα του Πολί και της Ισαβέλλας ντε Μοντί.[4][5] Από την Οικογένεια Μοντί κατάγονταν σημαντικοί προγενέστεροι Πάπες όπως οΠάπας Ιννοκέντιος Γ΄, οΠάπας Γρηγόριος Θ΄καιοΠάπας Αλέξανδρος Δ΄, είχαν όλοι τους κληρονομικούς τίτλους του Κόμη καιτου Δούκα τουΣένι. ΟΠαπικός θυρεόςτου Ιννοκέντιου ΙΓ΄ περιείχε τα οικογενειακά του σύμβολα.[6]Ο Μικελάντζελο Κόντι ξεκίνησε τις σπουδές τουστηνΑνκόνα μαζί με τους Ιησουίτες, κατόπιν φοίτησε στο Ρωμαϊκό Κολλέγιο της ΡώμηςκαιστοΠανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης. Μόλις δέχτηκε το διδακτορικό τουστα νομικά εισήλθε στον εκκλησιαστικό κλάδο, διορίστηκε κυβερνήτης του Άσκολι (1692), της Μαριτίμας και της Καμπανίας (1692 - 1693), καιτουΒιτέρμπο (1693 - 1695).[7]ΟΠάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄τον διόρισε τιτλούχο Αρχιεπίσκοπο της Ταρσού (13 Ιουνίου 1695), δέχτηκε επισκοπική στέψη στην Ρώμη (16 Ιουνίου 1695) και διετέλεσε Νούντσιο της Ελβετίαςκαι της Πορτογαλίας.[8]ΟΠάπας Κλήμης ΙΑ΄τον διόρισε Καρδινάλιο-ιερέα, αντικατέστησε τον Γκάμπριελ Φιλιππούτσι που παραιτήθηκε. Την εποχή που διετέλεσε Νούντσιο της Πορτογαλίας απέκτησε δυσμενείς εντυπώσεις για τους Ιησουίτες πουθα επηρεάσουν σημαντικά την μετέπειτα παπική του θητεία.
Όταν πέθανε ο Πάπας Κλήμης ΙΑ΄ συνεστήθη Κονκλάβιο από τοΚολλέγιο των Καρδιναλίωνγιατην επιλογή του νέου Πάπα, ο Μικελάντζελο Κόντι εξελέγη με 75 ψήφους χάρη στις γνώσεις, την πίστη καιτον ηθικό του χαρακτήρα (8 Μαΐου 1721). Το όνομα που επέλεξε ως Πάπας ήταν Ιννοκέντιος με στόχο να τιμήσει τον πρόγονο του Ιννοκέντιο Γ΄. Η Παποσύνη του ήταν περίοδος μεγάλης ευημερίας αλλά χωρίς σημαντικά γεγονότα, συνέστησε μόνο δύο Συμβούλια γιατην εκλογή τριών νέων Καρδιναλίων (16 Ιουνίου 1721, 16 Ιουλίου 1721). Ο προκάτοχος του Κλήμης ΙΑ΄ είχε απαγορεύσει στους Ιησουίτες να αποδίδουν τιμές στονΚομφούκιοκαι στους παλιότερους αυτοκράτορες της Κίνας, ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ συνέχισε την ίδια πολιτική.[9]Οι Γάλλοι επίσκοποι πήραν θάρρος καιτου ζήτησαν να ανακαλέσει την απαγόρευση του Κορνέλις Γιάνσεν που είχε επιβάλει επίσης ο προκάτοχος του, το απέρριψε κατηγορηματικά. Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ έλαβε επίσης μέτρα προστασίας απέναντι στοΤάγμα του Αγίου Ιωάννη της Μάλτας, τους είχαν επιτεθεί Βέρβεροι πειρατές. Ο διεκδικητής του Αγγλικού θρόνου Κάρολος Εδουάρδος Στιούαρτ βαπτίστηκε από τον προκάτοχο του, ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ συνέχισε την ίδια πολιτική καιτον είχε υπό την προστασία του. Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ αρρώστησε από μια κήλη αλλά δεν είπε τίποτα σε κανέναν εκτός από τον υπηρέτη του, τελικά εξελίχθηκε σε φλεγμονή και πυρετό πουτον οδήγησαν στον θάνατο σε ηλικία 68 ετών (7 Μαρτίου 1724). Η περίοδος της ασθένειας τουδεν είναι γνωστή επειδή δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει, η ταφή του έγινε στηνΒασιλική του Αγίου Πέτρου. Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ θα μπορούσε να ζήσει περισσότερα χρόνια αν πρόσεχε την διατροφή του, δεν έπινε καιοι γιατροί του ήταν περισσότερο αφοσιωμένοι στην υγεία του. Η παποσύνη θεωρείται από τις καλύτερες στην ιστορία του θεσμού, ο ίδιος δεν ήταν αχάριστος ποτέ σε όσους του είχαν κάνει καλό.[10]
