ΟΠάπας Σεβερίνος (πέθανε στις 2 Αυγούστου640) ήταν Πάπας της Ρώμης (28 Μαΐου640 - 2 Αυγούστου640). Η εκλογή του έγινε τον Οκτώβριο του 638 αλλά ακολούθησε ένα κενό εξουσίας δύο ετών στο οποίο δεν δεχόταν την επικύρωση του αυτοκράτορα Ηρακλείου επειδή δεν αναγνώριζε τονΜονοθελητισμό. Η εκλογή απαιτούσε την αναγνώριση τουΒυζαντινού παπισμού, οΗράκλειοςτον επικύρωσε τελικά (28 Μαΐου 640) αλλά πέθανε αμέσως μετά. Ο Σεβερίνος ήταν σύμφωνα μετοLiber Pontificalis Ρωμαίος αριστοκρατικής καταγωγής και γιος κάποιου Αβιένου που ήταν μέλος της Ρωμαϊκής Συγκλήτου.[1]Το όνομα κάποιου άλλου Αβιένου καταγράφεται ως Ρωμαίος Ύπατος (501).[2]
Ο Σεβερίνος ήταν ήδη υπερήλιξ όταν στα μέσα του Οκτωβρίου 538 πέθανε οΠάπας Ονώριος Α΄και εξελέγη διάδοχος του.[3]ΟΠατριάρχης Σέργιος Α΄ της Κωνσταντινούπολης είχε συντάξει μια"Έκθεσις" ως απάντηση στην επιστολή που είχε στείλει οΣωφρόνιος Α΄ Ιεροσολύμων. Όταν πέθανε οΠάπας Ονώριος Α΄ο πατριάρχης Σέργιος πέτυχε να πείσει τον αυτοκράτορα Ηράκλειο ότι θα έπρεπε το διάταγμα της επιβολής του Μονοθελητισμού να επιβληθεί σε ολόκληρη τηνΒυζαντινή αυτοκρατορία, εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 538. Ο Χιλίαρχος Ευστάθιος μετέφερε το διάταγμα στονΙσαάκ τον Αρμένιο, Έξαρχο της Ραβένναςμε εντολή να ισχύσει καιγιατον νέο Επίσκοπο της Ρώμης. Ο Έξαρχος μετον τρόπο αυτό αρνήθηκε να επικυρώσει την εκλογή του Σεβερίνου στο όνομα του Ηρακλείου για 18 μήνες.[4]Ο Σεβερίνος αρνήθηκε επίμονα νατο υπογράψει επειδή ο πρόδρομος του Μονοθελητισμού Μονοφυσιτισμός είχε καταδικαστεί ως Αίρεση. ΟΧαρτουλάριοςΜαυρίκιος λεηλάτησε με εντολή του Ισαάκ τοΑνάκτορο του Λατερανού ώστε να πειστεί ο Σεβερίνος να αποδεχτεί την"Έκθεσις" υπέρ του Μονοθελητισμού. Ο Μαυρίκιος συγκέντρωσε μια ομάδα δυσαρεστημένων ευγενών και κληρικών και τους έπεισε μετο επιχείρημα ότι ο Σεβερίνος παρακρατεί παράνομα τις αμοιβές τους. Οι άντρες του Μαυρίκιου πολιορκούσαν τρεις μέρες το Λατερανό αλλά απέτυχαν νατο καταλάβουν, τότε έγινε δεκτός μέσα στα ανάκτορα ο ίδιος ο Μαυρίκιος και συμβιβάστηκε μαζί τους αφού δέχτηκε την υποστήριξη των Ρωμαίων δικαστών.
Ο Ισαάκ πήγε κατόπιν ο ίδιος, έστειλε εξορία τον ανώτερο κλήρο του Λατερανού, λεηλάτησε οκτώ μέρες τα ανάκτορα και έστειλε τμήμα των λαφύρων στον αυτοκράτορα Ηράκλειο γιανα αποφύγει την οποιαδήποτε οργή του.[5]Οι Παπικοί Λεγάτοι προσπαθούσαν μετην σειρά τους να πείσουν τον άρρωστο και ετοιμοθάνατο Ηράκλειο να υπογράψει την εκλογή του Σεβερίνου αλλά αρνήθηκε μόνιμα νατο κάνει ανδεν υπογράψει πρώτα την"Έκθεσις". Οι Λεγάτοι ανέφεραν ότι βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη μόνο για διαπραγματεύσεις αλλά θεωρούσαν καταστροφικό να παραμένει η Ρωμαϊκή Έδρα κενή για πολύ καιρό, επέστρεψαν στην Ρώμη και ζήτησαν από τον Σεβερίνο να υπογράψει. Το αίτημα τους έγινε αποδεκτό από τον Σεβερίνο καιο αυτοκράτορας Ηράκλειος επικύρωσε την εκλογή (28 Μαΐου 640).[6]Ο Πάπας Σεβερίνος πέθανε (2 Αυγούστου 640), δύο μήνες μετά την τελική έναρξη της Παποσύνης του.[7]ΣτοLiber Pontificalis, ο Σεβερίνος περιγράφεται ως ευγενικός, γενναιόδωρος και ήπιος άγιος άνθρωπος, ευεργέτης γιατον κλήρο και φίλος στους φτωχούς.[8]
Maxwell-Stuart, P.G.: Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, σελ. 57. ISBN 0500017980.
Herbermann, Charles, ed. (1913). "Pope Severinus" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
Martindale, John R.; Jones, A.H.M.; Morris, John (1992), The Prosopography of the Later Roman Empire – Volume III, AD 527–641, Cambridge University Press.
Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, σ. 57
Mann, Horace K., The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Volume 1: The Popes Under the Lombard Rule, from St Gregory I (the Great) to Leo III, Part 1 (London, 1912)
Attwater, Aubrey (1939). A Dictionary of Popes: From Peter to Pius XII.
