ΟΠάπας Ουρβανός Η΄ ή Μαφέο Βιτσέντζο Μπαρμπερίνι (5 Απριλίου1568 - 29 Ιουλίου1644) ήταν αρχηγός στηνΡωμαιοκαθολική Εκκλησίακαι κυβερνήτης σταΠαπικά Κράτη (6 Αυγούστου1623 - 29 Ιουλίου1644). Την εποχή που ήταν Πάπας επέκτεινε μετην βία τα Παπικά Κράτη, ήταν προστάτης των τεχνών και αναμορφωτής των εκκλησιαστικών αποστολών. Η παποσύνη του άφησε τεράστια χρέη με αποτέλεσμα να εξασθενήσει σημαντικά η δυνατότητα των διαδόχων τουνα παρέμβουν στην Ευρωπαϊκή πολιτική. Ο Ουρβανός Η΄ στάθηκε αντίπαλος απέναντι στηνΗλιοκεντρική Θεωρίαπου ξεκίνησε οΝικόλαος Κοπέρνικοςκαι συγκρούστηκε μετονΓαλιλαίο.
Ο Μαφέο Βιτσέντζο Μπαρμπερίνι ήταν γιος του Αντώνιου Μπαρμπερίνι, ενός ευγενούς από τηνΦλωρεντίακαι της Καμίλας Μπαρμπαντόρο.[1][2]Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν μόλις τριών ετών, η μητέρα τουτον μετέφερε στηνΡώμη όπου τον ανέλαβε υπό την προστασία τουο θείος του Φραντσέσκο Μπαρμπρερίνι, ένας Αποστολικός Πρωτονοτάριος.[3]Σε ηλικία 16 ετών αντικατέστησε στην ίδια θέση τον θείο του.[4][5]Η εκπαίδευση του έγινε από τους Ιησουίτεςκαι πήρε διδακτορικό από τοΠανεπιστήμιο της Πίζας (1589). ΟΠάπας Κλήμης Η΄ μετά από συμβουλή του θείου τουτον διόρισε Παπικό Λεγάτο στην αυλή τουΕρρίκου Δ΄ της Γαλλίας (1601), κατόπιν τον διόρισε επίσκοπο της Ναζαρέτ (1604).[6]Μετον θάνατο του θείου του κληρονόμησε τεράστια περιουσία μετην οποία αγόρασε ανάκτορα στην Ρώμη. ΟΠάπας Παύλος Ε΄του έδωσε περισσότερα αξιώματα, τον έκανε Καρδινάλιο-ιερέα στηνΣαν Πιέτρο ιν Μοντόριοκαιτον διόρισε Παπικό Λεγάτο της Μπολόνιας.[7]Ο Μαφέο Βιτσέντζο Μπαρμπερίνι κατόρθωσε να εκλεγεί Πάπας παρά το γεγονός ότι συνάντησε την αντίδραση επιφανών Καρδιναλίων. ΟΛουντοβίκο Λουντοβίζι ήταν αρνητικός απέναντι στον Μπαρμπερίνι επειδή ήταν οπαδός του Καρδιναλίου Σκιπίων Μποργκέζε, ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τους Καρδιναλίους Εδουάρδο Φαρνέζε, Κάρλο ντε Μέντιτσι και Ιππόλυτος Αλντομπρανντίνι. Οι τρεις Καρδινάλιοι του δήλωσαν την στήριξη τους στον Μπαρμπερίνι και κατόρθωσαν να κερδίσουν περισσότερους εκλέκτορες, γεγονός πουθα οδηγήσει σεμια βδομάδα στην εκλογή του.[8]ΤοΚονκλάβιοπου συνεστήθη από τοΚολλέγιο των Καρδιναλίων όταν πέθανε οΠάπας Γρηγόριος ΙΕ΄τον επέλεξε νέο Πάπα (6 Αυγούστου 1623), η στέψη του καθυστέρησε επειδή την εποχή της εκλογής του ήταν ασθενής (29 Σεπτεμβρίου 1623). Ο Ζένο, ένας απεσταλμένος από τηνΔημοκρατία της Βενετίαςτον περιγράφει ως εξής:[9]
"Ο νέος Πάπας είναι 56 ετών, ψηλός, μελαχρινός με μαύρα μαλλιά που έχουν αρχίσει να γκριζάρουν, είναι εξαιρετικά ευγενής, κομψός με αριστοκρατική συμπεριφορά, είναι εξαιρετικός ομιλητής, γράφει στοίχους και ποιήματα".
Η Παποσύνη του κράτησε 21 χρόνια, παρά το γεγονός ότι ήταν στην αρχή φίλος μετον Γαλιλαίο ήταν κάθετα αντίθετος στην Ηλιοκεντρική Θεωρία του Κοπέρνικου, τον κάλεσε στην δεύτερη απολογία και είναι υπεύθυνος γιατην καταδίκη του. ΟΝεποτισμόςτου έφτασε στο μέγιστο σημείο, σε βαθμό που κυκλοφόρησε η φήμη γιατην δημιουργία της δυναστείας Μπαρμπερίνο.[10]Ο αδελφός του Αντόνιο Μαρτσέλο Μπαρμπρερίνι καιοι ανεψιοί του Φραντσέσκο Μπαρμπερίνι και Αντόνιο Μπαρμπερίνι διορίστηκαν Καρδινάλιοι, ο άλλος αδελφός του Ταντέο Μπαρμπρερίνι διορίστηκε Πρίγκιπας της Παλεστρίνας, Νομάρχης της Ρώμης και διοικητής τουΣαν Άντζελο. O ιστορικός Λέοπολντ φον Ράνκε εκτίμησε ότι την περίοδο της παποσύνης τουη οικογένεια του συγκέντρωσε περιουσία 105.000.000 Σκούδους.[11]Ο Ουρβανός Η΄ υπήρξε ιδιαίτερα ικανός σαν συγγραφέας Λατινικών στοίχων. Έλαβε σημαντικά μέτρα υπέρ τωνΙησουιτώνστην νότια Αμερική, απαγόρευσε την δουλεία των ιθαγενών που τους υπηρετούσαν.[12][13]Την ίδια στιγμή απαγόρευσε το εμπόριο των Ιησουιτών στηνΚίνακαιτηνΙαπωνίαμε στόχο να ικανοποιήσει τα υπόλοιπα Τάγματα.[14]ΜεΠαπική Βούλα απαγόρευσε την χρήση καπνού στους ιερούς χώρους με ποινή αφορισμού.[15]ΟΠάπας Βενέδικτος ΙΓ΄ ανακάλεσε αργότερα αυτή την αυστηρή απόφαση.[16]
Σύμφωνα μετον συγγραφέα της εποχής Τζον Μπάργκρεϊβ οι Ισπανόφιλοι Καρδινάλιοι σχεδίασαν νατον δολοφονήσουν ή νατον αιχμαλωτίσουν καινατον αντικαταστήσουν μετον Λαουντίβιο Τσάκια.[17]Την εποχή πουο Ουρβανός Η΄ ταξίδευσε γιανα μείνει στο Καστέλ Γκαντόλφο τα μέλη αποφάσισαν να κάνουν το σχέδιο τους πράξη. Το σχέδιο ωστόσο αποκαλύφτηκε, ο πάπας επέστρεψε αμέσως στην Ρώμη και διέταξε τους Καρδινάλιους-Επισκόπους να επιστρέψουν στις έδρες τους.[18]Μετην αποτυχία των Ισπανόφιλων Καρδιναλίων (1640) το χρέος έφτασε στα 35.000.000 Σκούδια, στο 40% του ετήσιου παπικού εισοδήματος.[19]Ο ηλικιωμένος πάπας πέθανε από την λύπη τουγιατα αποτελέσματα του Πολέμου του Κάστρο (29 Ιουλίου 1644), τα οικονομικά τον έκαναν εξαιρετικά μισητό στους υπηκόους του. Το άγαλμα τουπου βρισκόταν πίσω από τα Ανάκτορα των Συντηρητών του Λόφου του Καπιτωλίου καταστράφηκε από το εξαγριωμένο πλήθος, ένας ιερέας κατόρθωσε να διασώσει μόνο το γλυπτό που ανήκε στους Ιησουίτες.[20]Ο διάδοχος του ήταν ο Τζιοβάνι Μπατίστα Παμφίλι που εξελέγη στο Παπικό Κονκλάβιο (1644) ως Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄.
Barton, Eleanor Dodge (1964). "Further Notes on the Barberini Tapestries". Bulletin of the Museum of Fine Arts. Museum of Fine Arts, Boston. 62 (329): 114–118.
Buescher, John B. (9 November 2017). "In the Habit: A History of Catholicism and Tobacco". The Catholic World Report. Archived from the original on 12 November 2017.
Collins, Roger (2009). Keepers of the Keys of Heaven: A History of the Papacy. Basic Books.
Keyvanian, Carla (2005). "Concerted Efforts: The Quarter of the Barberini Casa Grande in Seventeenth-Century Rome". Journal of the Society of Architectural Historians. 64 (3): 292–311.
Mooney, James (1910). "Catholic Encyclopedia Volume VII". Robert Appleton Company, New York.
Ott, Michael T. (1912). "Pope Urban VIII". The Catholic Encyclopedia. Vol. XV. New York: Robert Appleton Company
_-_Google_Art_Project_-_edited.jpg)
Πολυμέσα σχετικά 